ΙΝΕ ΓΣΕΕ: Μικρές οι απώλειες από την ψηφιοποίηση στην αγορά εργασίας

Σχεδόν ένας στους 10 από το σύνολο των εργαζομένων φαίνεται να «απειλείται» από την ψηφιοποίηση, καθώς το ποσοστό «διακινδύνευσης» για το σύνολο του εργατικού δυναμικού στη χώρα κυμαίνεται από 6-9%, σύμφωνα με μελέτη που διενήργησε το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ ως προς τις επιπτώσεις της ψηφιοποίησης στην αγορά εργασίας” και παρουσίασε σήμερα.

Πρόκειται για την πρώτη μελέτη από διεθνείς βάσεις δεδομένων που αναφέρεται στην ποσοτική εκτίμηση των επιπτώσεων στην ελληνική αγορά εργασίας και καταδεικνύει τον κίνδυνο απώλειας των καθηκόντων στην εργασία λόγω των τεχνολογικών δυνατοτήτων.  

Από την μελέτη, προκύπτει επίσης πως για το σύνολο του εργατικού δυναμικού το ποσοστό καθηκόντων που απαιτούν οι θέσεις εργασίας το οποίο εμφανίζει υψηλό βαθμό διακινδύνευσης κυμαίνεται από 1,4% έως 14,4%. 

Οι δείκτες συνδυαστικών καθηκόντων εργασίαςπαρουσιάζουν χαμηλότερη διακινδύνευση.

Ειδικότητες «υψηλού κινδύνου»

Σύμφωνα με τους δείκτες που αναπτύχθηκαν στη μελέτη, εντοπίζονται κατηγορίες εργατικού δυναμικού που απειλούνται από την  «ψηφιοποίηση». 

Τα υψηλότερα ποσοστά «απειλής» εμφανίζονται σε κατηγορίες όπως «χειριστές βιομηχανικών εγκαταστάσεων, μηχανημάτων και εξοπλισμού και συναρμολογητές (μονταδόροι)» και «ανειδίκευτοι εργάτες, χειρώνακτες και μικροεπαγγελματίες».

Στη μελέτη παρουσιάζονται τα αποτελέσματα σε σχέση με το σύνολο του εργατικού δυναμικού, με τα επαγγέλματα που το απαρτίζουν και με την κατηγοριοποίησή του ανά μισθολογικό κλιμάκιο.

Ως προς το ύψος του μισθού, υπάρχουν τρεις ομάδες εισοδηματικών κατηγοριών, «χαμηλή», «μεσαία» και «ανώτερη», που εμφανίζουν υψηλό βαθμό διακινδύνευσης σε διαφορετικές κατηγορίες απλών ή συνδυαστικών καθηκόντων εργασίας.  

Ειδικά η ταυτόχρονη διακινδύνευση τόσο του «χαμηλού» όσο και του «μεσαίου» εισοδηματικού στρώματος (σε υψηλότερο βαθμό του «ανώτερου») φαίνεται να ενισχύει μια θέση ταυτόχρονης πίεσης και των δύο ομάδων.

Προγράμματα κατάρτισης

Σύμφωνα με τους επιστήμονες η απάντηση σε αυτά τα φαινόμενα βρίσκεται στα προγράμματα εκπαίδευσης που θα προσφέρουν στήριξη κυρίως στις ομάδες των εργαζομένων με τον υψηλότερο βαθμό διακινδύνευσης, καθώς και για τους ανέργους. 

Τα προγράμματα εκπαίδευσης θα πρέπει να είναι προσανατολισμένα στις νέες τεχνολογίες.

Αναγκαίο όρο αποτελεί η εκπαίδευση στις τεχνολογίες ανοιχτού κώδικα ‒ εν αντιθέσει με την παράδοση της κυριαρχίας στο ελληνικό σύστημα εκπαίδευσης/μετεκπαίδευσης των τεχνολογιών κλειστού κώδικα.

Χρειάζονται επιπρόσθετοι μηχανισμοί ενίσχυσης των εργαζομένων που πλήττονται, για παράδειγμα δημόσια προγράμματα απασχόλησης και μακροχρόνια προγράμματα επιδομάτων ανεργίας. 

Παράλληλα, θεωρείται απαραίτητη η ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου προστασίας των εργαζομένων ως προς τους όρους εργασίας, τα δικαιώματα οργάνωσης και απαραβίαστου της προσωπικής ζωής.   

Πάντως, η ψηφιοποίηση αν και εμφανίζεται  ως απειλή στην αγορά εργασίας, στην ουσία   δημιουργεί νέες ευκαιρίες στους εργαζόμενους  καθώς με τη μετάβαση προς ένα ψηφιακό εργασιακό και επαγγελματικό περιβάλλον αποκτούν δεξιότητες πέρα από αυτές που ήδη διαθέτουν που τους οδηγούν ώστε να είναι πιο εγγυημένη η απασχολησιμότητά τους στο μέλλον. 

Ταυτόχρονα και η χώρα μας γίνεται πιο ανταγωνιστική και πλέον θα  μπορεί να συμβαδίζει με τις ψηφιακές εξελίξεις.

Για να διαβάσετε την μελέτη του ΙΝΕ ΓΣΕΕ πατήστε εδώ.

Πηγή: skai.gr