Οι μαθητές των διαζευγμένων γονιών και τα δικαιώματά τους

Η συμμετοχή του γονέα που δεν διαμένει με το παιδί σε εκδηλώσεις,
όπως οι σχολικές εορτές, δεν μπορεί να απαγορευθεί, παρά μόνο για
σπουδαίο λόγο (εάν ο γονέας με τις ενέργειες του προκαλεί αναστάτωση της
εκδήλωσης ή η παρουσία του δημιουργεί προβλήματα στο τέκνο). Η αντίθετη
επιθυμία του άλλου γονέα, από μόνη της, δεν μπορεί να συνιστά σπουδαίο
λόγο.

Τα παραπάνω αναφέρονται μεταξύ των άλλων σε έγγραφο του Υπουργείου
Παιδείας του 2010  προς τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης σχετικά με τα
δικαιώματα των παιδιών-μαθητών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια
Εκπαίδευση των οποίων οι γονείς βρίσκονται σε διάσταση ή είναι
διαζευγμένοι και ο ένας από αυτούς δεν ασκεί την επιμέλειά τους.

Οι οδηγίες  που δίνονται είναι από τον Συνήγορο του Πολίτη, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του. Αναλυτικά αναφέρονται τα εξής:

Στις περιπτώσεις που λόγω διάστασης ή διαζυγίου των γονέων μαθητή, η
άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του έχει ανατεθεί στον έναν γονέα
(που διαμένει μαζί του), η περιστασιακή επικοινωνία του παιδιού με τον
γονέα που δεν μένει μαζί του, αλλά διατηρεί τη γονική μέριμνα αυτού, δεν
μπορεί να απαγορευθεί εντός του σχολικού χώρου, κατά μείζονα δε λόγο
δεν μπορεί να απαγορευθεί η είσοδος του γονέα αυτού στο σχολείο. Η
επικοινωνία αυτή θα γίνεται με τρόπο ώστε το σχολείο να μην μετατρέπεται
σε χώρο άσκησης επικοινωνίας γονέα-μαθητή παρεμποδίζοντας την
εκπαιδευτική διαδικασία.

Δεδομένου ότι η δικαστική απόφαση περί επικοινωνίας ορίζει μόνο το
χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο γονέας που μένει με το παιδί οφείλει να
έχει αυτό στη διάθεσή του άλλου γονέα, η επικοινωνία πέραν της
ρυθμιζόμενης στη δικαστική απόφαση δεν μπορεί να αποκλείεται παρά μόνο
αν ρητά την απαγορεύει η απόφαση, με εξαίρεση της συνδρομής σπουδαίου
λόγου (π.χ. παρακώλυση της λειτουργίας της σχολικής μονάδας, άσκηση βίας
ή πρόκληση ταραχής) είναι δυνατόν να μην επιτραπεί σε γονέα η είσοδος
στο χώρο του σχολείου.

Η οποιαδήποτε προφορική ή γραπτή εντολή του ενός γονέα προς το
σχολείο να απαγορεύσει την είσοδο του άλλου ή την επικοινωνία με
το τέκνο, εξετάζεται με προσοχή, αλλά δεν είναι υποχρεωτική αφ’ εαυτής.

Η συμμετοχή του γονέα που δεν διαμένει με το παιδί σε εκδηλώσεις,
όπως οι σχολικές εορτές, δεν μπορεί επίσης να απαγορευθεί, παρά μόνο για
σπουδαίο λόγο (εάν ο γονέας με τις ενέργειες του προκαλεί αναστάτωση
της εκδήλωσης ή η παρουσία του δημιουργεί προβλήματα στο τέκνο). Η
αντίθετη επιθυμία του άλλου γονέα, από μόνη της, δεν μπορεί να συνιστά
σπουδαίο λόγο.

Επισημαίνεται ότι για την περίπτωση που η δικαστική απόφαση θέτει
όρους για την υλοποίηση της επικοινωνίας (όπως σε περιπτώσεις που
επιβάλλεται η παρουσία του άλλου γονέα ή κοινωνικού λειτουργού), η
υποχρέωση συμμόρφωσης προς αυτήν επιβάλλει, προκειμένου να επιτραπεί
επικοινωνία στο χώρο του σχολείου, να εξεταστεί από τους εκπαιδευτικούς
εάν πληρούνται οι παραπάνω όροι.

Η ενημέρωση του γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια του τέκνου
επιβάλλεται στο πλαίσιο εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του σχολείου. Κατ’
εξαίρεση, εάν από τον γονέα έχει αφαιρεθεί συνολικά η άσκηση της γονικής
μέριμνας, υποχρέωση ενημέρωσης του για το πρόσωπο του τέκνου (επομένως
και για τη φοίτηση του) έχει ο άλλος γονέας.

Η συμμετοχή του γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια του τέκνου- μαθητή
(αλλά το υπόλοιπο της γονικής του μέριμνας) στα συλλογικά όργανα της
σχολικής κοινότητας (Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων) δεν μπορεί να
αποκλειστεί λόγω της μη δικαστικής ανάθεσης της άσκησης της επιμέλειας
σε αυτόν, εκτός εάν προβλέπεται η συμμετοχή του ενός μόνο γονέα, οπότε
και προτιμηθεί εκείνος που ασκεί την επιμέλεια.

Η παραλαβή του τέκνου γίνεται από το πρόσωπο που ορίζει ο γονέας που
ασκεί την επιμέλειά του. Σε περίπτωση διαφωνίας των γονέων που ασκούν
από κοινού την επιμέλεια, η παραλαβή θα πρέπει να γίνεται από το πρόσωπο
που είχε οριστεί , πριν προκύψει η διαφωνία τους, έως ότου προσκομισθεί
στο σχολείο δικαστική απόφαση, η οποία να επιλύει τη διαφωνία των
γονέων.

Μέριμνα του εκπαιδευτικού πρέπει να αποτελεί η προστασία των
κατοχυρωμένων δικαιωμάτων του παιδιού- μαθητή σε ανατροφή και από τους
δύο γονείς, λαμβάνοντας πάντοτε υπόψη την άποψη του παιδιού και έχοντας
ως γνώμονα το συμφέρον του, καθώς και την απρόσκοπτη άσκηση της
εκπαιδευτικής διαδικασίας, χωρίς να ευνοεί τυχόν ανοίκειες ιδιοκτησιακές
αντιλήψεις του γονέα που ασκεί την επιμέλεια απέναντι στο παιδί-μαθητή.