Βρυξέλλες για ΔΝΤ: Σωρεία λαθών προς την Ελλάδα

Το συμβούλιο των κρατών μελών και το Eurogroup είναι σε θέση να γνωρίζουν, ότι τα πρόσθετα μέτρα που απαίτησε το ΔΝΤ, και πλέον σύσσωμη η Ε.Ε. ζητά από την Ελλάδα, δεν πρόκειται να αποδώσουν και στην πραγματικότητα είναι εντελώς άχρηστα, διότι ο Πολ Τόμσεν, η Ντέλια Βελκουλέσκου και οι άλλοι υπηρεσιακοί παράγοντες του ταμείου έχουν υποπέσει σε σωρεία λαθών, κακών υπολογισμών, ασαφειών και αντιφάσεων κατά τη συγγραφή της περίφημης έκθεσης του ΔΝΤ για την Ελλάδα.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με έγγραφο του Συμβουλίου που φέρνει στο φως της δημοσιότητας η εφημερίδα «Ειδήσεις», ο Τόμσεν έχει κάνει χονδροειδή λάθη, τον υπολογισμό του ελλείμματος, του πληθωρισμού, του ρυθμού ανάπτυξης, της είσπραξης εσόδων, της οροφής των δαπανών του δημοσίου, αλλά και σε θέματα όπως η εκτέλεση των μεταρρυθμίσεων, το είδος και η απόδοση των εισφορών των ασφαλισμένων, η εξοικονόμηση από τους ασφαλιστικούς νόμους κ.ά.

Σύμφωνα με την εσωτερική ενημέρωση που έχουν τα υπουργεία Οικονομικών της Ευρωζώνης -και δη της προεδρίας του ECOFIN, ο υπολογισμοί του ΔΝΤ στερούνται επιστημονικής τεκμηρίωσης και είναι απαισιόδοξοι πέραν του λογικού, όπως εσχάτως έχουν δηλώσει Ρέγκλιγκ, Ντομπρόβσκις, Μοσκοβισί, Ντάισελμπλουμ και άλλοι κοινοτικοί αξιωματούχοι.

Αναλυτικά, σε σχέση με τη σημερινή οικονομική κατάσταση το ΔΝΤ έχει κάνει τα εξής λάθη:

«Η διαφορά στην εκτίμηση οφείλεται σε υπερβολικά συντηρητικές παραδοχές που εφαρμόζονται συστηματικά από το Ταμείο τόσο επί των εσόδων, όσο και στο σκέλος των δαπανών.

Από την πλευρά των εσόδων: oι προβλέψεις της έκθεσης προϋποθέτουν ότι oι ελαστικότητες των εσόδων παραμένουν κάτω από τις ελαστικότητες του ΟΟΣΑ, που χρησιμοποιούνται συνήθως για τις προβλέψεις των εσόδων. Επιπλέον, το ΔΝΤ υπολογίζει την ελαχιστοποίηση της μεταφοράς στα επόμενα των πρόσφατων εσόδων των υπερεπιδόσεων για λογαριασμό των διαφόρων παραγόντων ως εφάπαξ, γεγονός που στερείται τεχνικής βάσης. Οι προβλέψεις της έκθεσης, εν μέρει ή πλήρως, υποτιμούν διάφορα έσοδα από την πλευρά των παραμετρικών μέτρων που νομοθετήθηκαν τόσο το 2015 όσο και το 2016, συμπεριλαμβανομένων των φόρων κατανάλωσης στα καύσιμα, των φόρων κατανάλωσης στα τσιγάρα και το αλκοόλ, τη φορολογία των ξενοδοχείων, φόρους οχημάτων και άλλα.

