Δανεισμός εργαζομένου

Σύμβαση δανεισμού συνάπτεται μεταξύ του αρχικού εργοδότη, εργαζόμενου,
που συνδέεται μαζί του με σύμβαση εξηρτημένης εργασίας αορίστου ή
ορισμένου χρόνου και τρίτου, με την οποία «δανείζεται» σ’ αυτόν, για να 
του προσφέρει τις υπηρεσίες του κατά την συμφωνηθείσα διάρκεια του
δανεισμού. Επειδή κατά τον Α.Κ. αρ.  651 η εργασιακή σχέση είναι
προσωπικής φύσης, θα πρέπει ο εργαζόμενος ρητά ή σιωπηρά, να συναινέσει
στον δανεισμό του σε άλλο εργοδότη, διαφορετικά η σύμβαση δανεισμού
είναι άκυρη. Πρόκειται, δηλαδή, για μια μορφή τριμερούς σχέσεως εργασίας
(Α.Π. 1794/87 Τμ. Β', 36/89 Τμ. Β').
Γνήσιο δανεισμό έχουμε στην
περίπτωση που ο εργαζόμενος ενώ εργάζεται κανονικά στον αρχικό
εργοδότη, παραχωρείται σε άλλο εργοδότη για κάποιο χρονικό διάστημα, το
οποίο συνήθως δεν είναι μεγάλο. Τέτοιες περιπτώσεις παρατηρούνται κυρίως
σε διασυνδεδεμένες ή συγγενείς επιχειρήσεις που ανήκουν στον ίδιο
όμιλο.
Μη γνήσιο δανεισμό έχουμε όταν εργοδότης και εργαζόμενος
συνάπτουν σύμβαση εργασίας στην οποία ορίζεται εξ’ αρχής ότι ο
εργαζόμενος δεν θα προσφέρει τις υπηρεσίες του σ’ αυτόν αλλά σε τρίτους
εργοδότες που θα υποδεικνύει ο αρχικός. Συνήθως ο αρχικός εργοδότης
είναι επιχείρηση με αντικείμενο εργασιών τον δανεισμό εργαζομένων. Στη
περίπτωση αυτή ο εργαζόμενος δεν συνάπτει σύμβαση εργασίας με το τρίτο
εργοδότη αλλά μόνο με τον αρχικό.
Η σύμβαση δανεισμού δεν
επηρεάζει την αρχική σύμβαση εργασίας. Υπεύθυνος για την τήρηση της
παραμένει ο αρχικός εργοδότης. 
Ο εργαζόμενος παρέχει μόνο την εργασία
του στον τρίτο εργοδότη στα πλαίσια που αυτός (ο τρίτος) καθορίζει,
ασκών το «διευθυντικό δικαίωμα», χωρίς όμως αυτό το δικαίωμα να 
προσκρούει στους όρους της σύμβασης εργασίας του εργαζόμενου με τον
αρχικό εργοδότη, αλλά και να κινείται εντός των νομίμων ορίων της
εργατικής νομοθεσίας (χρονικά όρια εργασίας, υπερωρίες, αργίες, άδειες
κλπ) αλλά και να του παρέχει τις αναγκαίες συνθήκες υγιεινής και
ασφάλειας κατά τη διάρκεια της απασχόλησής του.  Βλαπτική μεταβολή των
όρων της σύμβασης εργασίας δεν μπορεί να επιβληθεί από τον τρίτο
εργοδότη ενώ και η καταγγελία της  σύμβασης εργασίας μπορεί να γίνει
μόνο από τον αρχικό εργοδότη.
Η διάρκεια της απασχόλησης του
μισθωτού από τον έμμεσο εργοδότη, στην οποία περιλαμβάνονται και οι
ενδεχόμενες ανανεώσεις που γίνονται εγγράφως, δεν επιτρέπεται να είναι
μεγαλύτερη από τους τριάντα έξι (36) μήνες. Σε περίπτωση υπέρβασης αυτών
χρονικών ορίων, επέρχεται μετατροπή της υπάρχουσας σύμβασης σε σύμβαση
αορίστου χρόνου με τον έμμεσο εργοδότη. (Ν.3899/2010)
Με το
προηγούμενο καθεστώς (N. 3846/2010 αρ. 3) το διάστημα αυτό δεν μπορούσε
να ξεπεράσει τους δώδεκα μήνες και κατ’ εξαίρεση δεκαοκτώ (18) μήνες,
εφόσον ο προσωρινά απασχολούμενος αναπλήρωνε μισθωτό του  οποίου η
σύμβαση για οποιονδήποτε λόγο ήταν σε αναστολή, ενώ με το Ν. 2956/2001
το ανώτερο διάστημα απασχόλησης στον έμμεσο εργοδότη ήταν 8 μήνες με
δυνατότητα ανανέωσης άλλους 8 μήνες.
Σε περίπτωση υπέρβασης των
χρονικών ορίων επέρχεται  μετατροπή της υπάρχουσας σύμβασης σε σύμβαση
αορίστου χρόνου με τον έμμεσο εργοδότη.
