Ώρα να πούμε την αλήθεια για το χρέος, τα δημόσια οικονομικά, τη θέση της χώρας στην ευρωζώνη και τις αντοχές του προϋπολογισμού για να πληρωθούν τα οφειλόμενα από τις δικαστικές αποφάσεις. Την Κυριακή του Πάσχα βρέθηκα σε μία παρέα και σχολιάζαμε τις πολιτικές εξελίξεις γύρω από τις ευρωεκλογές, το έντονο κλίμα πόλωσης το οποίο έχει επικρατήσει παντού. Ξαφνικά, από το πουθενά, out of the blue, ο πολύ καλός μου φίλος Κώστας κάνει μία βαρυσήμαντη δήλωση: ξέρεις φίλε, ότι και να λέτε εσείς, ο Αλέξης Τσίπρας βρήκε τελικά πολλά λεφτά με τα οποία θα εξοφλήσει όλο το χρέος της χώρας! Έπεσα από τα σύννεφα. Τι είδηση είναι αυτή τώρα, αναρωτήθηκα; Ποιος τρελός διαδίδει αυτά τα πράγματα; Πού το έμαθες, τον ρωτάω; Το συζητάμε στην πιάτσα με όλα τα παιδιά, μου απάντησε απλά, δεν το ξέρεις; Ενεός τον κοίταξα και δεν το πίστευα. Τόσο fake news είναι αλήθεια δεν το περίμενα. Μέσα στην απλοποίηση όλων των μεγάλων και κρίσιμων προβλημάτων της χώρας χάθηκε η μπάλα. Σίγουρα, σκέφθηκα, έμπλεξαν το αίτημα της κυβέρνησης προς τον θεσμικό δανειστή ESM προκειμένου να εγκρίνει την πρόωρη μερική εξόφληση 3,7 δις από τα συνολικά 9,4 δις ευρώ που χρωστάμε στο ΔΝΤ με την εξόφληση του συνολικού χρέους. Είναι αλήθεια ότι σε ένα τμήμα της κοινής γνώμης που δεν ασχολείται με περισπούδαστες αναλύσεις των δημοσίων οικονομικών της χώρας, ούτε κατανοεί πώς χρεοκοπήσαμε και χρωστάμε ακόμη τόσα λεφτά, η στρέβλωση της αλήθειας και η παραποίηση των ειδήσεων είναι εύκολη υπόθεση. Έτσι, μία απλή είδηση για «πρόωρη μερική εξόφληση χρέους» εύκολα μετατράπηκε σε «πρόωρη εξόφληση του χρέους». Μετά άντε να βρεις την αλήθεια. Το ίδιο άκουγα και το 2012, το 2015, από απλούς ανθρώπους. Δεν σας πιστεύουμε, μας λέτε ότι χρεοκοπήσαμε και δεν έχουμε λεφτά γιατί δεν θέλετε να δώσετε επιδόματα και κοινωνικές παροχές σε όλους που έχουν ανάγκη. Λεφτά υπάρχουν και τα κρύβετε! Σ’ αυτό το τμήμα της κοινής γνώμης επενδύουν η Χρυσή Αυγή, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, τα κόμματα των δραχμιστών, ο Αρτέμης Σώρρας με την οργάνωση «END» και διάφοροι άλλοι περιθωριακοί. Σ’ αυτό το τμήμα, όμως, των πολιτών θα έπρεπε να επενδύουν τα κόμματα του συνταγματικού τόξου, τα μέσα ενημέρωσης, το Κοινοβούλιο για να πουν αλήθειες και μόνον αλήθειες. Αυτό που πρέπει να βλέπουμε, όσο και αν αυτό «πονάει» είναι η πραγματικότητα σε αριθμούς: 1. Στις 31 Δεκεμβρίου 2018 το χρέος της Κεντρικής Διοίκησης έφθασε τα 358,95 δις ευρώ και τα ταμειακά διαθέσιμα τα 23,05 δις από τα οποία 15,70 δις αφορούν το μαξιλάρι για μελλοντικές πληρωμές χρέους. 2. Από τα χρήματα αυτά τα 253,10 δις ευρώ αφορούν δάνεια από το Μηχανισμό Στήριξης της ευρωζώνης, δηλαδή τον EFSF, ESM και τα διακρατικά GLF ενώ το υφιστάμενο ύψος των εγγυημένων από το κράτος δανείων είναι 10,45 δις ευρώ και αναμένεται με τη λήξη τους να προστεθούν στο σύνολο του δημοσίου χρέους. 3. Στο ΔΝΤ οφείλουμε ακόμη 9,3 δις και εκκρεμεί έγκριση αιτήματος από τον ESM ως «προτιμώμενος δανειστής» καθώς και Κοινοβούλια χωρών μελών της Ευρωζώνης για πρόωρη αποπληρωμή 3,7 δις ευρώ. 4. Οι τόκοι που πληρώνουμε κάθε χρόνο πάνω στο υφιστάμενο χρέος το 2018 έφθασαν τα 5,55 δις ευρώ. Δηλαδή, το πρωτογενές πλεόνασμα το 2018 ξεπέρασε κατά 2,6 δις τους τόκους! 5. Στις 20 Αυγούστου 2018 ολοκληρώθηκε με επιτυχία το τριετές πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής 2015 – 2018 ενώ το ίδιο έτος συνεχίστηκε η αναπτυξιακή δυναμική μετά την ανάκαμψη του 2017 με ρυθμό 1,9%. 6. Η μεγάλη διάρκεια του εκλογικού κύκλου κατά το 2018-2019 δημιουργεί τεράστιους κινδύνους για σημαντικές αποκλίσεις από τους δημοσιονομικούς στόχους λόγω αύξησης κρατικών δαπανών εκλογικού χαρακτήρα. Ακόμη, ενδεχόμενη καθολική εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων, οι οποίες έκριναν ως αντισυνταγματικές προγενέστερες περικοπές των συντάξεων και κατάργησης των δώρων των συνταξιούχων, θέτει σοβαρούς κινδύνους δημοσιονομικού εκτροχιασμού μεσοπρόθεσμα. Δηλαδή, κινδυνεύουμε να δημιουργήσουμε ξανά ελλείμματα και νέο κύκλο χρεοκοπίας. Πάνω στις έξι αυτές διαπιστώσεις είναι χρέος όλων των κομμάτων και των μέσων επικοινωνίας να μιλήσουν με αλήθειες: Έχουμε λεφτά, τότε υπάρχουν λεφτά για όλους. Δεν έχουμε λεφτά, τότε λεφτά δεν υπάρχουν για όλους. Να σταματήσουν οι μύθοι περί της μιας και μοναδικής αλήθειας που μόνον η δική μας παράταξη κατέχει. Ότι μόνον ο Αρχηγός μας είναι ο μοναδικός, ο εμπνευσμένος, ο Σωτήρας! Επιτέλους, ας κατανοήσουμε την απάντηση που έδωσε στο μαθητή του Ανδρέα ο Γαλιλαίος στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Μπρέχτ, όταν ο επαναστάτης Ανδρέας μετά την απολογία στην Ιερά Εξέταση του είπε περιφρονητικά: Δάσκαλε, αλίμονο σε έναν λαό που δεν έχει ήρωες. Και αυτός γαλήνιος, σοφός από τα χρόνια εμπειρίας και μάχης με το κατεστημένο του απάντησε: Αλίμονο, Ανδρέα, σε έναν λαό που έχει ανάγκη από ήρωες. * Του Σταύρου Καρβούνη, Υπ. Ευρωβουλευτή με την Ένωση Κεντρώων