Σε οικονομικά προβλήματα αποδίδουν οι απαγωγείς Λεμπιδάκη την πράξη τους

Στις απολογίες των επτά συλληφθέντων επικεντρώνεται το ενδιαφέρον των Αρχών για την πλήρη εξιχνίαση της υπόθεσης της απαγωγής του Μιχάλη Λεμπιδάκη.

Όπως όλα δείχνουν τα στόματα έχον ανοίξει και σύμφωνα με πληροφορίες που μεταδίδει το cretalive.gr οι κατηγορούμενοι αλληλοκαρφώνονται δίνοντας πληροφορίες τόσο για τον τρόπο δράσης της εγκληματικής ομάδας όσο και για τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση.

Σύμφωνα με το cretalive.gr, οι 5 κατηγορούμενοι που ήδη έχουν παραδεχτεί την εμπλοκή τους, έχουν δώσει πληροφορίες και στοιχεία ενώ «καρφώνει» ο ένας τον άλλον, σε μια προσπάθεια του καθενός να πέσει στα μαλακά.

Μάλιστα ένας εκ των πέντε... φέρεται να έχει δώσει επιβαρυντικά στοιχεία και για άλλους δυο, που από την πρώτη στιγμή υποστήριξαν πως δεν έχουν καμιά σχέση με την υπόθεση.

Η εξέλιξη είναι ιδιαίτερα σημαντική, όσο και αναμενόμενη από την Αστυνομία, η οποία εκτιμά ότι όσο περνούν οι μέρες και οι κατηγορούμενοι αντιληφθούν σε πόσο δύσκολη θέση βρίσκονται τότε θα αναγκαστούν να τα ομολογήσουν όλα.

Μάλιστα οι αξιωματικοί της ΕΛΑΣ που ασχολούνται με την υπόθεση, πιστεύουν πως από τις καταθέσεις αυτών των πρώτων κατηγορουμένων θα φτάσουν και στα άτομα που θεωρούνται πως εμπλέκονται στην απαγωγή αλλά δεν υπάρχουν όλα τα στοιχεία για να συλληφθούν.

Η κατάθεση της 16χρονης

Η 16χρονη, 8η κατηγορούμενη, που αφέθηκε ελεύθερη με περιοριστικούς όρου, στην κατάθεσή της αναφέρει ότι με οδηγίες του πατέρας τη ταχυδρόμησε φάκελο και αγόρασε κάρτες κινητού τηλεφώνου χωρίς να γνωρίζει ή να έχει εμπλοκή με την απαγωγή του επιχειρηματία.

Ολόκληρη η κατάθεση της 16χρονης την οποία δημοσίευσε το cnn.gr

«Θέλω να σας πω ότι εγώ δεν φταίω για αυτά που με κατηγορείτε, ότι δηλαδή εγώ μαζί με τον πατέρα μου και με άλλα άτομα, είχα συμμετοχή στην απαγωγή του Μιχάλη Λεμπιδάκη.

Για την απαγωγή αυτή εγώ έμαθα από την τηλεόραση. Δεν έχω καμία σχέση με αυτή. Σχετικά με τον φάκελο που έστειλα στα ΚΤΕΛ, στα Χανιά την 28/8/2017, θέλω να σας πω μερικά πράγματα για να καταλάβετε τι ακριβώς έγινε. Εκείνη την ημέρα, γύρω στις 11:00, αν θυμάμαι καλά, με ξύπνησε ο πατέρας μου και μου ζήτησε να πάω μαζί του κάπου για μια δουλειά που είχε να κάνει στα Χανιά και ότι μετά μπορεί να πηγαίναμε καμιά βόλτα.

Εγώ του είπα ότι θα πήγαινα μαζί του. Μετά μου είπε ότι είχε μια δουλειά, αλλά, όταν τον ρώτησα τι δουλειά ήταν αυτή, δεν μου απάντησε. Μου είπε όμως να μην πάρω μαζί μου το κινητό μου τηλέφωνο, αλλά εγώ του απάντησα ότι δεν θα πήγαινα πουθενά χωρίς αυτό. Εκείνος μου είπε εντάξει και τελικά το πήρα. Μετά από λίγη ώρα, φύγαμε με τη μηχανή του πατέρα μου, μια κόκκινη BMW και πήγαμε προς τα Χανιά. Όταν φτάσαμε κοντά στα ΚΤΕΛ στα Χανιά, ο πατέρας μου σταμάτησε πιο πριν και συγκεκριμένα σε ένα σούπερ μάρκετ που είναι δίπλα σε μια γνωστή καφετέρια. Εκεί, κατεβήκα από τη μηχανή και ο πατέρας μου, από μια τσάντα μαύρη, που είχε φορεμένη χιαστί, έβαλε μια πλαστική τσάντα, νομίζω χρυσαφί χρώμα που είχε μέσα έναν χάρτινο κίτρινο φάκελο.

