Δικαστική δικαίωση απολυμένης εργαζόμενης

Με μια φιλεργατική απόφαση, «σωσίβιο» για τα δικαιώματα των
εργαζομένων που παρέχουν πνευματική εργασία, το Ειρηνοδικείο Αμαρουσίου
δικαίωσε απολυμένη παιδοκόμο και της επιδίκασε αποζημίωση υπαλλήλου
ύψους 5.408,18 ευρώ.
H εργαζόμενη, όταν απολύθηκε, έλαβε
αποζημίωση εργατοτεχνίτη ύψους 3.606 ευρώ, ωστόσο, προσέφυγε στα
δικαστήρια διεκδικώντας να αποζημιωθεί ως υπάλληλος και να της
καταβληθεί η σχετική διαφορά. Τελικά το Ειρηνοδικείο έκανε δεκτή την
αίτησή της.
Το σκεπτικό
Οπως ξεκαθαρίζεται
στο σκεπτικό της υπ’ αριθμόν 1043/2015 απόφασης του Ειρηνοδικείου
Αμαρουσίου, εάν κάποιος απασχολείται είτε με την ιδιότητα του υπαλλήλου
είτε του εργάτη είναι ιδιαίτερα σημαντικό ως προς το ύψος της
αποζημίωσης απόλυσης που θα του καταβληθεί. Στην προκειμένη περίπτωση η
παιδοκόμος επί 12 συναπτά έτη παρείχε τις υπηρεσίες της σε οικοτροφείο
ειδικής αγωγής για άτομα με αναπηρία. Ωστόσο, πέρυσι τον Αύγουστο η
σύμβαση εργασίας της καταγγέλθηκε από την ιδιοκτήτρια του οικοτροφείου,
χωρίς ωστόσο να της καταβληθεί η αποζημίωση που θα έπρεπε, βάσει της
προϋπηρεσίας της και της ειδικότητάς της ως υπαλλήλου.

Το
Ειρηνοδικείο, αφού εξέτασε τα στοιχεία της υπόθεσης, κατέληξε στο
συμπέρασμα ότι «η ενάγουσα απασχολείτο ως παιδοκόμος στο οικοτροφείο
απροσάρμοστων τέκνων της εναγόμενης όπου φιλοξενούνται πάσχοντες από
ανίατη αναπηρία ανήλικοι και ενήλικες, η πλειονότητα των οποίων
αδυνατούσε να αρθρώσει λόγο».
Ειδικότερα σύμφωνα με την "Δημοκρατία", η παιδοκόμος, όπως
περιγράφεται στην απόφαση, «ήταν επιφορτισμένη με την φροντίδα των
πασχόντων, κατά την τροφή, την ένδυση, τον ύπνο και την καθαριότητά
τους, διαδικασίες δηλαδή που αφορούσαν αναγκαίες οργανικές τους
λειτουργίες και απαιτούσαν προεχόντως πνευματική επικοινωνία με τους
ασθενείς προκειμένου να συνεργαστούν στην εκτέλεσή τους καθώς και
διαμόρφωση σχέσεων ασφάλειας και εμπιστοσύνης, δεδομένης της αδυναμίας
τους να προσαρμοστούν στα εξωτερικά ερεθίσματα και το περιβάλλον».
Συνεπώς,
σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, «τα καθήκοντά της απαιτούσαν αυξημένη
πνευματική προσπάθεια, ευθύνη και εξειδίκευση ως αποτέλεσμα της
πολύχρονης εμπειρίας της στη διαχείριση αναλόγων περιστατικών, της
εκπαίδευσής της και της πρωτοβουλίας που ανέπτυσσε, στοιχεία που
υπερτερούσαν του σωματικού χαρακτήρα της παρεχόμενης εργασίας της και
προσέδιδαν τον χαρακτηρισμό της υπαλληλικής ιδιότητας».