- Η μόνη αλλαγή που θα μπορούσαμε να δεχτούμε είναι η διαμόρφωση ενός ειδικού πλαισίου στήριξης των εν λόγω απολυμένων αφενός με τη χρονική επιμήκυνση της καταβολής του επιδόματος ανεργίας και αφετέρου με παράλληλες δράσεις ενδυνάμωσης της προσπάθειας επανένταξής τους στην αγορά εργασίας.
- Η στείρα λοιπόν μεταφορά τους, χωρίς να συνυπολογίζονται οι εθνικές ιδιαιτερότητες, δύναται να επιφέρει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα.
- Στην Πατρίδα μας οι ομαδικές –και όχι μόνο– απολύσεις γίνονται γιατί κλείνουν οι επιχειρήσεις ή επειδή οι εργοδότες αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στο υψηλό ενεργειακό κόστος, στο κόστος δανεισμού στην αγορά χρήματος, στη φορολογία και στην γραφειοκρατία».
- Χαρακτηριστικό της αποδυνάμωσης κάθε προστασίας για την εργατική πλευρά είναι ότι το 55% των νέων συμβάσεων, είναι συμβάσεις ελαστικών μορφών απασχόλησης αποτελώντας μια βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της Κοινωνικής Ασφάλισης και της Εγχώριας Ζήτησης-Κατανάλωσης με κοινό παρανομαστή την οικονομική ασφυξία, την υπονόμευση της προοπτικής αξιοπρεπούς διαβίωσης και την εκτόξευση της φτώχειας στην εργασία.
V. Η μείωση του κατώτατου μισθού κατά 22% (751 € - 586€) για τους εργαζόμενους άνω των 25 ετών και κατά 32% για τους κάτω των 25 ετών πραγματοποιήθηκε με την επίσημη αιτιολογία της αύξησης της ανταγωνιστικότητας της εθνικής οικονομίας αλλά και τη μείωση της ανεργίας, και κυρίως της νεανικής ανεργίας.
Ο κ. Κιουτσούκης διαπιστώνει ότι «τελικά ούτε το πρώτο επετεύχθη, ούτε το δεύτερο… Η δογματική εμμονή στην πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης με τη συρρίκνωση των μισθών επέφερε τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα πλήττοντας σημαντικά την κατανάλωση και την παραγωγικότητα.
- Επιπρόσθετα, η ηλικιακή διάκριση μεταξύ ατόμων άνω και κάτω των 25 ετών λειτούργησε ως μηχανισμός υποκατάστασης των ήδη εργαζομένων με “φθηνότερους”».
VI. Η Συνδικαλιστική δράση και λειτουργία προστατεύονται και ρυθμίζονται από το ν. 1264/82, ένα νόμο απολύτως δημοκρατικό και συμβατό με το ευρωπαϊκό πλαίσιο. Είναι, άλλωστε, επιεικώς υποκριτικό αυτοί που με τα νομοθετήματά τους μας γύρισαν τουλάχιστον 30 χρόνια πίσω, να αποκαλούν το συγκεκριμένο νόμο ως αναχρονιστικό…
- Ο ΓΓ της ΓΣΕΕ προσθέσει ότι «η κλιμάκωση των πολιτικών λιτότητας και η λογική της μετατροπής των ελλειμμάτων του Νότου σε πλεονάσματα του Βορρά τροφοδοτεί τον ευρωσκεπτικισμό, τα άκρα και τους ακραίους, κλυδωνίζουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα συνιστώντας απειλή ακόμη και για την ίδια του την ύπαρξη».
Στο πλαίσιο αυτό, ζητάει από τη Συνομοσπονδία «να αναλάβει πρωτοβουλίες συγκαλώντας τα όργανα του Συνδικαλιστικού Κινήματος προκειμένου να διαμορφώσει μια εναλλακτική πρόταση ευρείας κοινωνικής αποδοχής που θα αποτελέσει την πρώτη ύλη για τη συγκρότηση ενός ισχυρού μετώπου αντίστασης και “θεσμικής ανυπακοής”».