Αρμαγεδδών με το τρίτο Μνημόνιο

Το τρίτο Μνημόνιο στα τελευταία πέντε χρόνια καλείται να
ψηφίσει αύριο η Βουλή των Ελλήνων. Το μείγμα πολιτικής πάνω στο οποίο
στηρίζεται εν πολλοίς αποτελεί συρραφή από τα δύο προηγούμενα. Νέοι
φόροι, μειώσεις μισθών και συντάξεων, αποκρατικοποιήσεις, άνοιγμα αγορών
και απελευθέρωση επαγγελμάτων, καθώς και σειρά μεταρρυθμίσεων στους
τομείς της φορολογίας, του ασφαλιστικού και του εργασιακού.
Η
κυβέρνηση έχει μπροστά της ένα Γολγοθά, αφενός προκειμένου να
υλοποιήσει το περιεχόμενό του, αφετέρου για να επιλύσει άμεσα μάλιστα
(το επόμενο 24ωρα) μία σειρά από ζητήματα, προκειμένου να εκταμιεύσει
εγκαίρως την πρώτη δόση του δανείου από τον ESM και να μην αναγκαστεί να
λάβει νέο δάνειο - γέφυρα. Στην προσπάθεια αυτή έχει να αντιμετωπίσει
αρκετά εμπόδια, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Το
γεγονός ότι επήλθε συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο αποτελεί μεν προϋπόθεση
προκειμένου να ανάψει το «πράσινο» φως για την εκταμίευση της δόσης,
ωστόσο δεν είναι μία συνθήκη υποχρεωτική και αναγκαία. Με λίγα λόγια, το
Eurogroup που συνεδριάζει την Παρασκευή θα κληθεί να την εγκρίνει και
δεν αποκλείεται να υπάρξουν εκπλήξεις, δεδομένης μάλιστα της διαφωνίας
από το Βερολίνο στη διαδικασία που ακολουθήθηκε. Βέβαια υπάρχουν και
εσωτερικά ζητήματα τα οποία με τον έναν ή το άλλον τρόπο εκτιμάται ότι η
κυβέρνηση θα τα ξεπεράσει.

Η συμφωνία με τους εκπροσώπους των
δανειστών ήταν το πρώτο, ίσως και το σημαντικότερο βήμα, για την
ολοκλήρωση της συμφωνίας, ωστόσο ο δρόμος που απομένει δεν είναι
στρωμένος με... ροδοπέταλα. Σε πρώτη φάση θα πρέπει να καμφθούν οι
όποιες αντιρρήσεις ή προσκόμματα θέσει η πρόεδρος της Βουλής, ώστε να
γίνει Νόμος του Κράτους το τρίτο Μνημόνιο, καθώς και τα προαπαιτούμενα.
Εν συνεχεία θα δοθεί η «μάχη» στο Eurogroup που συγκαλείται εκτάκτως την
Παρασκευή. Εκεί το Βερολίνο θα κατέβει με συγκεκριμένη πρόταση η οποία
κινείται σε εκ διαμέτρου αντίθετη πλευρά με αυτή της Αθήνας, αλλά και
των Βρυξελλών.
Ο Β. Σόιμπλε επιθυμεί το δάνειο προς την Ελλάδα να
προέλθει από τον EFSF και όχι από τον ESM. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η
Ελλάδα θα κληθεί να αποδείξει έμπρακτα και πιθανόν με πολύ μεγαλύτερο
όγκο προαπαιτούμενων ότι θέλει και μπορεί να εφαρμόσει αυτά που
υπέγραψε. Άλλωστε οι αξιωματούχοι από το Βερολίνο δεν κρύβουν τις
τελευταίες ημέρες τις επιδιώξεις τους και δηλώνουν ότι «έχει χαθεί η
εμπιστοσύνη και θέλουμε απτές αποδείξεις ότι αυτά που συμφωνούμε μπορούν
και να γίνουν πράξη».
