Κάποτε οι άνθρωποι δούλευαν για να επιβιώνουν, με την μισθοδοσία τους. Σήμερα που δεν πληρώνονται άραγε για ποιο λόγο εργάζονται; Και το ερώτημα είναι σαφές και θέλει απάντηση, αν διαβάσουμε τα στοιχεία του ρεπορτάζ του ergasianews.gr, που ακολουθεί:
Το 80% των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων οφείλει μισθούς από 1 έως 15 μήνες, διαθέτει σε ποσοστό 40% μαύρους εργαζόμενου, ενώ αξιοποιεί άνεργους των συμβάσεων μαθητείας, προς αντικατάσταση του μέχρι τώρα έμπειρου εποχικού του προσωπικού.
Έχουμε πλέον εκτός από τους καθαρά απλήρωτους εργαζόμενους, τις καινούργιες μορφές μη καταβολής δεδουλευμένων στο προσωπικό, αφού προσθέσουμε την επιβολή διαθεσιμότητας στους δημόσιους υπαλλήλους, τις μετατροπές συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε μερικής ή εκ περιτροπής, τις μειώσεις των προσαυξήσεων για υπερεργασία και υπερωρίες, των μειώσεων αποζημιώσεων απόλυσης, την κατάργηση της προσαύξησης τριετιών, την αύξηση του χρόνου εργασίας, την παράταση ισχύος των συμβάσεων μαθητείας και τον εθελοντισμό μέσω της παροχής άμισθης εργασίας με ηθική αμοιβή ή εμπλουτισμό με εμπειρία του βιογραφικού!
Μόλις πριν μία εβδομάδα άλλωστε το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, παρουσίασε τα επίσημα στοιχεία έρευνάς του, σύμφωνα με τα οποία, περισσότεροι από 1.200.000 εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι εργαζόμενοι από 3 – 24 μήνες, που ισοδυναμεί σε ποσοστό στο 1/3 του οικονομικά ενεργού πληθυσμού.
Εν έτη 2016 λοιπόν, με ένα άφαντο και ανίκανο υπουργείο Εργασίας, δημιουργήθηκαν ίσως και με την ανοχή του, οι νέοι εργαζόμενοι, χωρίς αποδοχές, οι εργαζόμενοι που λιμοκτονούν......