έκτη ημέρα της εβδομάδας, κατά παράβαση του συστήματος πενθήμερης
εργασίας, ανεξάρτητα από τις προβλεπόμενες κυρώσεις αμοίβεται με το
καταβαλλόμενο ημερομίσθιο προσαυξημένο κατά 30%. Εξαιρούνται οι
ξενοδοχειακές και επισιτιστικές επιχειρήσεις.
Από την ανωτέρω διάταξη προκύπτουν τα εξής:
-Η προσαύξηση 30% του ημερομισθίου οφείλεται στην περίπτωση απασχόλησης
κατά την έκτη ημέρα της εβδομάδας, ενώ με διάταξη αναγκαστικού δικαίου,
εφαρμόζεται πενθήμερη εργασία.
Σύμφωνα με το άρθρο 2 της 29-12-1980 Π.Ν.Π που κυρώθηκε με τον
Ν.1157/1981, με συλλογικές συμβάσεις εργασίας ή διαιτητικές αποφάσεις
μπορεί να καθιερώνεται σύστημα πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας στους
εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα αλλά και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Η
Ε.Γ.Σ.Σ.Ε δεν προβλέπει πενθήμερο.
Επομένως η προσαύξηση 30% οφείλεται στην περίπτωση απασχόλησης την έκτη
ημέρα της εβδομάδας κατά παράβαση της πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας,
όταν αυτή επιβάλλεται με όρους συλλογικών συμβάσεων ή διαιτητικών
αποφάσεων (κλαδικών – ομοιοεπαγγελματικών - επιχειρησιακών) που
δεσμεύουν εργοδότη και εργαζόμενο (απασχόληση δηλαδή κατά παράβαση των
διατάξεων των άρθρων 7 και 21 του Ν.1876/1990).
- Για τις ξενοδοχειακές και επισιτιστικές επιχειρήσεις όταν εφαρμόζεται
απασχόληση την έκτη ημέρα της εβδομάδας κατά παράβαση όρων Σ.Σ.Ε ή
Διαιτητικής Απόφασης, ο εργαζόμενος που απασχολήθηκε δικαιούται
αποζημίωση σύμφωνα με τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού.
- Στις παραπάνω περιπτώσεις η καταβολή της προσαύξησης ή της
αποζημίωσης, δεν αναστέλλει την επιβολή διοικητικών και ποινικών
κυρώσεων για τις παραβάσεις των αναγκαστικών διατάξεων περί χρονικών
ορίων μισθωτών(παράβαση πενθημέρου).
-Όταν εφαρμόζεται πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία όχι με όρο Σ.Σ.Ε ή
Διαιτητικής Απόφασης αλλά με συμφωνία μεταξύ εργοδότη – εργαζόμενου
(όρος ατομικής σύμβασης εργασίας), η απασχόληση κατά την έκτη ημέρα αν
θεωρηθεί ότι αποτελεί νέα συμφωνία ή τροποποίηση των όρων της σύμβασης
εργασίας (έγγραφη ή σιωπηρή) δεν αμοίβεται με προσαύξηση 30% αλλά με
απλό (ημερομίσθιο –ωρομίσθιο).
Σε αυτή την περίπτωση όμως εξετάζεται εάν η εβδομαδιαία απασχόληση του
μισθωτού ξεπερνά τις 40 ώρες (άρθρα 3,6 της από 26-2-1975 Ε.Γ.Σ.Σ.Ε,
άρθρο 6 της από 14-2-1984 Ε.Γ.Σ.Σ.Ε, άρθρο 1 του Ν.3385/2005, άρθρο 74
του Ν.3863/2010) οπότε οφείλεται η προσαύξηση σύμφωνα με τις κείμενες
διατάξεις κατά περίπτωση, για υπερεργασία 20%, υπερωρία 40% κ.λ.π.
Τέλος στην περίπτωση που μονομερώς ο εργοδότης τροποποιεί τους όρους της
ατομικής σύμβασης εργασίας, επιβάλλει δηλαδή εξαήμερη εβδομαδιαία
απασχόληση ενώ έχει συμφωνηθεί πενθήμερη απασχόληση, μπορεί ο
εργαζόμενος να θεωρήσει την απασχόληση της έκτης ημέρας ως βλαπτική
μεταβολή των όρων εργασίας του και να προσφύγει στα αρμόδια Δικαστήρια.