Ergasianews.gr Η δυνατή φωνή του κόσμου της μισθωτής εργασίας!
Εργασιακό burnout ή εργασιακή εξάντληση στην Ελληνική γλώσσα είναι από τις νόσους της σύγχρονης εποχής που στην Ελλάδα των τελευταίων ετών, όλο και αυξάνονται τα ανάλογα περιστατικά και είναι εμφανή για τους εργαζόμενους, όταν χτυπούν την κάρτας ολοκλήρωσης της βάρδιάς τους και επιστρέφουν στο σπίτι τους.
Εκεί νιώθουν αγχωμένοι, υπερβολικά κουρασμένοι, στρεσαρισμένοι και πολύ νευρικοί....
Τα συμπτώματα μόνο ξαφνικά και περίεργα δεν είναι, με κίνδυνο όμως να μην τους δώσουμε την προσοχή που απαιτείται και να γίνουν χρόνια....και να πάρουν την μορφή της εγκατάλειψης της ζωής, της μελαγχολίας, της απογοήτευσης, του φόβου, της απομόνωσης και της απελπισίας!
Νιώθουμε εντελώς εξαντλημένοι μετά τη δουλειά.
Όταν επιστρέφουμε από το γραφείο, μας λείπει ενέργεια για να κάνουμε άλλα πράγματα, όπως να μαγειρέψουμε, να πάμε γυμναστήριο ή να περάσουμε χρόνο με την οικογένειά μας; Αυτό δεν είναι καλό σημάδι.
Νιώθουμε ότι είναι αδύνατο να ηρεμήσουμε.
Πρέπει να καταβάλουμε τεράστια προσπάθεια προκειμένου να επιβραδύνουμε λίγο τους ρυθμούς μας και να ηρεμήσουμε, ειδικά όταν κάνουμε πολύ χαλαρωτικά πράγματα όπως μασάζ; Μάλλον είναι σημάδι για burnout.
Δεν ενδιαφερόμαστε για τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφερόμαστε στους συνεργάτες ή τους πελάτες μας.
Αν σχεδιάζουμε να παραιτηθούμε ή απλώς έχουμε κουραστεί να συναναστρεφόμαστε τους ίδιους ανθρώπους καθημερινά, αυτό μπορεί να αντανακλάται στη συμπεριφορά μας απέναντι στους συναδέλφους μας.
Μας ρωτούν συνέχεια για τον τρόπο που νιώθουμε.
Μήπως οι συνεργάτες μας προσπαθούν να μας προσεγγίσουν γιατί ανησυχούν ότι πιέζουμε υπερβολικά τον εαυτό μας; Αυτό είναι σημάδι ότι καταλαβαίνουν την ψυχολογική μας κατάσταση.
Απαντάμε απλώς «καλά» όταν μας ρωτούν πώς πάει η δουλειά μας
Η οικογένεια ή οι φίλοι μας θέλουν να μάθουν νέα για την επαγγελματική μας πορεία κι εμείς απαντούμε κοφτά και άκεφα.
Έχουμε διαταραχές στον ύπνο.
Πολλές φορές, όσοι είναι υπερβολικά αγχωμένοι για τη δουλειά, χάνουν τον ύπνο τους για κάτι που συμβαίνει (ή δεν συμβαίνει) στο γραφείο.
Βάζουμε το ξυπνητήρι υπερβολικά νωρίς και μετά χρησιμοποιούμε το «snooze».
Τα σημάδια του burnout μπορεί να ξεκινήσουν από το πρωί. Για παράδειγμα, ίσως νιώθουμε τόσο κουρασμένοι που πατάμε το «snooze» ξανά και ξανά και, όταν τελικά σηκωνόμαστε από το κρεβάτι, αισθανόμαστε πανικοβλημένοι και αργοπορημένοι.
Χάνουμε την ελπίδα μας για θετικές αλλαγές.
Όταν έχουμε πάθει burnout, είναι εύκολο να ξεχάσουμε ότι ένας οργανισμός ή ένα εργασιακό περιβάλλον αλλάζει διαρκώς. Κι έτσι, νιώθοντας αναστατωμένοι με την εταιρεία ή το αφεντικό μας, το να περιμένουμε απλώς να αλλάξει η κατάσταση προς το καλύτερο μπορεί να είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος.
Νιώθουμε διαρκώς φορτωμένοι.
Το στρες στη δουλειά είναι αναπόφευκτο, αλλά δεν μπορεί να είναι κάθε λεπτό στρεσογόνο. Αν συμβαίνει αυτό, κάτι δεν πηγαίνει καλά.
Σφίγγουμε το σαγόνι μας όταν μπαίνουμε στο γραφείο.
