Φόροι υπέρ τρίτων που καταργούνται

Δέκα φόροι που επιβάρυναν καταναλωτές και επιχειρήσεις καταργούνται με τις
τις διατάτάξεις που ψηφίσθηκαν πρόσφατα στα πλαίσια των προαπαιτούμενων του
νέου μνημονίου.

Για άλλους 2 προβλέπεται ότι θα αποδίδονται στο Δημόσιο και όχι στην τοπική
αυτοδιοίκηση, αυξάνοντας τα ετήσια φορολογικά έσοδα του Δημοσίου κατά 80-100
εκατ. ευρώ.

Με τις αλλαγές αυτές γίνονται φθηνότερα τα εισιτήρια των κινηματογράφων και
άλλων δημόσιων θεαμάτων, τα δίδακτρα στα ιδιωτικά σχολεία, τα ακτοπλοϊκά
εισιτήρια, οι συμβολαιογραφικές πράξεις, οι φιάλες υγραερίου, η εστίαση και οι
τουριστικές υπηρεσίες σε νησιά κ.λπ. Τα κρατικά έσοδα αυξάνονται με την απόδοση
στο κράτος των εισπράξεων από την ειδική εισφορά 1,2% επί της τιμής των
καυσίμων  και τον  φόρο ζύθου (3% επί των πωλήσεων των
ζυθοβιομηχανιών).
Οι φόροι υπέρ τρίτων που καταργούνται:

1 Δικαιώματα συμβολαιογράφων και υποθηκοφυλάκων.

Το 1966 θεσπίστηκε ο νόμος 4507, στον οποίο οριζόταν πως συμβολαιογράφοι σε
περιοχές κάτω των 5.000 κατοίκων και εφόσον «οι πρόσοδοι εκάστου ημερολογιακού
έτους είναι κατώτεροι των 48.000 δραχμών» θα εισέπρατταν για τη συμπλήρωση των
προσόδων αυτών ποσό το οποίο δεν θα υπερέβαινε «τας δραχμάς 4.000 μηνιαίως».
Σημειώνεται ότι με άλλη διάταξη προσδιοριζόταν ο όρος «πρόσοδοι»: «Ως πρόσοδοι
κατά την έννοιαν της παρούσης διατάξεως θεωρούνται τα εισπραττόμενα δικαιώματα
εκ της ασκήσεως του λειτουργήματος του συμβολαιογράφου, τα δικαιώματα εκ της
ασκήσεως καθηκόντων υποθηκοφύλακος».

Επιπλέον στον ίδιο νόμο προβλεπόταν η δημιουργία ειδικού λογαριασμού υπό τον
τίτλο «Λογαριασμός διανομής δικαιωμάτων προερχομένων εκ συντάξεως Κρατικών
Συμβολαίων». Σε αυτό το ταμείο αποταμιεύονταν τα δικαιώματα.

Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του νόμου «η κατάργηση της χρέωσης θα
επιφέρει μείωση του κόστους σύνταξης των κρατικών συμβολαίων με άμεσα
ωφελούμενους τους συμβαλλόμενους».

2 Η εισφορά 8% επί των εγγυήσεων φιαλών υγραερίου.

Από το 1964 με νομοθετικό διάταγμα επιβαλλόταν εισφορά 8% ετησίως στις
επιχειρήσεις υγραερίου. Για τη χρέωση αυτή είχε δημιουργηθεί λογαριασμός στην
Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας με τον τίτλο «Εισφοραί εξ εγγυήσεως φιαλών
υγραερίου. Τα εις τον λογαριασμών τούτον συγκεντρούμενα ποσά διατίθενται υπέρ
κοινωφελών σκοπών προτάσει του υπουργού Εμπορίου διά κοινής αποφάσεως αυτού και
του υπουργού Οικονομικών», ανέφερε χαρακτηριστικά το νομοθετικό διάταγμα.
Καταργείται πια αυτή η εισφορά ως «μη ανταποδοτικό τέλος». Ο καταναλωτής
αγόραζε τη φιάλη και έπαιρνε μία εγγύηση. Το αποθεματικό του λογαριασμού ήταν
περίπου 500.000 με 590.000 ευρώ ετησίως. Ωφελημένοι θα βγουν οι καταναλωτές που
χρησιμοποιούν τις φιάλες υγραερίου από την κατάργηση του φόρου.

3 Το παράβολο φοίτησης σε ιδιωτικά σχολεία υπέρ του Ειδικού Λογαριασμού
Ιδιωτικής Γενικής Εκπαίδευσης.

