Βαριές συνέπειες για την αγοραστική δύναμη αλλά και την επιβίωση των ελληνικών νοικοκυριών είχε η υπερφορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, όπως δείχνουν τα στοιχεία της Eurostat τα οποία δημοσιεύθηκαν αυτή την εβδομάδα.
Αναλυτικότερα, το 2016 ο αριθμός των νοικοκυριών τα οποία δαπανούν περισσότερο από το 40% του διαθέσιμου εισοδήματός τους για τις ανάγκες στέγασης ανήλθε σε ποσοστό 40,5%.
Την ίδια στιγμή στην Ευρώπη το αντίστοιχο ποσοστό είναι μόλις 11,1%, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat και το ρεπορτάζ της εφημερίδας Καθημερινή.
Η εικόνα είναι σχεδόν αμετάβλητη την τελευταία τριετία καθώς το 2015 το αντίστοιχο ποσοστό έχει ανέλθει σε 40,9% έναντι 11,3 του μέσου όρου της Ε.Ε. και το 2014 σε 40,7% ( 11,5% στην ΕΕ.)
Ως δαπάνες στέγασης λογίζονται ο φόρος ή το τέλος που συνδυάζεται με την κατοχή ακινήτου αλλά και τα έξοδα για τη συντήρηση, δηλαδή θέρμανση, ηλεκτρικό, ύδρευση, κ.λπ, κ.λπ.
Αξίζει να σημειωθεί πως το 2010, στις αρχές της κρίσης δηλαδή, το ποσοστό των Ελλήνων που ήταν υπέρμετρα επιβαρυμένο οικονομικά ως προς το ακίνητό του, διαμορφωνόταν στο 18,1%, όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη ήταν 10,8%.
Καθοριστικό ρόλο στην άσχημη εξέλιξη έχει παίξει η πολιτική επιλογή για ένα σύστημα υπερφορολόγησης της κατοχής ακινήτου. Είναι χαρακτηριστικό πως από το 2010 μέχρι και το 2015 οι φόροι κατοχής ακινήτων αυξήθηκαν έξι φορές από τα 500 εκατ. ευρώ σε 3 δις ευρώ, ενώ το 2016 υπήρξε νέα αύξηση στα 3,5 δις ευρώ.