Όταν φτάνουμε στον εργασιακό χώρο, το σώμα μας δεν θα έπρεπε να αντιδρά με αυτό τον τρόπο. Αν το κάνει, μπορεί να είναι σημάδι ότι είμαστε αγχωμένοι και στρεσαρισμένοι για τη δουλειά μας.
Παρατηρούμε ότι οι συνάδελφοί μας είναι διστακτικοί μαζί μας.
Αν αντιληφθούμε ότι οι συνεργάτες μας δεν ξέρουν ... τι να περιμένουν από μας, είναι ξεκάθαρο ότι είμαστε πολύ πιεσμένοι.
Φοβόμαστε να ψάξουμε για καινούρια δουλειά.
Ακόμα κι αν ξέρουμε ότι έχει έρθει η ώρα της αναζήτησης, σε περίπτωση που είμαστε υπερβολικά στρεσαρισμένοι, είναι πολύ πιθανό ότι δεν θα βρούμε το χρόνο να ψάξουμε.
Δεν περνάμε χρόνο με τους συνεργάτες μας.
Οι εργαζόμενοι που έχουν πάθει burnout τείνουν να αποφεύγουν τα events ή την ελεύθερη ώρα για φαγητό που προβλέπει η εταιρεία, εφόσον έχουν χάσει το ενδιαφέρον τους για να δημιουργήσουν καλύτερες σχέσεις με τους συναδέλφους τους.
Παραπονιόμαστε υπερβολικά στο σύντροφό μας.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εκτόνωση μπορεί να βοηθήσει. Όμως, τα προβλήματά μας στη δουλειά δεν πρέπει να γίνονται διαρκώς και προβλήματα του συντρόφου ή των στενών φίλων μας.
Γινόμαστε υπερβολικά κυνικοί.
Αν χάσουμε το ενδιαφέρον μας για την εταιρεία και δεν μας απασχολεί να την βοηθήσουμε, γινόμαστε πρακτικά εμπόδιο και για την προσωπική μας, και για την εταιρική ανάπτυξη.
Δεν μπορούμε να θυμηθούμε το πιο πρόσφατο επίτευγμά μας.
Αν δεν μας έρχεται στο μυαλό η τελευταία φορά που νιώσαμε ικανοποιημένοι ή επιτυχημένοι στη δουλειά μας, αυτό μπορεί να σηματοδοτεί την εξέλιξη ενός burnout.
Δεν θέλουμε να εξηγήσουμε την δουλειά μας σε άλλους.
«Τι επάγγελμα κάνεις;», είναι μια συνηθισμένη ερώτηση σε νυχτερινές εξόδους. Αλλά είναι πολύ πιθανό να μας φανεί ενοχλητική, αν έχουμε μπουχτήσει με αυτό.
Χάνουμε συχνά την ψυχραιμία μας.
Το στρες μπορεί να οδηγήσει σε ξεσπάσματα θυμού, ακόμα και σε οποιονδήποτε βρεθεί μπροστά μας εκείνη τη στιγμή.
Φανταζόμαστε ότι παραιτούμαστε.
Το να φανταζόμαστε ότι βρίσκουμε μια καινούρια δουλειά για υψηλότερο μισθό ή βολικότερο ωράριο δεν είναι απαραίτητα κακό. Αλλά το να φανταζόμαστε ότι απλώς παραιτούμαστε, είναι ανησυχητικό.
Σπάνια νιώθουμε ότι προοδεύουμε.
Η αδυναμία εξέλιξης ή η αίσθηση ότι έχουμε «κολλήσει» είναι, πιθανότατα, σημάδι πως έχει έρθει η ώρα για καινούρια δουλειά ή, τουλάχιστον, για διακοπές.
Ζούμε σα βαμπίρ.
Αν φτάνουμε στο γραφείο πριν το χάραμα και φεύγουμε αργά το απόγευμα, αυτό είναι στρεσογόνο από μόνο του. Κι αν είμαστε αναγκασμένοι να δουλεύουμε τόσες ώρες, αυτό μπορεί να κάνει το πρόβλημα ακόμα χειρότερο.
Νιώθουμε ελεύθεροι μετά το απόγευμα της Παρασκευής
Αναγνωρίζουμε ότι είμαστε πραγματικά στρεσαρισμένοι, όταν αισθανόμαστε σα να ... βγαίνουμε από τη φυλακή, καθώς το σαββατοκύριακο πλησιάζει.
Τρέμουμε τη Δευτέρα.
Όπως και το να ανυπομονούμε για την Παρασκευή, έτσι και το να φοβόμαστε τη Δευτέρα, είναι σημάδι ότι έχουμε πάθει burnout με την παρούσα δουλειά μας.