Ως ισχύει σήμερα, αν
συνεχίζεται η απασχόληση του μισθωτού από τον έμμεσο εργοδότη μετά τη
λήξη της διάρκειας της αρχικής τοποθέτησης και των τυχόν νόμιμων
ανανεώσεών της ακόμα και με νέα τοποθέτηση, χωρίς να μεσολαβεί διάστημα
είκοσι τριών (23) ημερολογιακών ημερών, θεωρείται ότι πρόκειται για
σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου μεταξύ του μισθωτού και του έμμεσου
εργοδότη. (Ν.4093/2012 ΙΑ.8)
Με την προηγούμενη διάταξη του άρ. 117 Ν. 4052/12 το χρονικό διάστημα ήταν 45 ημέρες.
Δεν
υπάγονται στη διάταξη αυτή εργαζόμενοι σε ξενοδοχειακές και
επισιτιστικές επιχειρήσεις όταν απασχολούνται σε ολιγοήμερες κοινωνικές
εκδηλώσεις (περ. β παρ. 4 άρθ. 117 Ν. 4052/2012)
Η απασχόληση μισθωτού σε έμμεσο εργοδότη με σύμβαση προσωρινής απασχόλησης δεν επιτρέπεται:
α) όταν με αυτήν αντικαθίστανται εργαζόμενοι που ασκούν το δικαίωμα της απεργίας,
β)
όταν ο έμμεσος εργοδότης το προηγούμενο εξάμηνο είχε πραγματοποιήσει
απολύσεις εργαζομένων της ίδιας ειδικότητας για οικονομοτεχνικούς λόγους
ή το προηγούμενο δωδεκάμηνο ομαδικές απολύσεις,
γ) όταν ο έμμεσος
εργοδότης υπάγεται στις διατάξεις του ν. 2190/1994 (ΦΕΚ 28 Α ́) ή στις
διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 1 του ν. 2527/1997 (ΦΕΚ 206 Α ́), όπως
ισχύουν, (προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ)
δ) όταν η εργασία, λόγω της φύσης της, εγκυμονεί ιδιαίτερους κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων.
ε) όταν ο απασχολούμενος υπάγεται στις ειδικές διατάξεις περί ασφαλίσεων εργατοτεχνιτών οικοδόμων.»
Η
καταβολή του μισθού, της άδειας, του επιδόματος άδειας, των δώρων και
των ασφαλιστικών εισφορών κατά τη διάρκεια της σύμβασης παραχώρησης του
εργαζομένου, είναι υποχρέωση του αρχικού εργοδότη, εκτός εάν υπάρχει
διαφορετική συμφωνία κατά την υπογραφή της τριμερούς συμφωνίας
δανεισμού. 
Τυχόν αξιώσεις του μισθωτού από παράνομη απασχόλησή του,
υπερωρίες, απασχόληση σε ρεπό, παράνομη απασχόληση κατά αργίες ή
Κυριακές  βαρύνουν τον τρίτο εργοδότη κατά τις αρχές του αδικαιολόγητου
πλουτισμού.
Ο αρχικός και ο έμμεσος εργοδότης είναι αλληλεγγύως και
εις ολόκληρον έκαστος υπεύθυνοι έναντι του προσωρινά απασχολούμενου
μισθωτού με σύμβαση ή σχέση εργασίας για την ικανοποίηση των
μισθολογικών δικαιωμάτων του και για την καταβολή των ασφαλιστικών του
εισφορών. Η ευθύνη αυτή του έμμεσου εργοδότη αναστέλλεται, εφόσον με τη
σύμβαση προβλέπεται ότι υπόχρεος για την καταβολή των αποδοχών και των
ασφαλιστικών εισφορών είναι ο άμεσος εργοδότης.
Ο εργαζόμενος
έχει την υποχρέωση να παρέχει πιστά τις υπηρεσίες του στο τρίτο εργοδότη
μέσα στα νόμιμα πλαίσια που ο εργοδότης καθορίζει και να δεσμεύεται από
τους όρους εργασίας που ισχύουν στην επιχείρηση κατά τρόπο ενιαίο και
υποχρεωτικό για όλο το προσωπικό αυτής. Κατά τη διάρκεια του δανεισμού
είναι δυνατόν να συναφθεί συμφωνία μόνο μεταξύ εργαζόμενου και τρίτου
εργοδότη (χωρίς να δεσμεύεται ο αρχικός εργοδότης) η οποία να ρυθμίζει 
τους όρους αμοιβής και εργασίας όπως πχ. βαθμολογική εξέλιξη, πρόσθετες
παροχές κλπ. 
Επειδή αυτή η συμφωνία δεν δεσμεύει τον αρχικό εργοδότη, η 
επάνοδος του μισθωτού στον αρχικό εργοδότη του και σε θέση κατώτερη από
εκείνη που κατείχε στον εργοδότη που είχε παραχωρηθεί με σύμβαση
δανεισμού, δεν αποτελεί μονομερή βλαπτική μεταβολή της συμβάσεως
εργασίας από τον αρχικό εργοδότη (Α.Π. 36/89).