«ΣΥΜΜΑΧΟΙ»
Στην
«μάχη» της Παρασκευής πάντως η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη. Αρκετοί από
τους εταίρους θέλουν να τελειώσει το «ελληνικό δράμα» και να μη γίνει
σίριαλ. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι Βρυξέλλες, που επιθυμούν
συμφωνία εδώ και τώρα και όχι νέα παράταση και νέα προαπαιτούμενα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, δύο είναι τα κομβικής σημασίας ζητήματα που θα
γείρουν την πλάστιγγα προς την μία ή την άλλη πλευρά.
Το ένα έχει
να κάνει με τον ρόλο του ΔΝΤ στο νέο πρόγραμμα. Μέχρι στιγμής
γνωρίζουμε ότι το Ταμείο δεν επιθυμεί να συμμετάσχει στο δάνειο των 86
δισ. Κατά συνέπεια υπάρχει ένα κενό που θα πρέπει να καλυφθεί, εάν η Κρ.
Λαγκάρντ επιμείνει στην άρνησή της. Το Βερολίνο θέτει ως προϋπόθεση τη
συμμετοχή του Ταμείου στο νέο πρόγραμμα. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα
θα δοθεί στο Eurogroup και προκειμένου να απαντήσει θετικά το Ταμείο, θα
πρέπει να λάβει διαβεβαίωση από την Ευρωζώνη ότι θα υπάρξει διευθέτηση
του ελληνικού χρέους και μάλιστα σε εύλογο χρονικό διάστημα.
Δημοσίευμα
μάλιστα της Wall Street Journal, το οποίο παρουσιάζει σήεμρα σε άρθρο τηξς η imerisia.gr, αναφέρει ότι το Ταμείο είναι έτοιμο να
συμμετάσχει από τον Οκτώβριο στο πρόγραμμα, εφόσον βέβαια γίνουν
ενέργειες για το χρέος. Το άλλο θέμα σχετίζεται άμεσα με τις επικείμενες
πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Ο πρωθυπουργός και οι άμεσοι
συνεργάτες του έχουν αφήσει να εννοηθεί ότι θα στήσουν κάλπες μέσα στον
επόμενο μήνα. Κάτι τέτοιο θέτει εκ προοιμίου υπό αμφισβήτηση την
υλοποίηση του Μνημονίου. Οι εταίροι είναι σίγουρο ότι θα ζητήσουν από
τον πρωθυπουργό είτε να μην προσφύγει σε εκλογές, είτε να δεσμευθεί ότι
το πρόγραμμα θα εκτελεστεί κανονικά, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των
εκλογών. Αν όλα πάνε καλά στο Eurogroup, τότε τα δύο εναπομείναντα
βήματα μάλλον έχουν διαδικαστικό χαρακτήρα. Το πρώτο αφορά την ψήφιση
από τα Κοινοβούλια των χωρών εκείνων που απαιτείται (Γερμανία, Ισπανία,
Φινλανδία κ.λπ.) της σχετικής συμφωνίας και εν συνεχεία της εκταμίευσης
της πρώτης δόσης, που θα επιτρέψει στη χώρα να καλύψει τις ανάγκες της,
αρχής γενομένης από την πληρωμή του ομολόγου ύψους 3,2 δισ. προς την ΕΚΤ
στις 20 Αυγούστου.
Στην αντίθετη περίπτωση, που υπάρξει εμπλοκή,
τότε αναγκαστικά η ελληνική κυβέρνηση θα στραφεί στη μοναδική
εναπομείνασα λύση, δηλαδή το δάνειο - γέφυρα.
Προϋπόθεση
Το γεγονός ότι επήλθε συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο αποτελεί μεν
προϋπόθεση προκειμένου να ανάψει το «πράσινο» φως για την εκταμίευση της
δόσης, ωστόσο δεν είναι συνθήκη υποχρεωτική και αναγκαία.
Εκπλήξεις
Το Eurogroup που συνεδριάζει την Παρασκευή θα κληθεί να την εγκρίνει
και δεν αποκλείεται να υπάρξουν εκπλήξεις, δεδομένης μάλιστα της
διαφωνίας από το Βερολίνο στη διαδικασία που ακολουθήθηκε. Βέβαια
υπάρχουν και εσωτερικά ζητήματα τα οποία με τον έναν ή το άλλον τρόπο
εκτιμάται ότι η κυβέρνηση θα τα ξεπεράσει.