Γιατί ρε παιδιά τόσος ντόρος για το πρόστιμο που επεβλήθη σε ένα καφενείο, στο χωριό Ραβενή στην Μουργκάνα, από ένα κλιμάκιο επιθεωρητών του ΕΦΚΑ;
Προς τι οι οργισμένες αντιδράσεις του Δημάρχου Φιλιατών, του Οικονομικού Επιμελητηρίου και άλλων; Το κλιμάκιο των επιθεωρητών του ΕΦΚΑ δεν πήγε επί τούτου μόνο στο συγκεκριμένο καφενείο. Μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο, το κλιμάκιο έκανε σαφάρι στην ευρύτερη περιοχή, διαπίστωσε παραβάσεις και σε άλλες επιχειρήσεις και «έριξε» πρόστιμα άνω των 100.000€.
Ίσως τα πρόστιμα να ήταν «άδικα» κατά το κοινό περί δικαίου αίσθημα, όμως οι νόμοι είναι νόμοι και η ανασφάλιστη εργασία είναι ανασφάλιστη εργασία. Το ίδιο και η εισφοροδιαφυγή.
Δηλαδή στο «δικό μας το χωριό»... οι νόμοι εφαρμογή δεν έχουν; Στο «δικό μας το χωριό», το καφενείο έχει δικαίωμα να λειτουργεί εκτός ρυθμιστικού πλαισίου; Οι οδηγοί να παραβιάζουν το stop; Οι τοπικές επιχειρήσεις να μην κόβουν φορολογικές αποδείξεις; Τα ενοικιαζόμενα να εισπράττουν μαύρα τις μισθώσεις; Οι αγρότες να πουλάνε «tax free»... τα προϊόντα; Ο αυτοκινητιστής με το «Αγοραίον» να μην δηλώνει την κούρσα για την πόλη; Ο πρατηριούχος να νοθεύει το καύσιμο και να έχει κρυφή δεξαμενή πετρελαίου για τον εφοδιασμό των σπιτιών το χειμώνα; Ο συνεταιρισμός του χωριού να κλέβει συνεταιριστές και εφορία; Ο βοθρατζής που μας παίρνει χωρίς απόδειξη το 50αρικο της εκκένωσης και πάει και αδειάσει τα λύμματα στο ποτάμι που πίνουν νερό τα ζώα μας και αρδεύονται τα χωράφια μας; Οι αλλοδαποί εργάτες να κοιμούνται σαν τα σκυλιά σε παραπήγματα και να δουλεύουν μαύρα στις ελιές και στα αμπέλια και... άμα λάχι, τους «σκαγιάζουμε» με το μονόκανο αν μας διαμαρτυρηθούν... στο «δικό μας το χωριό»;;;
Και αυτή η ανοχή μόνο «στο δικό μας το χωριό» ή και... σε άλλα 30.000 χωριά των «άλλων»;
Οι Εφκατζήδες δηλαδή τι θα έπρεπε να κάνουν όταν διαπίστωσαν την παράβαση; Να κλείσουν τα ματιά και να σηκωθούν να φύγουν; Πριν ή μετά το «κέρασμα»;
Ήταν λέει η νύφη και η πεθερά του ιδιοκτήτη που βοηθούσαν. Η μια σέρβιρε, η άλλη στην κουζίνα. Δεν αντιλέγω. Η νύφη και η πεθερά, θα είναι οι ίδιες που όταν ωριμάσουν συνταξιοδοτικά θα απαιτήσουν να συνταξιοδοτηθούν από τον αναδιανεμητικό και αλληλέγγυο «κουμπαρά», στον οποίο όμως το καφενείο του γαμπρού ιδιοκτήτη για τον οποίο εργάζονταν, δεν θα έχει καταβάλει ούτε σεντ; Και πάλι λέω: Αν ο νόμος προβλέπει μη επιβολή προστίμου με την προσκόμιση οικογενειακής κατάστασης... τότε κακώς επεβλήθη το πρόστιμο. Προβλέπει κάτι τέτοιο όμως ο νόμος; Όχι φυσικά. Ξέρετε πόσες δεκάδες χιλιάδες φορές έχουν ακούσει οι ελεγκτές αυτή τη δικαιολογία; Γνωρίζετε πόσες δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενες/οι εκβιάζονται και «δασκαλεύονται» -υπό την απειλή της απόλυσης- να «αυτοβαπτιστούν» σε ενδεχόμενο ελέγχου ως... αδέρφια, ξαδέρφια, κουμπάροι, νύφες, πεθερές, αραβωνιαστικές;
Ξέρω ότι στο άκουσμα της είδησης, ο νους του καθενός ταξιδεύει στον κυρ Κώστα, τον Μπαρμπαμήτσο, την κυρά Μαρία... του δικού του χωριού. Βιοπαλαιστές όλοι που δύσκολα τα καταφέρνουν στο χωριό. Ξέρω ότι όλοι κατά βάθος ίσως να νιώθουμε ενοχές που λείπουμε από τα χωριά μας και τα εγκαταλείψαμε. Εξ αυτού και να δικαιολογούμε όλες τις μικροπαρατυπίες εως και τις μεγάλες παρανομίες που συμβαίνουν στα χωριά μας. Ας σοβαρευτούμε όμως. Στα «δικά μας τα χωριά»... κρύβονται και τα πιο πολλά τα «μυστικά»...
Συμπάθεια και κατανόηση στο πρόβλημα του «άτυχου» ιδιοκτήτη βιοπαλαιστή, που έφαγε πρόστιμο όσο τα έσοδα μιας διετίας. Μπορεί όμως εντός 10 ημερών κάνει πρόσληψη και να ασφαλίσει νύφη και πεθερά για 1 χρόνο και να γλυτώσει το 70% του προστίμου.
Καμία ανοχή στα φαινόμενα αδήλωτης εργασίας. Και το παιδί μας ακόμα δηλωμένο και ασφαλισμένο.