Πρόκειται για ένα κόστος από 60 έως 80 ευρώ ανά μαθητή ετησίως που επιβαρύνει
τα δίδακτρα των μαθητών των ιδιωτικών σχολείων. Το 1977 με τον νόμο 682 είχε
δημιουργηθεί ο Λογαριασμός Ιδιωτικής Γενικής Εκπαίδευσης. Με το παράβολο οι
γονείς πλήρωναν σύμφωνα με τον νόμο τις εκπαιδευτικές άδειες των δασκάλων και
καθηγητών των ιδιωτικών σχολείων αλλά και τη μετεκπαίδευσή τους. Παύει να
ισχύει και αυτό το τέλος, κάτι που θα μειώσει έστω και λίγο το κόστος των
διδάκτρων.

4 Η κράτηση 0,30 ευρώ μηνιαίως επί των πολιτικών συντάξεων υπέρ της Πανελλήνιας
Ομοσπονδίας Πολιτικών Συνταξιούχων.

Κάθε μήνα οι πολιτικοί συνταξιούχοι δίνουν, προαιρετικά, 0,30 ευρώ για τον
συνδικαλιστικό τους φορέα. Η Γενική Γραμματεία Εμπορίου είχε υπολογίσει το
κονδύλι αυτό σε 947.000 ευρώ ετησίως. Η κράτηση ίσχυε αρχικά από το 1970 με
κλιμακωτές χρεώσεις ανάλογα με το ύψος της σύνταξης και στη συνέχεια άλλαξε το
1992 με ίδιο ποσό. Η κατάργησή της αυξάνει οριακά τις συντάξεις.

5. Ο ειδικός φόρος κινηματογράφου (8% και 12%) και 4% για τους
υπαίθριους.

Οι φόροι αυτοί επιβάρυναν τις τιμές των εισιτηρίων. Είχαν καθιερωθεί για πρώτη
φορά το 1987. Σκοπός τους ήταν η ενίσχυση της κινηματογραφικής τέχνης και το
2010 είχε προσδιοριστεί πως το ποσό αυτό θα πήγαινε υπέρ των παραγωγών του
ελληνικού κινηματογραφικού έργου. Η Γενική Γραμματεία Εμπορίου είχε υπολογίσει
πως το κονδύλι από τον φόρο στα θερινά σινεμά ήταν 4.338.000 ευρώ.

6. Ο ειδικός φόρος δημοσίων θεαμάτων.

Ισχυε από το 1948. Ήταν ένας φόρος που επιβλήθηκε από τη βασίλισσα Φρειδερίκη
για την ενίσχυση των βόρειων επαρχιών της χώρας, μετά το τέλος του εμφυλίου
πολέμου. Το ποσό αυτό επιβάρυνε κατά 1,46 ευρώ το κάθε εισιτήριο μουσικού
θεάτρου (οπερέτα, επιθεώρηση), συναυλιών κ.λπ. Ο λόγος για την είσπραξη του
ποσού αυτού δεν υφίσταται πλέον.

7. Η πρόσθετη εισφορά επί των εισιτηρίων μουσικών θεαμάτων υπέρ του
Ωδείου Αθηνών.

Πάλι το 1948 με νομοθετικό διάταγμα είχε επιβληθεί πρόσθετη εισφορά. Ανέρχεται
σε 1,46 ευρώ και διατίθετο για την επιχορήγηση του Ωδείου Αθηνών.

8. Ο επίναυλος 3% στα εισιτήρια επιβατών και στους ναύλους οχημάτων
στις τακτικές θαλάσσιες μεταφορικές υπηρεσίες.

Η χρέωση αυτή επιβαρύνει τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και πήγαινε υπέρ του Ειδικού
Λογαριασμού των Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών. Ισχυε από το 2001.

9. Ο δημοτικός φόρος επιτηδευματιών των Δωδεκανήσων (από 0,2%  έως
1% στα ακαθάριστα έσοδα).

Από το 1994 με νόμο κάθε δήμος του νομού Δωδεκανήσων εισέπραττε τους
προαναφερόμενους φόρους με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται οι ελεύθεροι
επαγγελματίες και κατά συνέπεια και οι καταναλωτές. Οι φόροι αυτοί
καταργούνται.

10. Το ειδικό τέλος αποκλειστικής χρήσης μέτρων και σταθμών σε
κοινόχρηστους χώρους υπέρ των Δήμων.

Το 1958 με βασιλικό διάταγμα δόθηκε το δικαίωμα στους δήμους να χρησιμοποιούν
σε κοινόχρηστους χώρους ζυγαριές για τη μέτρηση και ζύγιση εμπορευμάτων. Οι
δήμοι χρέωναν τους αγοραστές και πωλητές των εμπορευμάτων με ειδικό τέλος. Το
συνολικό ποσό είναι περί τα 400.000 ευρώ.