Ερώτηση: Τι σου είπε ο πατέρας σου να κάνεις με αυτή την τσάντα και τον φάκελο;

Απάντηση: Μου είπε να περπατήσω μέχρι τα ΚΤΕΛ που είναι λίγο πιο πέρα, να πάω εκεί που παραδίδουν τα δέματα και να παραδώσω τον φάκελο. Μάλιστα, μου είπε να είμαι πολύ προσεκτική με τον φάκελο και να μην τον ακουμπήσω καθόλου. Μου είπε να πιάσω μόνο την χρυσαφί τσάντα και να αφήσω τον φάκελο να πέσει στον πάγκο, χωρίς να τον πιάσω.

Ερώτηση: Ποιος ήταν ο παραλήπτης και ποιος ο αποστολέα;

Απάντηση: Δεν θυμάμαι να σας πω ποιος ήταν ο αποστολέας και ο παραλήπτης, γιατί δεν τα είχα δει καλά. Το μόνο που θυμάμαι να σας πω είναι ότι, όπως κοίταξα τον φάκελο είχε πάνω του κολλημένο ένα κομμάτι άσπρο χαρτί που έγραφε τα στοιχεία παραλήπτη και αποστολέα και ήταν τυπωμένα από υπολογιστή. Θυμάμαι ότι σε αυτό το χαρτί είδα ένα γυναικείο όνομα, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να θυμηθώ ποιο όνομα ήταν αυτό, ούτε και τίποτα άλλο αυτά που ήταν γραμμένα.

Ερώτηση: Τι έκανες μετά από αυτό;

Απάντηση: Αφού άφησα τον φάκελο στον υπάλληλο, εκείνος με ρώτησε τι στοιχεία να γράψει στην αποστολή και εγώ του απάντησα να γράψει τα στοιχεία που είχε γραμμένα ο φάκελος, όπως ακριβώς μου είχε πει νωρίτερα ο πατέρας μου να κάνω, αν με ρωτήσουν. Μετά από αυτό, πλήρωσα το ποσό που μου ζήτησε ο υπάλληλος, νομίζω 1,5 με 2 ευρώ, πήρα την απόδειξη και έφυγα.

Ερώτηση: Δήλωσες στον υπάλληλο του ΚΤΕΛ τα δικά σου στοιχεία ταυτότητας;

Όχι, δεν του είπα τα δικά μου στοιχεία ταυτότητας, γιατί δεν με ρώτησε. Του είπα μόνο να γράψει τα στοιχεία που ήταν γραμμένα στον φάκελο, όπως σας είπα προηγουμένως.

Ερώτηση: Τι έκανες μετά;

Απάντηση: Μετά έφυγα από τα ΚΤΕΛ και πήγα πίσω, εκεί που με είχε αφήσει ο πατέρας μου, έξω δηλαδή από το σούπερ μάρκετ. Εκεί μου είχε πει να πάω και έτσι πήγα και τον βρήκα στο ίδιο σημείο. Όταν έφτασα σε αυτόν, με ρώτησε αν είχα παραδώσει τον φάκελο, όπως μου είχε πει. Εγώ του απάντησα ότι τον παρέδωσα κανονικά. Μετά μου είπε: «δεν τον ακούμπησες έτσι;» και εγώ του είπα ότι δεν τον ακούμπησα καθόλου. Από εκεί φύγαμε και πήγαμε για καφέ στον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο Χανίων. Όταν φύγαμε από εκεί, γυρίσαμε προς το Ρέθυμνο, αλλά πριν φτάσουμε, πήγαμε σε ένα ξυλουργείο που το είχε ο κ. Μανώλης, που είναι φίλος του πατέρα μου. Δεν θυμάμαι το επίθετό του. Ο μπαμπάς μου με τον κύριο Μανώλη πήγαν λίγα μέτρα πιο πέρα και μιλούσαν ενώ εγώ έμεινα μόνη μου και έπαιζα με κάτι σκυλάκια που ήταν εκεί. Μετά από 15 περίπου λεπτά γυρίσαμε σπίτι μας. Ο πατέρας μου με τον κ. Μανώλη κάνουν παρέα, έχει έρθει και σπίτι μας αρκετές φορές.

(Στη συνέχεια, η μικρή αναγνώρισε την φωτογραφία του ανθρώπου αυτού που της επέδειξαν).

Έπειτα, συνεχίζει στην κατάθεση: Όλα αυτό το πράγμα με το ΚΤΕΛ μου έκανε αρκετή εντύπωση, αλλά δεν τον ρώτησα τίποτα σχετικά με αυτό, ούτε εκείνος μου εξήγησε κάτι παραπάνω. Θέλω να σας πω και κάτι ακόμα που μου προξένησε μεγάλη εντύπωση, δεν θυμάμαι όμως να σας πω πότε ακριβώς έγινε, αλλά πρέπει να ήταν μέσα στον Αύγουστο που μας πέρασε. Μια μέρα, που δεν θυμάμαι πότε, ήρθε ο μπαμπάς μου και μου είπε να πάω μαζί του στη δουλειά. Επειδή δεν είχα τίποτα άλλο να κάνω, δέχτηκα να πάω μαζί του.

