Σωματεία ΛΑΡΚΟ: Κραυγή απόγνωσης προς πρωθυπουργό και επικεφαλής κοινοβουλευτικών κομμάτων

ΑΠΟ τα διοικητικά συμβούλια του Σωματείου Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ Λάρυμνα (ΣΕΛ), της Ένωσης Εργαζομένων Εταιρίας ΛΑΡΚΟ Α.Ε. Μεταλλεία Εύβοιας, του Σωματείου Εργαζομένων Μεταλλωρύχων ΛΑΡΚΟ ο «Άγιος Ιωάννης», του Σωματείου Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ Καστοριάς & Σερβίων και του Συνδικαλιστικού Σωματείου Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ Α.Ε. (Αθήνα).

ΠΡΟΣ: πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, πρόεδρο ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, πρόεδρο ΚΙΝΑΛ, Φώφη Γεννηματά, γενικό γραμματέα ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, πρόεδρο ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΥΣΗΣ, Κυριάκο Βελόπουλο, γενικό γραμματέα ΜΕΡΑ25, Γιάνη Βαρουφάκη.

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: ΓΣΕΕ, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, Φορείς της Αυτοδιοίκησης, Τοπικούς Βουλευτές

Κύριοι επικεφαλής των πολιτικών κομμάτων του Ελληνικού Κοινοβουλίου, εμείς οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ σας αποστέλλουμε αυτή την επιστολή προκειμένου να εκφράσουμε την αγωνία μας και την ανησυχία για την τύχη της ΛΑΡΚΟ και των εργαζομένων της. Οι τελευταίες εξελίξεις έχουν οδηγήσει την Εταιρία σε απελπιστικά τραγική κατάσταση θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την συνέχιση της λειτουργίας της, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο που οι αναμενόμενες επιπτώσεις λόγω της πανδημίας θα είναι τραγικές για την Εθνική Οικονομία και την αύξηση της ανεργίας.

Την αξία της ΛΑΡΚΟ, ως μια ιστορική και από τις λίγες εναπομείνασες βαριές και εξαγωγικές μεταλλευτικές βιομηχανίες της Χώρας, την σημασία της όχι μόνο για τους 1200 εργαζόμενους της αλλά και τους 13.000 εξωτερικούς συνεργάτες της, την σημαντικότητα της για τις τοπικές κοινωνίες (6) νομών της Χώρας που δραστηριοποιείται, τους λόγους και τις διαχρονικές ευθύνες που την οδήγησαν στην σημερινή δύσκολη κατάσταση, τις θέσεις και προτάσεις των εργαζομένων και των τοπικών κοινωνιών για την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου καθώς και τις αναξιοποίητες τεράστιες αναπτυξιακές δυνατότητες της προς όφελος του Δημοσίου συμφέροντος, σας τις έχουμε καταθέσει είτε με υπομνήματα είτε με κατ’ ιδίαν συναντήσεις καθώς επίσης για οτιδήποτε διευκρινίσεις, είμαστε στην πλήρη διάθεση σας.

Όμως ανεξάρτητα από τα παραπάνω και χωρίς να τα απεμπολούμε, επικεντρωνόμαστε στο σήμερα που προδιαγράφει το πλήρες αδιέξοδο.

Στις 12.2.2020 ψηφίστηκε ο Ν. 4664/2020 όπου με το άρθρο 21 η ΛΑΡΚΟ τέθηκε ‘’σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης με στόχο την εκκαθάριση εν λειτουργία, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί το τίμημα της αξίας, που θα προκύψει μέσω ενός σχεδίου τριχοτόμησης της, με προκήρυξη τμηματικών διαγωνισμών για την εξεύρεση επενδυτών‘’.

Ένα νομοσχέδιο, το οποίο καταψηφίστηκε από το σύνολο της αντιπολίτευσης, θεωρώντας τουλάχιστον, ότι η εφαρμογή του θα οδηγήσει στην απαξίωση και το κλείσιμο της Εταιρίας πριν ακόμη ολοκληρωθεί η διαδικασία της ειδικής εκκαθάρισης.

