αλλά και σε επτά ευρωπαϊκές χώρες έρχεται να δώσει µια διαφορετική οπτική στο
πρόβληµα, µε το ποσοστό της ανεργίας σε νεαρές ηλικίες να παραµένει πεισµατικά
«κλειδωµένο» σε επίπεδα άνω του 50%: «Εργοδότες και εκπαιδευτικοί φορείς
κινούνται σε... παράλληλα σύµπαντα.
που προσφέρουν αποτελεί επαρκές εφόδιο για έναν νέο προκειµένου να µπει στην
αγορά εργασίας, µόλις το 23% των εργοδοτών φαίνεται να συµφωνεί και αναζητεί
περισσότερα στοιχεία στο βιογραφικό των υποψηφίων».
ότι η έλλειψη ικανοτήτων ειδικά στις τάξεις των νέων µπορεί να δηµιουργήσει
σοβαρά προβλήµατα στην προσπάθεια για εύρεση εργασίας.
εκπρόσωποι των µικροµεσαίων επιχειρήσεων», σηµειώνει ο Νίκος Παυλάκος,
σύµβουλος επαγγελµατικού προσανατολισµού, ενώ στέκεται σε δύο ακόµη «ευρήµατα»:
Μόνο ο ένας στους τρεις νέους θεωρεί ότι έχει λάβει επαρκείς γνώσεις
επαγγελµατικού προσανατολισµού στη δευτεροβάθµια εκπαίδευση. Αυτό σηµαίνει ότι
οι νέοι τελειώνουν το λύκειο και στην πραγµατικότητα δεν γνωρίζουν τι ζητούν οι
επιχειρήσεις.
τοµέα της παροχής υπηρεσιών αλλά και στον δηµόσιο τοµέα. ∆ηλαδή, στους δύο
κλάδους που ακόµη και σήµερα προσφέρουν τη συντριπτική πλειονότητα των θέσεων
εργασίας στην Ελλάδα. Ποιες είναι, όµως, αυτές οι ικανότητες -πέραν ενός
πτυχίου ενδεχοµένως και ενός µεταπτυχιακού- που µπορούν να εξασφαλίσουν
ευκολότερα µια θέση εργασίας;
χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών, επαρκής γραπτή επικοινωνία, καλή γνώση της
Αγγλικής, ακόµη και σωστή χρήση της µητρικής γλώσσας.
«παράπλευρες δεξιότητες» (soft skills στη διεθνή ορολογία), µε την ηγεσία, τη
δηµιουργικότητα, την οµαδική εργασία, την προφορική επικοινωνία, την εργασιακή
ηθική αλλά και την ικανότητα επίλυσης προβληµάτων να αποτελούν τα κυριότερα εξ
αυτών.
προσθέτει ένα ακόµη επιχείρηµα:
«Ειδικές δεξιότητες, όπως είναι η καλή γνώση µιας γλώσσας των λεγόµενων
νέων αγορών (Ρωσικά, Κινεζικά, Τουρκικά, Ινδικά κ.λπ.), ή ακόµη και τεχνικές
δεξιότητες (π.χ. πτυχία µαγειρικής) µπορούν από µόνες τους να οδηγήσουν στην
εξεύρεση µιας θέσης εργασίας».