Φύγαμε με την μηχανή του, μια BMW και πήγαμε προς το Σπήλι που είναι ένα χωριό έξω από το Ρέθυμνο. Ο μπαμπάς μου μου είπε ότι ήθελε να πάω εγώ και να αγοράσω μια κάρτα ανανέωσης χρόνου. Για αυτό πριν φτάσουμε στο Σπήλι, σταματήσαμε στο δρόμο σε ένα ψιλικατζίδικο και σε ένα περίπτερο και εγώ πήγα και στα δύο για να αγοράσω την κάρτα, αξίας 20 ευρώ. Πριν πάω όμως, μου ο πατέρας μου είπε να μην αγοράσω την κάρτα αν δω ότι στο μαγαζί είχε κάμερες.

Επειδή και στα δύο μαγαζιά υπήρχαν κάμερες, εγώ πήρα κάτι άλλο, ένα χυμό νομίζω και έφυγα χωρίς να πάρω την κάρτα.

Για αυτό το λόγο συνεχίσαμε μέχρι που φτάσαμε στο Σπήλι όπου σταματήσαμε σε ένα ψιλικατζίδικο, αλλά φύγαμε από εκεί γιατί είχε και αυτό κάμερες. Συνεχίσαμε αλλά λίγο πιο κάτω βρήκαμε ένα ακόμη ένα ψιλικατζίδικο. Μπήκα μέσα και αφού κοίταξα καλά και κατάλαβα ότι δεν υπήρχαν κάμερες, αγόρασα την κάρτα ανανέωσης χρόνου. Βγήκα έξω την έδωσα στο μπαμπά μου και μου είπε να ξαναπάω μέσα και να πάρω άλλη μια ίδια.

Και οι δύο κάρτες ήταν σε μορφή απόδειξης, αυτές που εκτυπώνει εκείνη την ώρα το μηχάνημα. Τις έβαλε στο πορτοφόλι του και γυρίσαμε σπίτι.

Ερώτηση: Τι τις έκανε τις δύο κάρτες ανανέωσης ο μπαμπάς σου;

Απάντηση: Δεν είδα ούτε ξέρω τι τις έκανε, αν τις χρησιμοποίησε ο ίδιος ή τις έδωσε σε κάποιον άλλον. Σας ξαναλέω ότι και αυτό το περιστατικό και ο τρόπος που μου ζήτησε να αγοράσω τις κάρτες, δηλαδή να προσέξω το μαγαζί να μην έχει κάμερες, μου έκανε μεγάλη εντύπωση αλλά και πάλι δεν τον ρώτησα.

Τέλος, θέλω να σας πω ότι τους τελευταίους μήνες, συμπεριφερόταν λίγο περίεργα και έλειπε αρκετές ώρες από το σπίτι, ενώ παλαιότερα, δεν ήταν έτσι. (...)

Θέλω να σας πω ακόμα ότι στην οικογένειά μας είμαστε σε κακή οικονομική κατάσταση αυτή την περίοδο γιατί ο μπαμπάς μου χρωστάει κάποια δάνεια που έχει πάρει, δεν ξέρω όμως το ποσό. Εκτός από αυτό, για τα δάνεια αυτά έχουν δεσμεύσει τους λογαριασμούς της μαμάς μου και μπορεί και τον δικό μου. Δεν ξέρω να σας πω τα ποσά που είναι δεσμευμένα, γιατί δεν έχω ρωτήσει ποτέ. Λόγω της κατάστασης αυτής και της συμπεριφοράς του πατέρα μου τους τελευταίους μήνες εγώ με τη μαμά μου έχουμε κάνει μερικές συζητήσεις για το θέμα αυτό, όμως εγώ προσωπικά δεν έχω ρωτήσει ποτέ τον μπαμπά μου αν συμβαίνει κάτι.

Δεν είναι ότι δεν με ενδιαφέρει, απλά δεν ήθελα να ξέρω με τι ασχολείται γενικά. Και πριν από αυτήν την περίοδο ο μπαμπάς μου έλειπε πολύ από το σπίτι, απλά τους τελευταίους μήνες περισσότερο. Εγώ ειλικρινά σας λέω δεν είχα την παραμικρή ιδέα ότι αυτά που έκανα ήταν κάτι παράνομο ή ότι μπορεί να είχαν σχέση με κάτι κακό. Δεν μου πήγε καν στο μυαλό ότι κάνω κάποια παρανομία, αλλιώς δεν πρόκειται να τα είχα κάνει. Καμία στιγμή δεν κατάλαβα ότι είναι μπλεγμένος σε κάτι άσχημο, απλά μου έκανε εντύπωση η συμπεριφορά του πάνω σε κάποια πράγματα που μου έλεγε, τα οποία σας τα εξήγησα πιο πάνω.»