Σήμερα και πριν περάσουν δύο μήνες από την τοποθέτηση του ειδικού εκκαθαριστή, η αντιπολίτευση όπως και οι εργαζόμενοι, μαζί με το σύνολο των εκφραστών των τοπικών κοινωνιών, δυστυχώς δικαιώνονται.

Η ΛΑΡΚΟ σήμερα, είναι σχεδόν κλειστή και κινείται σε ‘’ αχαρτογράφητα νερά.’’

• Ήδη υλοποιείται από την εκκαθάριση κατακόρυφη μείωση της παραγωγής (στο 20% των παραγωγικών δυνατοτήτων της εταιρίας), παρά το θετικό αποτύπωμα της στο εθνικό ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών.

• Έχουν επιβληθεί στους εργαζόμενους κυριολεκτικά εξοντωτικές και παράνομες μειώσεις μισθολογικών απολαβών και εργασιακών δικαιωμάτων, που καταστρατηγούν κάθε έννοια εργατικού δικαίου και εργατικής νομοθεσίας.

• Όχι μόνο δεν καταβάλλονται οι νόμιμες αποζημιώσεις λόγω συνταξιοδότησης, αλλά δεν επιτρέπεται ούτε σε αυτούς που έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα να αποχωρήσουν! Και βέβαια κανένα σχέδιο κοινωνικής προστασίας των εργαζομένων ( οικειοθελείς αποχωρήσεις, μετατάξεις, κλπ), οι οποίοι με το τέλος της εκκαθάρισης θα είναι όλοι τους απολυμένοι, χωρίς τις νόμιμες αποζημιώσεις και εν δυνάμει άνεργοι.

• Δεν λαμβάνονται ούτε στοιχειώδη μέτρα προστασίας για την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων, η δε πρόληψη της πανδημίας στους χώρους εργασίας είναι ανύπαρκτη».

Η παραπάνω οριακή κατάσταση, εκτιμούμε ότι σκόπιμα μεθοδεύεται και αποσκοπεί στο να ωθήσει τους εργαζόμενους σε ακραίες αντιδράσεις προκειμένου να τους χρεώσουν την αποτυχία του Κυβερνητικού σχεδιασμού που διαχειρίζονται προσωπικά οι αρμόδιοι Υπουργοί κ.κ ΣΤΑΪΚΟΥΡΑΣ –ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ.

Και αυτό γιατί:

• Οι παραπάνω Υπουργοί, παρά τα επανειλημμένα έγγραφα αιτήματα που τους έχουν κατατεθεί, όχι μόνο αρνούνται να συζητήσουν με τους εργαζόμενους, που ανησυχούν και αντιδρούν αλλά διαρκώς δηλητηριάζουν την κοινή γνώμη με αναρίθμητες δηλώσεις πλήρους απαξίωσης μιας τεράστιας βιομηχανίας και των εργαζομένων της, που υποτίθεται προσπαθούν να πουλήσουν με το μεγαλύτερο τίμημα και το μέγιστο δημόσιο όφελος.

• Οι ίδιοι Υπουργοί, τόσο με διογκωμένα οικονομικά στοιχεία περί του μισθολογικού κόστους των εργαζομένων, που παρουσίασαν παραπλανητικά ακόμη και στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, όσο με απευθείας παράνομες και ανήθικες ψηφοθηρικές και πελατειακές παρεμβάσεις για την δημιουργία διασπαστικού μετώπου μεταξύ των εργαζομένων, προσπαθούν να υποστηρίξουν και να καλύψουν τις λανθασμένες επιλογές τους που θα οδηγήσουν την ΛΑΡΚΟ στο κλείσιμο.

