Θρησκευτική θα είναι η κηδεία του Βασίλη Τριανταφυλλίδη (Χάρρυ Κλυνν), που θα πραγματοποιηθεί τελικά την ερχόμενη Παρασκευή 25 Μαΐου. Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί στις 12 το μεσημέρι στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (Μητρόπολη Καλαμαριάς). Ο ενταφιασμός θα γίνει στο κοιμητήριο Καλαμαριάς.
Ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης (Χάρρυ Κλυνν) πέθανε τα ξημερώματα της Δευτέρας, σε ηλικία 78 ετών, μετά απο πολυετή ασθένεια (αναπνευστικά και κινητικά προβλήματα), η οποία είχε επιδεινωθεί με τον πρόωρο χαμό του γιου του, μουσικού και σκηνοθέτη Νικόλα Τριανταφυλλίδη, προ διετίας.
Οπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η σύντροφος του γιού του (Νικόλα Τριανταφυλλίδη), Μαρίνα Δανέζη, «αντί στεφάνων, η οικογένεια επιθυμεί δωρεές στα «Παιδικά χωριά SOS Ελλαδος – Alpha Bank Iban: GR 6501 4084 608460 0200 2000170″».
Είναι χαρακτηριστικό πάντως -όπως χαρακτηριστικός υπήρξε και ο ίδιος ο Χάρρυ Κλυνν- το πώς είχε επιλέξει το ψευδώνυμο «Χάρρυ Κλυνν» ο πρωτοπόρος σατυρικός καλλιτέχνης. Όπως αποκάλυψε σε συνέντευξη του προ ετών, το ψευδώνυμο με το οποίο καθιερώθηκε καλλιτεχνικά, ήταν επιλογή του σε αντιπαράθεση με τον εμβληματικό κινηματογραφικό χαρακτήρα της εποχής, τον Dirty Harry («Βρώμικος Χάρι»). Ο ίδιος επέλεξε να είναι ο «Καθαρός» («Clean» Harry).
Ποιος ήταν ο Χάρρυ Κλυνν
Το πραγματικό όνομα του Χάρρυ Κλυνν ήταν Βασίλης Τριανταφυλλίδης και είχε γεννηθεί στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης στις 7 Μαΐου του 1940 από φτωχή οικογένεια Πόντιων προσφύγων, τον Νίκο και την Κυριακή Τρανταφυλλίδη.
Εξαιτίας δυσμενών οικονομικών συνθηκών, ωθήθηκε στην εργασία από την ηλικία των 5 χρόνων. Παράλληλα φοιτούσε στο Δημοτικό Σχολείο και στο Γυμνάσιο Kαλαμαριάς και αργότερα στο Πέμπτο Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης. Η συμμετοχή του σε μια βραδιά ταλέντων του Γιώργου Οικονομίδη αλλάζει τη ζωή του, καθώς, εκτός από το πρώτο βραβείο, «κερδίζει» την πρόταση του Οικονομίδη να τον ακολουθήσει στην Αθήνα.
Για τρία χρόνια ο Οικονομίδης υπήρξε δάσκαλος και οδηγός του. Παράλληλα με τις δραματικές του σπουδές στη σχολή του Π. Kατσέλη, εμφανίζεται περιστασιακά σε κοσμικά κέντρα, όπως το «Kάστρο», ο «Bράχος», το «Tροκαντερό», το «Άλσος», και το «Γκρην Παρκ». Στη συνέχεια άρχισε να δουλεύει σε διάφορες ταβέρνες, αναψυκτήρια και καμπαρέ, που ανθούσαν εκείνη την εποχή, για μια τριετία ως πρώτος νουμερίστας και παρουσιαστής προγράμματος. Μετά τη συμμετοχή του σε δύο ταινίες («Γάμος αλά Ελληνικά» και «Τα 201 Καναρίνια») στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και τις πρώτες του θεατρικές εμφανίσεις στα θέατρα Ακροπόλ και Χατζηχρήστου, άρχισε να γίνεται πιο γνωστός.
Το 1964 ταξιδεύει για μερικές εμφανίσεις στο Μόντρεαλ. Αυτή η περίοδος της ζωής του κράτησε 10 χρόνια όπου δούλεψε στις HΠA και στον Kαναδά, σε κέντρα τις ελληνικής διασποράς, σε καφεθέατρα ως stand up comedian (νέο τότε είδος, που μετέπειτα το εισήγαγε στην Ελλάδα), ως ηθοποιός σε underground παραστάσεις και παράλληλα ως συγγραφέας σατιρικών κειμένων. Συνεργάζεται επίσης για πολλά χρόνια με το περιοδικό «Playboy», την εφημερίδα «Daily Worker», το «Village» και το «On the double». Στο Σικάγο παντρεύεται τη γυναίκα του, Χαρίκλεια και εκεί αποκτά το πρώτο από τα 3 του παιδιά, τον Νίκο. Την περίοδο αυτή του προτάθηκε να παίξει και στη γνωστή ταινία «Καμπαρέ», την οποία προσφορά τελικά δεν δέχτηκε. Αργότερα στο Μόντρεαλ απέκτησε τον δεύτερο του γιο Αποστόλη, ενώ η κόρη του Κορίνα γεννήθηκε στην Αθήνα.
Γυρίζει στην Ελλάδα το χειμώνα του 1974 και πρωτοεμφανίζεται στις μπουάτ της Πλάκας, στον «Aιγόκερω» και μετά στο «Zυγό» και τη «Διαγώνιο». Ύστερα δούλεψε στα νυχτερινά κέντρα «Διογένης», «Δειλινά» και «Στορκ». Άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστός με την κυκλοφορία του πρώτου του δίσκου «Για δέσιμο», που κυκλοφόρησε από τη δισκογραφική εταιρεία Columbia το φθινόπωρο του 1978. Αυτός και οι υπόλοιποι δίσκοι του κρατάνε για χρόνια τις πρώτες θέσεις στα δισκογραφικά charts και οι ταινίες του σπάνε όλα τα ρεκόρ των εισιτηρίων.
Οι εμφανίσεις του στην τηλεόραση του χαρίζουν τον τίτλο του εμπορικότερου καλλιτέχνη της χιλιετίας σύμφωνα με την AGB και οι παραστάσεις του στα θέατρα Ορφέας, Άλσος, Δελφινάριο και Μινώα κ.ά. καταρρίπτουν κάθε προηγούμενο εισπρακτικό ρεκόρ.
Το 1998 παρουσιάζεται η πρώτη του ζωγραφική έκθεση στον «Εικαστικό Κύκλο». Από το 2006 έμενε μόνιμα στη γενέτειρά του Καλαμαριά και έγραφε βιβλία, έπαιζε σε παραστάσεις και ζωγράφιζε. Είχε μάλιστα ηγηθεί της αντιπολίτευση στο δήμο Καλαμαριάς.