Πελατειακές οι 30 ώρες εργασίας στο δημόσιο ξανά;

Αποκαλυπτικός  σχετικά με την αξιοποίηση των ωρών εργασίας στο Δημόσιο και το κατά πόσο είναι ή όχι πελατειακές, είναι στο άρθρο του, είναι ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Γιάννης Ραγκούσης, που τονίζει:
"Το 2011 στο Υπουργείο Εσωτερικών, για λόγους
κοινωνικής δικαιοσύνης απέναντι στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα,
αναλάβαμε την πρωτοβουλία για την αύξηση των ωρών εργασίας στη δημόσια
διοίκηση από 37,5 σε 40 ώρες εβδομαδιαίως.
Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης απόφασης αυξήθηκαν και οι ώρες εργασίας στους δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς από 30 σε 40 ώρες, όπως συμβαίνει στους ιδιωτικούς σταθμούς, στους δημοτικούς σταθμούς που χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ καθώς και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Η ΑΔΕΔΥ,
αποδέχτηκε και αυτήν την αλλαγή στη λειτουργία του κράτους χωρίς
συντεχνιακά αντανακλαστικά, αξιολογώντας ιδιαίτερα το γεγονός πως ούτε
για αυτήν τη μεταρρύθμιση κάναμε επίκληση επιταγών της τρόικας καθώς
αναλάβαμε πλήρως την πολιτική ευθύνη, η δε τρόικα, για μια άλλη φορά
εκείνη την περίοδο, απλώς ενημερώθηκε και μάλιστα τελευταία.
Βέβαια, οι αντιδράσεις των δημοτικών βρεφονηπιοκόμων ήταν οξύτατες.
Οι ώρες εργασίας είχαν μειωθεί στις 37,5 εβδομαδιαίως – μόνο στο δημόσιο – το 1981 μεν, από την τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δε.
Το 2015, η πελατειακή κυβέρνηση Τσίπρα με το υπό ψήφιση -προβληματικότατο- Ν/Σ για τους ΟΤΑ, προχωρά στη μείωση των ωρών εργασίας στους δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς επαναφέροντας τις 30 ώρες εβδομαδίαιως!
Την
ίδια στιγμή που όχι μόνον οι ιδιωτικοί καθώς και οι χρηματοδοτούμενοι
από το ΕΣΠΑ δημοτικοί σταθμοί, αλλά και πολλές άλλες υπηρεσίες και
τμήματα των δήμων και του δημοσίου θα εξακολουθήσουν να διέπονται από
καθεστώς λειτουργίας 40 ωρών.
Είναι προφανές πως μαζί με τη μείωση
των ωρών εργασίας, οι οικονομικά προβληματικοί δημοτικοί σταθμοί θα
είναι αδύνατον να λειτουργήσουν.
Όσοι γονείς έχουν τις υπηρεσίες αυτών των σταθμών όσο ποτέ άλλοτε μεγάλη καθημερινή ανάγκη, θα περιέλθουν σε αδιέξοδο.
Επιπλέον,
και ιδίως για όσους θα σπεύσουν να ενδυθούν το μανδύα της κοινωνικής
ευαισθησίας για τους βρεφονηπιοκόμους, καλό θα είναι να ψάξουν μπας και
βρουν καμία απάντηση στα ακόλουθα ερώτήματα :
Αν ναι για τους
βρεφονηπιοκόμους, τότε γιατί όχι και για τις ένοπλες δυνάμεις, τα σώματα
ασφαλείας, τις άλλες ειδικότητες στους ΟΤΑ και στο δημόσιο;
Γιατί
όχι στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα οι οποίοι ακόμη και το 40ωρο
όταν το ακούν χαμογελούν διότι κατά πολύ το υπερβαίνουν.
Όμως, όσο κι αν ψάξουν, οι δήθεν κοινωνικά ευαίσθητοι, απάντηση δεν θα βρουν.
Διότι ευαισθησία επιλεκτική δεν είναι ευαισθησία, είναι ρουσφέτι και μάλιστα άδικο.
Είναι λοιπόν θέμα δικαιοσύνης, ισότητας και ισονομίας η αντίθεση σε αυτήν την πελατειακή διάταξη."