Και εν γένει συντηρούν μια τακτική που δικαιώνει την άποψη ότι οι εργαζόμενοι, αντί να νοιώθουν προστατευόμενοι από την Ελληνικό Κράτος, που είναι μάλιστα και κύριος μέτοχος της ΛΑΡΚΟ και είχε την απόλυτη ευθύνη της διαχείρισης της εδώ και κάποιες δεκαετίες, εισπράττουν μια αδικαιολόγητη εμπάθεια – ασέβεια για την μακροχρόνια προσφορά εργασίας σε ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες και πληρωμένες με βαρύ φόρο εργατικού αίματος.

Άραγε τι μήνυμα εκπέμπουν τέτοιες συμπεριφορές προς αντίστοιχες περιπτώσεις που ο εργοδότης είναι ιδιώτης;

Ο ειδικός εκκαθαριστής συνεπικουρήμενος από ένα επιτελείο καλοπληρωμένων συμβούλων, με αμφισβητούμενο παρελθόν (έχει απασχοληθεί σχετικά το Ελληνικό Κοινοβούλιο και η Ελληνική Δικαιοσύνη), ανίκανοι να σηκώσουν το βάρος της διαχείρισης μιας εταιρίας του μεγέθους της ΛΑΡΚΟ, προφανώς σε συνεννόηση με τους αρμόδιους Υπουργούς, αντί να επικεντρωθούν στο στόχο που τους όρισε ο Νόμος περί μεγιστοποίησης του τιμήματος που πρόκειται να εισπραχθεί, πράττουν το αντίθετο και ως προς την παραγωγική διαδικασία (το εργοστάσιο είναι σχεδόν κλειστό) αλλά και ως προς τους εργαζόμενους.

Ως ψυχροί εκτελεστές των Υπουργικών εντολών και λειτουργώντας ως ’’βασιλικότεροι του βασιλέως’’, με μία παντελώς αυθαίρετη και παράνομη ερμηνεία του Νόμου και διαψεύδοντας το ύψος του μισθολογικού κόστους που κατέθεσε στην βουλή ο Υπουργός κατά την ψήφιση του Ν.4664/20, προχώρησαν σε βάρβαρες περικοπές, που ξεπερνούν κατά πολύ τη μεσοσταθμική μείωση του 25% που προβλέπει ο Νόμος, (προκαλώντας μάλιστα με την θέση τους ότι ‘’σχετικά με το παραπάνω που περικόψαμε θα δούμε αν μπορούμε να σας το επιστρέψουμε στο μέλλον’’) κυριολεκτικά εξαθλιώνοντας τους εργαζόμενους, (έλαβαν πολύ μικρότερη βάση μισθολογικού κόστους από το πραγματικό και περιέκοψαν σχεδόν οριζόντια τις αμοιβές όλων των εργαζομένων). Άραγε ποιος λέει αλήθεια, οι εκκαθαριστές στους εργαζόμενους ή ο Υπουργός στην Βουλή! Ακόμη και στους πλέον χαμηλόμισθους -κυρίως εργάτες στα καμίνια και στα νταμάρια – που οι αρμόδιοι Υπουργοί μαζί με τον εκκαθαριστή δήλωναν ότι δεν θα τους γίνει καμία περικοπή, έχουν υποστεί μείωση των μισθολογικών απολαβών τους κατά 25%! Και δυστυχώς σήμερα δεν υπάρχει δυνατότητα άμεσης νομικής αντιμετώπισης αυτής της παράλογης και παράνομης αυθαιρεσίας για τους εργαζόμενους. Μόνο πολιτικής.

Παράλληλα και χωρίς να υπολογίζουν και να σέβονται τίποτα, λειτουργούν συγκεχυμένα (αυτοαναιρούνται και αυτοδιαψεύδονται διαρκώς), αυταρχικά (αποφασίζουν και διατάσσουν) και ισοπεδωτικά (δεν λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες) και μάλιστα στην παραγωγική διαδικασία, που πέρα από την καταστροφική κατακόρυφη μείωση της παραγωγής, συντηρούν εργολαβίες που σπαταλούν χρήμα του ελληνικού Δημοσίου προς όφελος του μελλοντικού ιδιώτη επενδυτή ενώ σταμάτησαν τη λειτουργία στα μεταλλεία Καστοριάς(το πιο πλούσιο κοίτασμα), σφραγίζοντας μία προίκα δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ ετοιμοπαράδοτου πλούσιου μεταλλεύματος.