Από την πλευρά των δαπανών, οι προβλέψεις της έκθεσης υποθέτουν ότι τα ανώτατα όρια δαπανών δεν θα γίνουν σεβαστά, συσσωρεύοντας διολίσθηση 1,3% του ΑΕΠ μέχρι το 2018. 0 Αυτή n παραδοχή αντιβαίνει στα πρότυπα του ΔΝΤ, που θεωρούν πως οι λειτουργικές δαπάνες θα αυξηθούν ανάλογα με τον πληθωρισμό και τα ανώτατα όρια του Προϋπολογισμού θα πρέπει να τηρούνται. Αυτό είναι ιστορικά ανακριβές για την Ελλάδα, καθώς ο στόχος των πρωτογενών δαπανών δεν έχει υπερβεί το συνολικό ανώτατο όριο, ούτε και το 2016. Είναι λάθος να προεκτείνουν σχετικά μικρές υπερβάσεις σε ορισμένους τομείς (υγεία) στο βασικό σενάριο κατά τη διάρκεια του προγράμματος

Οι προβλέψεις έκθεσης, άλλωστε, δεν λαμβάνουν δεόντως υπόψη τα πρόσφατα στοιχεία για την εκτέλεση του Προϋπολογισμού, τα οποία προσδιορίζουν μiα σημαντική υπεραπόδοση το 2016 και η οποία είναι πιθανό να μεταφερθεί εν μέρει στο 2017 ro2018. Ο κρατικός Προϋπολογισμός θα φτάσει σε ένα πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 1,3% του ΑΕΠ το 2016, υπερβαίνοντας σημαντικά τον στόχο του 0,1% του ΑΕΠ, παρά το εφάπαξ επίδομα συνταξιοδότησης αξίας 0,3% του ΑΕΠ που τέθηκε σε εφαρμογή τον Δεκέμβριο. Με βάσn τις διαθέσιμες μέχρι σήμερα ενδείξεις, n Ε.Ε. θα προβάλει ένα πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 2%του ΑΕΠ, δηλαδή 1,5 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από τον στόχο. Παρά τις εξελίξεις αυτές και παρά τη σημαντική υποτίμηση του εντός του έτους δημοσιονομικού αποτελέσματος για το 2015 μία σημαντική ανοδική αναθεώρηση του υπολοίπου του 2016 από το περασμένο φθινόπωρο, το ΔΝΤ δεν έχει αναθεωρήσει την πρόβλεψή του για μετά το 2018 από το 1,5% του ΑΕΠ».

«Παραπλανητική»

«Η Έκθεση είναι παραπλανητική στον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται πρόκληση. Αναφέρεται σε 11% των μεταφορών του ΑΕΠ προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Ωστόσο η χρηματοδότηση των συνταξιοδοτικών ταμείων είναι διαφορετική από χώρα σε χώρα. και, επομένως, οι συγκρίσεις μεταξύ των χωρών θα πρέπει να γίνονται με προσοχή. Μεγάλο μέρος αυτού του χρηματοδοτικού κενού οφείλεται στο πολύ υψηλό ποσοστό ανεργίας, που είναι αναμφισβήτητα κυκλικό: με την ανεργία σε επίπεδο σταθερής κατάστασης, αυτό το χάσμα αναμένεται να είναι 3,5% του ΑΕΠ».

Μετά το 2018

«Συμφωνούμε με την αξιολόγηση του Ταμείου πως μια πιο φιλική προς ανάπτυξη σύνθεση των ελληνικών δημόσιων εσόδων και των δημόσιων δαπανών θα ήταν επιθυμητή. Ενώ έκθεση είναι πολύ συγκεκριμένη για τα μέτρα του ισοζυγίου βελτίωσης, παραμένει αρκετά γενική ως προς χρήση του δημοσιονομικού χώρου που προκύπτει. Ταυτόχρονα, διαφωνούμε με την εκτίμηση του Ταμείου ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να φτάσει το 3,5% του ΑΕΠ μέχρι 2018 και να το διατηρήσει για μερικά χρόνια. Πράγματι, διάφοροι παράγοντες θα διευκολύνουν τn διατήρηση του πρωτογενούς ισοζυγίου στα επίπεδα του 2018, πέρα από τον ορίζοντα του προγράμματος»

