Ξεκίνησαν από το τίποτε και άλλαξαν τα πάντα. Ανακάλυψαν, αφού εξολόθρευσαν τους αντιπάλους τους, μία γραφή, η οποία έμοιαζε με τα ιερογλυφικά της Αιγύπτου των Φαραώ, αλλά δεν ήταν ακριβώς η ίδια. Την εφάρμοσαν για να εκφράσουν τη δική τους γλώσσα. Τα κατάφεραν. Ήταν η αρχή.
Στα επόμενα χίλια χρόνια αυτή η γλώσσα άλλαξε τον κόσμο. Από την οικονομία στις επιστήμες, από τη φιλοσοφία στην τέχνη του πολέμου, από την εκπαίδευση στο πολιτικό σύστημα και από την αρχιτεκτονική στη ναυπηγική. Οι πρώτοι αυτοί με τα οδοντοσκεπή κράνη μιλούσαν ελληνικά. Τους αποκαλούμε Μυκηναίους.
Για τη ζωή τους μας πληροφορεί ο Όμηρος. Αλλά και οι πολιτισμικές διαστρωματώσεις στην ανασκαφή στα Ελεύθερνα πάνω από το Ρέθυμνο, στο οροπέδιο, μία από τις σημαντικότερες της Μεσογείου. Μία γραμμική πορεία της ελληνικής γλώσσας από την Εποχή του Χαλκού στο Βυζάντιο και παραπέρα ακόμη.
Ένα αποτύπωμα ενός ταξιδιού χιλιετηρίδων με μία κοινή συνισταμένη. Τη γλώσσα, την Ελληνική, αυτό το απόλυτο εργαλείο που ξεκούμπωσε τη θωράκιση του μυαλού των ανθρώπων για να ξεχυθούν οι χείμαρροι της δημιουργίας. Σε χίλια χρόνια έγιναν τα πάντα.
Σχεδόν τα πάντα. Μπήκαν τα θεμέλια. Στήθηκαν οι δομές της σκέψης. Ψηλαφίστηκε η επιστημονική έρευνα. Ο άνθρωπος αυτός «ο Μικρός, ο Μέγας» έγινε θεός και τον είπαν Προμηθέα. Μιλούσε αυτήν τη γλώσσα, διότι χωρίς αυτήν τίποτε δεν θα ήταν όπως το ξέρουμε.
Χιλιετηρίδες μετά, το «National Geographic» επιχειρεί ένα τόλμημα. Mία αναδρομή σε αυτά τα χίλια χρόνια που άλλαξαν τον κόσμο. Απολαύστε τη σκεπτόμενοι πως 3.500 χρόνια πριν, κάπου στα χωριά της Τσακώνας, κάτω από το Άργος, εκεί που άρχιζε η δημοσιά για τη Σπάρτη, στο σταυροδρόμι για την Ολυμπία, δίπλα από την Τίρυνθα και κάτω από τη Νεμέα, σε αυτούς του τόπους μιλούσαν ήδη αυτήν τη γλώσσα, που σήμερα, σαν αντήχηση στα φαράγγια της Ιστορίας, ακούγεται ακόμη. Την Ελληνική.