Μέσα στην καρδιά της κατοχής, το 1942 μόλις είχε περάσει ο θανατηφόρος χειμώνας του 1941 – 1942, που η πείνα στέρησε τη ζωή σε αρκετούς Έλληνες, οι Τριατατικοί, όπως ονομάζονταν οι εργαζόμενοι των Ταχυδρομείων, των Τηλεγραφημάτων και της Τηλεφωνίας, αψηφούν τους κατακτητές και απεργούν. Αφορμή ήταν η πείνα.
Αναδημοσιεύουμε από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Ταχυδρομικών τη σχετική ιστορική αναφορά για τη μεγάλη απεργία της 14ης Απριλίου του 1942:
«οι εργαζόμενοι στα Ελληνικά Ταχυδρομεία τιμούμε, για ακόμη μια φορά, τους αγωνιστές Τριατατικούς, που ύψωσαν το ανάστημα τους ενάντια στο φασισμό και έδωσαν με το παράδειγμα τους ελπίδα στους σκλαβωμένους λαούς της Ευρώπης.
14 Απριλίου 1942, η πρώτη μεγάλη απεργία της υπόδουλης από τους Γερμανούς κατακτητές Ευρώπης, οχτώ μέρες και οχτώ νύχτες στο δρόμο οι απεργοί Τριατατικοί αψηφώντας το θάνατο, μια μεγάλη νίκη, η νίκη της λευτεριάς που «θα τη μνημονεύουν τα χρόνια που θα διαβαίνουν..»
Αποτίουμε φόρο τιμής στο μεγαλείο και στις αξίες που υπηρέτησαν όλοι αυτοί οι γνωστοί και άγνωστοι ήρωες αυτού του τόπου, τιμούμε τις ηρωικές σελίδες που έγραψαν με το αίμα τους και τη ζωή τους.
«Ήταν απόγευμα της 14ης Απριλίου, σημειώνουν οι εφημερίδες της εποχής, γύρω στις 4 η ώρα, όταν λιποθύμησε από την πείνα ένας διανομέας στη μεγάλη σάλα του Κεντρικού.
Γύρω από το λιπόθυμο συγκεντρώθηκε πλήθος κόσμου, όπως και όλοι οι υπάλληλοι.
Ήταν όλοι τους αγανακτισμένοι, αναστατωμένοι και στο στόμα τους προφέρονταν συνεχώς η λέξη απεργία — με αποφασιστικότητα και οργή.
Το ίδιο εκείνο βράδυ, αφού γίνανε και οι σχετικές συνεννοήσεις με την επαρχία αποφασίστηκε να κατέβουν σε Παντριατατική απεργία.
Οι υπάλληλοι του Ταχυδρομείου, της Τηλεφωνίας και της Τηλεγραφίας, όλο το Τριατατικό προσωπικό, αψηφώντας τις απειλές κατεβαίνουν σε απεργία για τη επιβίωση τους.
Ο υπουργός Συγκοινωνιών Μουτούσης θα σπεύσει να καταδικάσει την απεργία χαρακτηρίζοντάς την αντιπολιτευτική κίνηση. Στις 15 Απριλίου μαζί με τον υπουργό Οικονομικών προβαίνουν στην έκδοση διατάγματος σύμφωνα με το οποίο:
«επιστρατεύονται πολιτικώς και επιτάσσονται αι υπηρεσίαι του προσωπικού ΤΤΤ….»
Δύο μέρες αργότερα το Υπουργείο Συγκοινωνιών θα επιστρατεύσει τους αδιόριστους αποφοίτους των προπαρασκευαστικών σχολών ΤΤΤ των ετών 1939-1941, για να αναλάβουν άμεσα υπηρεσία και να λειτουργήσουν έτσι ως απεργοσπαστικός μηχανισμός.
«…..από την πρώτη μέρα – αναφέρει ένας απεργός – η απεργία μας σημείωσε καταπληκτική επιτυχία, παρά το γεγονός ότι οι τριατατικοί ήμασταν επιστρατευμένοι από τους Γερμανούς και κάθε απεργιακή κίνηση πρόβλεπε την ποινή του θανάτου.
Όμως η απεργία μας παρουσιάστηκε τόσο καθολική, που οι κατακτητές δεν τολμήσανε να προβούνε σε εκτελέσεις, αλλά μονάχα στη σύλληψη καμιά τριανταριά συναδέλφων τριατατικών, που τους κλείσανε στο Σταθμό Λαρίσης.
Στο μεταξύ οργανωθήκανε ομάδες επαγρύπνησης και συμπαράστασης και η απεργία τράβηξε τον δρόμο της.