Αβάσταχτη η δυστυχία του ψηφοφόρου που ελπίζει…

Την ώρα που η χώρα γέμισε νεόπτωχους, νεοάστεγους, άνεργους, με τα καταστήματα των τοκογλύφων και των μαυραγοριτών να ξεφυτρώνουν το ένα μετά το άλλο, όπως κατά την περίοδο της κατοχής, την ώρα που οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι έζησαν στο πετσί τους τις συνεχείς μειώσεις των μισθών και των συντάξεων και τη συνεχή αύξηση των τιμών των καταναλωτικών αγαθών, οι νέοι υποψήφιοι σωτήρες ξεπετάγονται σαν τα μανιτάρια μέρα με τη μέρα με στόχο να οδηγήσουν τη χώρα στο πιο εξευτελιστικό επίπεδο διαβίωσης και διακυβέρνησης.

Οι περισσότεροι διαθέτουν κομματική προϋπηρεσία, είναι δηλαδή επαγγελματίες πολιτικοί, και παίζουν αυτή την ιστορική αναμέτρηση στα δάχτυλα, υπάρχουν όμως και

Και εμείς οι ψηφοφόροι σε αυτή τη δύσκολη πολιτική συγκυρία, εντός, δηλαδή, του παγκόσμιου και εγχώριου οικονομικού προσκηνίου και παρασκηνίου, καλούμαστε να εκλέξουμε τη νέα Βουλή, από την οποία ευελπιστούμε να προκύψει μια καινούρια κυβέρνηση που να μην έχει σε καμία περίπτωση την ίδια πολιτική οσμή.

Κάτι τέτοιο όμως φαντάζει αδύνατο σε τέτοιου είδους συνθήκες.

Για άλλη μια φορά ο κατήφορος μοιάζει να μην έχει τέλος και όπως ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά, έτσι κι εμείς προσπαθούμε να γαντζωθούμε από όπου μπορούμε για να μην καταρρεύσουμε τελείως και να μην γίνουμε έρμαια των ορέξεων των μεγάλων αφεντικών της Ευρώπης.

Και για να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Δεν γίνεται να έχουμε και τον σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη. Και εντός ευρώ και ελεγχόμενη από εμάς οικονομία. Η ΕΕ έχει δρομολογήσει μια πορεία που θα εξαθλιώσει τον λαό. Ακόμα και των ισχυρών οικονομικά χωρών. Ακολουθούμε;

Θα μου πεις, είναι λύση ένα εθνικό νόμισμα; Από μόνο του, το λένε όλοι, όχι. Είναι απλά ένα εργαλείο ελέγχου της οικονομίας. Χρειάζονται πολλά να γίνουν. Και φυσικά όχι με τους υπάρχοντες πολιτικούς που έτσι κι αλλιώς έχουν γαλουχηθεί με την πλήρη αδιαφορία για το καλό του συνόλου, την έλλειψη πολιτικής παιδείας, την εξουσιομανία κλπ.

Όπως καταλαβαίνεται δεν υπάρχει κανένα κόμμα που να μπορώ να ψηφίσω. Υπάρχουν βέβαια και άλλα κόμματα μικρότερα. Αλλά δεν δείχνουν καταρχάς (πριν δηλαδή τα κρίνω και επί της πολιτικής) την δυναμική να πιάσουν το 3%. Αυτό σημαίνει ότι με τον εκλογικό τους νόμο οι ψήφοι αυτοί θα μεταφραστούν σε βουλευτικές έδρες των μεγαλύτερων κομμάτων και ιδιαίτερα του πρώτου.

Το λευκό δεν προσμετράτε οπότε ουσιαστικά δίνει μεγαλύτερο ποσοστό επί των εγκύρων στα κόμματα, όπως και το άκυρο και η αποχή.

Τι κάνεις λοιπόν; Εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα…