Η αριστερή κυβέρνηση θέλει μειώσεις συντάξεων και ο ΣΕΒ όχι........

Που φτάσαμε, μία αριστερή κυβέρνηση να προωθεί την μείωση των συντάξεων και ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων να είναι αντίθετος!!!

Και όμως έτσι έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, καθώς  στο εβδομαδιαίο δελτίο επισκόπησης των οικονομικών εξελίξεων που εξέδωσε ο ΣΕΒ αναγνωρίζει την ανάγκη εξορθολογισμού του φορολογικού συστήματος και του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, σημειώνοντας ότι οι πολίτες έχουν κατανοήσει την αναγκαιότητα της προσαρμογής. Ωστόσο τονίζει ότι αυτό δεν μπορεί να σημαίνει την εφαρμογή πολιτικών που ακυρώνουν τα κίνητρα για εργασία και την ανάληψη επιχειρηματικής δράση, δηλώνοντας αντίθετος με την περικοπή των υψηλότερων συντάξεων δηλώνει ο ΣΕΒ, ο οποίος εκφράζει παράλληλα την ανησυχία του για τις προτάσεις χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος με αύξηση της φορολογίας.

«Πολιτικές που εστιάζουν σε περικοπές μόνο των υψηλότερων συντάξεων – των οποίων οι δικαιούχοι έχουν καταβάλει και τις μεγαλύτερες εισφορές – αποδομούν την αρχή της συνταξιοδοτικής δικαιοσύνης και της ανταποδοτικότητας του συστήματος.

Το πόρισμα της επιτροπής σοφών για το ασφαλιστικό σύστημα, προτείνει μία εθνική/κοινωνική σύνταξη, που θα χορηγείται με εισοδηματικά κριτήρια και θα επιτελεί το ρόλο ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, συνεπικουρούμενη από μια αναλογική σύνταξη. Ανησυχούμε σφόδρα όταν διαβάζουμε ότι η μετάβαση στο νέο σύστημα θα απαιτήσει – σύμφωνα με το πόρισμα – την προσφυγή σε νέους φόρους εισοδήματος και περιουσίας στους συνεπείς φορολογουμένους για την βιωσιμότητά του, ως εάν να υπάρχει απύθμενη φοροδοτική ικανότητα σε μία χώρα που δεν αναπτύσσεται και μια κοινωνία που δυσανασχετεί με τον ΕΝΦΙΑ. Σε κάθε περίπτωση το ασφαλιστικό σύστημα πρέπει να αναμορφωθεί ριζικά, δίδοντας τη σημασία που αρμόζει στην μη υποχρεωτική ασφάλιση σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα (2ος και 3ος πυλώνας, δηλαδή επαγγελματικά ταμεία και ιδιωτική ασφάλιση).

Υπάρχει κίνδυνος αποσύνθεσης της κοινωνίας, διότι πλησιάζουμε με ταχύτητα τα όρια προς την κατεύθυνση αυτή. Όταν οι πολίτες, λόγω υπερφορολόγησης, δεν καρπώνονται τα αγαθά των προσπαθειών τους για οικονομική ευημερία και κοινωνική ανέλιξη, απλά και μόνον για να συντηρηθεί ένα σπάταλο και αναποτελεσματικό κράτος, τότε η νομιμοποίηση των μορφών και δομών κοινωνικής οργάνωσης αργά ή γρήγορα καταρρέει και η συνοχή της κοινωνίας τίθεται σε δοκιμασία.

Δεν είναι δυνατόν να σχεδιάζουμε το μέλλον ανεχόμενοι την αύξηση της ανεργίας στο 27,1% το 2016, όπως προβλέπει το ΔΝΤ. Υπάρχουν όρια τα οποία προσεγγίζουμε με μεγάλη ταχύτητα. Η αποσύνθεση της κοινωνίας πρέπει να αποφευχθεί».