Εργαζόμενος μερικής απασχόλησης-Η "μόδα" της κρίσης

Ως εργαζόμενος μερικής απασχόλησης, νοείται κάθε εργαζόμενος με σύμβαση ή
σχέση εξαρτημένης εργασίας, του οποίου οι ώρες εργασίας, υπολογιζόμενες
σε ημερήσια, εβδομαδιαία, δεκαπενθήμερη ή μηνιαία βάση είναι λιγότερες
από το κανονικό ωράριο εργασίας του συγκρίσιμου εργαζόμενου με πλήρη
απασχόληση,

Σύμφωνα με το άρθρο 38 του Ν. 1892/1990, όπως αντικαταστάθηκε με το
άρθρο 2 του Ν. 2639/ 1998 και στη συνέχεια με το άρθρο 2 του Ν.
3846/2010, «κατά την κατάρτιση της σύμβασης εργασίας ή κατά τη διάρκειά
της ο εργοδότης και ο μισθωτός μπορούν με έγγραφη ατομική σύμβαση να
συμφωνήσουν, ημερήσια ή εβδομαδιαία ή δεκαπενθήμερη ή μηνιαία εργασία,
για ορισμένο ή αόριστο χρόνο, η οποία θα είναι μικρότερης διάρκειας από
την κανονική (μερική απασχόληση). Η συμφωνία αυτή, εφόσον μέσα σε οκτώ (8) ημέρες από την κατάρτισή της
δεν γνωστοποιηθεί στην  Επιθεώρηση Εργασίας, τεκμαίρεται ότι καλύπτει
σχέση εργασίας με πλήρη απασχόληση.

Οι εργαζόμενοι με σύμβαση ή σχέση εργασίας μερικής απασχόλησης δεν
επιτρέπεται να αντιμετωπίζονται δυσμενώς σε σχέση με τους εργαζόμενους
που απασχολούνται με κανονική απασχόληση, εκτός εάν συντρέχουν
αντικειμενικοί λόγοι οι οποίοι τη δικαιολογούν, όπως η διαφοροποίηση στο
ωράριο εργασίας.

Μονομερής επιβολή συστήματος μειωμένης απασχόλησης (λιγότερες ώρες την
ημέρα) από τον εργοδότη δεν μπορεί να γίνει, ενώ η καταγγελία της
σύμβασης εργασίας που γίνεται λόγω μη αποδοχής από τον μισθωτό πρότασης
του εργοδότη για μερική απασχόληση, είναι άκυρη.

Η απασχόληση του εργαζόμενου κατά λιγότερες ώρες την ημέρα, πρέπει να
είναι συνεχόμενη, ανεξάρτητα αν η επιχείρηση έχει συνεχή ή μη ημερήσια
λειτουργία. Εξαιρούνται οι οδηγοί σχολικών οχημάτων καθώς και οι συνοδοί
τους, εργαζόμενοι σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, παιδικούς σταθμούς και
βρεφονηπιακούς σταθμούς, για τη μεταφορά μαθητών και νηπίων καθώς και
οι  καθηγητές στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών και μέσης εκπαίδευσης. (αρ.
2 παρ 7, Ν.3846/2010)

Αν συμφωνήσουν εργαζόμενος και εργοδότης, μπορεί να εφαρμοστεί σύστημα
απασχόλησης κατά λιγότερες ώρες την ημέρα με  λιγότερες ημέρες την
εβδομάδα, ενώ όταν επιβάλλεται μονομερώς εκ  περιτροπής εργασία, η
ημερήσια απασχόληση πρέπει να είναι με πλήρες ωράριο.

Αν παραστεί ανάγκη για πρόσθετη εργασία πέρα από τη συμφωνηθείσα ο
εργαζόμενος έχει υποχρέωση να την παράσχει, αν είναι σε θέση να το κάνει
και η άρνησή του θα ήταν αντίθετη με την καλή πίστη, ενώ μπορεί να
αρνηθεί την παροχή πρόσθετης εργασίας αν αυτή πραγματοποιείται
συστηματικά με σκοπό τη  απόδοση μειωμένων ασφαλιστικών εισφορών ή την
επίτευξη άλλων ωφελειών από το εφαρμοζόμενο αυτό σύστημα. (αρ. 7 παρ. 2
Ν.3899/2010)
Η παράγραφος αυτή αντικατέστησε την παρ. 11 άρ. 2 του Ν. 3846/2010  και
απαλείφθηκε διάταξη η οποία προέβλεπε ότι, αν παρασχεθεί εργασία πέραν
της συμφωνημένης, ο μερικώς απασχολούμενος δικαιούται αντίστοιχης
αμοιβής με προσαύξηση 10%.

Οι αποδοχές των εργαζομένων με σύμβαση ή σχέση εργασίας μερικής
απασχόλησης υπολογίζονται όπως και οι αποδοχές του συγκρίσιμου
εργαζομένου και αντιστοιχούν στις ώρες εργασίας της μερικής απασχόλησης
(αρθ. 17 παρ. 1 Ν.3899/2010)
Με τον παραπάνω νόμο 3899/2010, αρ. 17, παρ. 1, καταργήθηκε διάταξη του
Ν. 3846/2010 άρ 2, παρ. 9, όπου προβλεπόταν ότι, εφόσον το ωράριο
απασχόλησής τους είναι μικρότερο των τεσσάρων (4) ωρών ημερησίως, οι
αποδοχές των μερικώς απασχολουμένων μισθωτών προσαυξάνονται κατά
επτάμισι τοις εκατό (7,5%).

Οι μερικώς απασχολούμενοι μισθωτοί έχουν δικαίωμα ετήσιας άδειας με
αποδοχές και επίδομα αδείας, με βάση τις αποδοχές που θα ελάμβαναν εάν
εργάζονταν κατά το χρόνο της αδείας τους, όπως ισχύει δηλαδή και για
τους εργαζόμενους με πλήρη απασχόληση.

Οι ατομικές συμβάσεις εργασίας μερικής απασχόλησης πρέπει να
γνωστοποιούνται στην Επιθεώρηση Εργασίας (ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ), εντός οκτώ (8)
ημερών από την κατάρτιση τους