Για τις συντάξεις

«Η έκθεση του ΔΝΤ υποβαθμίζει το μέγεθος των συνταξιοδοτικών μεταρρυθμίσεων που εγκρίθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος. Λαμβάνοντας όλα τα στοιχεία υπόψη , n μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος θα δημιουργήσει συνολική καθαρή εξοικονόμηση ύψους 1,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2018 και 2,6% του ΑΕΠ μέχρι το 2026, με περικοπές δαπανών που συμβάλλουν τα δύο τρίτα των αποταμιεύσεων μέχρι το 2018 και περισσότερο από 90% από το 2026. Σε αντίθεση με όλες τις άλλες μεταρρυθμίσεις των συνταξιοδοτικών συστημάτων σε άλλες χώρες της Ε.Ε. που είχαν καταργηθεί με μεταβατικές περιόδους για τη διατήρηση των κεκτημένων δικαιωμάτων των σημερινών εργαζόμενων η ελληνική μεταρρύθμιση δεν έχει κατ’ αναλογία εφαρμογή των κεκτημένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων για τους σημερινούς εργαζομένους. Αυτό θα οδηγήσει σε αυξανόμενη εξοικονόμηση, καθώς τα κεκτημένα δικαιώματα των νέων συνταξιούχων θα έχουν μειωθεί κατά περίπου 10% αμέσως.

Όπως προτείνεται από την έκθεση του ΔΝΤ, υπάρχει μία υπόθεση από τη σκοπιά της διαγενεακής δικαιοσύνης για τη μείωση της μεταβατικής περιόδου για την κύρια σύνταξη και τον εκ νέου υπολογισμό της από το 2019. Στον σχεδιασμό αυτό, ωστόσο οι διανεμητικές συνέπειες πρέπει να εξεταστούν. Το ξεπάγωμα των κύριων συντάξεων και ο άμεσος  εκ νέου υπολογισμός τους από την 1η Ιανουαρίου 2019, θα παράγει περίπου εξοικονόμηση 1% του ΑΕΠ εάν εφαρμοστεί πλήρως το 2019, αλλά επηρεάζει τουλάχιστον 1,2 εκατομμύρια συνταξιούχους με μέση ονομαστική περικοπή του 14% και σημαντική διακύμανση μεταξύ των διαφορετικών συνταξιούχων.

H έκθεση τάσσεται υπέρ των περικοπών στις συντάξεις και βασίζεται στην παρατήρηση ότι τα ποσοστά φτώχειας μεταξύ του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας έχουν αυξηθεί κατά τη διάρκεια της κρίσης, ενώ παρέμειναν σε γενικές γραμμές σταθερά μεταξύ των συνταξιούχων. Θα πρέπει, ωστόσο να επισημανθεί, ότι, ενώ όσο είναι σε ηλικία εργασίας εξακολουθούν να έχουν τη δυνατότητα να βγουν από τη φτώχεια με την εύρεση θέσεων εργασίας όταν ξεκινήσει n ανάκαμψη, οι φτωχοί συνταξιούχοι δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα, η οποία απαιτεί μια πιο διαφοροποιημένη μεταχείριση της φτώχειας μεταξύ των συνταξιούχων»

«Σύμφωνα με την ενημέρωση που έχουν τα υπουργεία Οικονομικών της Ευρωζώνης οι υπολογισμοί του ΔΝΤ στερούνται επιστημονικής τεκμηρίωσης»

Το λάθος για τη βιωσιμότητα του χρέους

«Η εξαιρετικά αρνητική έκθεση βιωσιμότητας του ΔΝΤ βασίζεται σε μια σειρά υποθέσεων που εμφανίζονται υπερβολικά συντηρητικές και δεν υποστηρίζονται σωστά από τα αναλυτικά στοιχεία.

Το ΔΝΤ αναθεώρησε προς τα κάτω τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και τις προοπτικές του πληθωρισμού από τον Μάιο του 2016 από μισή εκατοστιαία μονάδα του ΑΕΠ ετησίως. Η αναθεώρηση του ετήσιου ρυθμού αύξησης επιδεινώνει τον λόγο του χρέους προς το ΑΕΠ κατά σχεδόν 40% το 2060».