Συλλαλητήριο προγραμμάτισαν οι δημοτικοί εργαζόμενοι

Για την πολιτική της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και της πλειοψηφίας των δημοτικών αρχών, θα διαμαρτυρηθεί στις 21 Φεβρουαρίου στην Ομόνοια, στο συλλαλητήριο που διοργανώνει το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής.

Τα μέλη του Συνδικάτου, κάνουν λόγο για αύξηση των οριών ηλικίας κατά 9 χρόνια τουλάχιστον στους εργαζόμενους που είναι ενταγμένοι στα ΒΑΕ.  Καταγγέλλουν τους δημάρχους, σημειώνοντας ότι «παρέα» με την κυβέρνηση χτυπούν τη μόνιμη και σταθερή εργασία, με προσλήψεις εργαζομένων των 495 ευρώ

Μεταξύ άλλων αναφέρουν στην ανακοίνωση ότι: “Δεν μπορούμε να περιμένουμε το παρά πέρα σφαγιασμό των δικαιωμάτων μας και των κατακτήσεων μας. Κάνουμε το φόβο τους όπλο μας. Σχεδιάζουμε, οργανώνουμε τη δική μας απάντηση μέσα από συλλογικές διαδικασίες. Μπορούμε και πρέπει να χαλάσουμε και τους σχεδιασμούς τους και τη πολιτική τους.”

Η ανακοίνωση:

«Κλιμακώνουμε την αντεπίθεση μας, δίνουμε απάντηση απέναντι στη πολιτική της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και της πλειοψηφίας των δημοτικών αρχών. Αν τους αφήσουμε αυτοί θα συνεχίσουν να μας ρουφούν το αίμα. Εμείς έχουμε τη δύναμη, χωρίς εμάς καμιά υπηρεσία και κανένα αμαξοστάσιο δεν μπορεί να δουλέψει.

Η κυβέρνηση μαζί με τους θεσμούς αλλά και σύμφωνα με τις απαιτήσεις του ΣΕΒ ετοιμάζουν να πάρουν και άλλα μέτρα ακόμα πιο δυσβάστακτα για εμάς και τις οικογένειες μας.

Μειώνουν για ακόμα μια φορά τους μισθούς και τις συντάξεις μέσα από την παρά πέρα μείωση του αφορολόγητου και την αύξηση του ΦΠΑ.

Βάζουν χέρι στη κοινωνική ασφάλιση και αυξάνουν τα όρια ηλικίας κατά 9 χρόνια τουλάχιστον στους εργαζόμενους που είναι ενταγμένοι στα ΒΑΕ.

ΕΜΕΊΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΚΑΛΙ ΤΟΥ ΑΠΟΡΙΜΜΑΤΟΦΟΡΡΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΙΣΟΥΝ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΟΜΙΛΟΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ  παίζοντας το προηγούμενο έργο επιχειρεί για μια ακόμα φορά να εξαπατήσει, να σπείρει αυταπάτες στους εργαζόμενους αλλά και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα ότι δήθεν διαπραγματεύεται με τους θεσμούς δηλαδή τους ευρωπαίους εταίρους μας για το καλό μας.

Και εμείς ρωτάμε;

Μήπως στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων η κυβέρνηση θα κουβεντιάσει την αύξηση των μισθών και των συντάξεων;

Μήπως θα κουβεντιάσουν την αύξηση των δαπανών για τη παιδεία και την υγεία;

Οι εργαζόμενοι δεν θα πρέπει να έχουν καμιά αυταπάτη. Η κυβέρνηση θα διαπραγματευτεί για άλλη μια φορά σκληρά αλλά οι διαπραγματεύσεις δεν θα έχουν στο επίκεντρο τους τις αυξημένες ανάγκες των εργαζομένων αλλά και των υπόλοιπων λαϊκών στρωμάτων.

Σκοπός της διαπραγμάτευσης είναι το πώς θα τσακίσουν ακόμα περισσότερο τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων προκειμένου να εξασφαλίσουν ή ακόμα και να αυξήσουν τη κερδοφορία τους οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Ας μην αφήσουμε να μας δηλητηριάσουν ανάμεσα στη «καλή» Ευρωπαϊκή Ένωση και το «κακό¨ ΔΝΤ. Και οι δύο είναι από την ίδια μεριά του τραπεζιού. Έχουν κοινό αντίπαλο και αυτός είναι οι εργαζόμενοι και η παρά πέρα αφαίμαξη των κατακτήσεων τους και των δικαιωμάτων τους.

Στον ίδιο ντορβά χτυπάει και η πλειοψηφία των δημάρχων. Έχουν υλοποιήσει μέχρι κεραίας τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και τις αποφάσεις της κυβέρνησης.

Παρέα με τη κυβέρνηση προχωράνε στη κατάργηση της Μόνιμης και Σταθερής δουλειάς με πλήρη μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα και την αντικαθιστούν με εργαζόμενους της φτώχιας και της μιζέριας των 495 ευρώ.

Παρέα με τη κυβέρνηση υλοποιούν τις ιδιωτικοποιήσεις σε μια σειρά τομείς όπως η διαχείριση των απορριμμάτων, οι τεχνικές υπηρεσίες (ηλεκτροφωτισμός, πράσινο κ.λ.π.) και τις κοινωνικές υπηρεσίες.

Παρέα με τη κυβέρνηση έχουν απογυμνώσει τις υπηρεσίες από προσωπικό αλλά και από υλικοτεχνική υποδομή με αποτέλεσμα σήμερα η εντατικοποίηση της εργασίας να έχει χτυπήσει κόκκινο και τα εργατικά ατυχήματα να διαδέχονται το ένα μετά το άλλο.

Απέναντι σε αυτή τη πολιτική κατάντια δεν μας έχει μείνει τίποτα άλλο από την οργάνωση της πάλης μας και την αντεπίθεση μας. Δεν μπορούμε να περιμένουμε το παρά πέρα σφαγιασμό των δικαιωμάτων μας και των κατακτήσεων μας. Κάνουμε το φόβο τους όπλο μας. Σχεδιάζουμε, οργανώνουμε τη δική μας απάντηση μέσα από συλλογικές διαδικασίες. Μπορούμε και πρέπει να χαλάσουμε και τους σχεδιασμούς τους και τη πολιτική τους. Έχουμε υποχρέωση και σε μας και στα παιδιά μας να ζήσουμε και να παραδώσουμε ένα καλύτερο κόσμο. Αρκεί εμείς να πιστέψουμε τη δύναμη μας. Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να περιμένουμε από κανένα να μας λύσει τα προβλήματα, αν εμείς οι ίδιοι δεν παλέψουμε για τη δική μας ζωή.»