Κύριοι,

Σε μια απλή επιστολή είναι αδύνατο να περιγραφεί ακριβώς το τι συμβαίνει σήμερα στην ΛΑΡΚΟ.

Συμπερασματικά:

• Η ΛΑΡΚΟ με ευθύνη των Υπουργών ΣΤΑΪΚΟΥΡΑ-ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ και εκκαθαριστών οδηγείται σε σύντομο διάστημα σε πλήρες αδιέξοδο. Τα 35 εκ. ευρώ που προβλέπει ο Ν.4664/2020, σαν οικονομική ενίσχυση για την ολοκλήρωση της εκκαθάρισης, με την μειωμένη παραγωγή εκτιμάται ότι αρκούν μέχρι το τέλος του καλοκαιριού.

• Είναι αδιανόητο εν μέσω των τραγικών επιπτώσεων της Πανδημίας σε μια κορυφαία μεταλλευτική βιομηχανία που μπορεί να διασφαλίζει χιλιάδες θέσεις εργασίας και τζίρο εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, να την απαξιώνεις, να την συρρικνώνεις και ενδεχόμενα να την κλείσεις. Την έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι, οι τοπικές κοινωνίες και η ίδια η Εθνική Οικονομία και γι’ αυτό θα πρέπει να αξιοποιηθούν όλα εκείνα τα εργαλεία που υιοθέτησε η Ευρωπαϊκή επιτροπή στις 19.3.2020 με το πλαίσιο υποστήριξης (Temporary Framework) Temporary Framework) ) για την διάσωση και αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων, που άλλαξε ριζικά το πλαίσιο για την κρατική ενίσχυση βάσει του άρθρου 107 της συνθήκης της Ε.Ε, όπως έχουν πράξει άλλες χώρες. Παράλληλα είναι αξιοσημείωτο ότι πολλές ισχυρές χώρες της Ε.Ε (Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, κλπ) έχουν ανακοινώσει ότι θα προστατεύσουν κρατικές η ιδιωτικές εταιρίες σε στρατηγικούς τομείς παραγωγής και αν χρειαστεί θα κρατικοποιήσουν επιχειρήσεις που θα κινδυνεύσουν μέσω της απευθείας ενίσχυσης σε ίδια κεφάλαια. Το μόνο που χρειάζεται είναι πολιτική βούληση.

• Είναι αδιανόητο οι εργαζόμενοι να μην προστατεύονται από την Ελληνικό Κράτος. Να δουλεύουν από 10 έως και 40 χρόνια και το κράτος που είναι και βασικός μέτοχος να μην τους διασφαλίζει τις νόμιμες αποζημιώσεις. Χωρίς μέτρα κοινωνικής προστασίας. Να μην διασφαλίζει τις θέσεις εργασίας σε μια εταιρία με τεράστιες προοπτικές. Να μην διασφαλίζει την συνέχεια μιας τεράστιας βιομηχανίας που έχει τρομερές αναπτυξιακές δυνατότητες. Μόνο από το γεγονός ότι στα μεταλλεία της ΛΑΡΚΟ βρίσκονται οι κύριες ποσότητες -που υπάρχουν σε όλη την Ε.Ε- των πολύτιμων μετάλλων Νικελίου και Κοβαλτίου, είναι αντιληπτή η τεράστια αξία της εταιρίας.

Για όλα τα παραπάνω οι εργαζόμενοι αντιδρούν εδώ και πολύ καιρό και βρίσκονται σε σκληρές αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Απεργούν και αγωνίζονται για την κανονικότητα που ευαγγελίζεται η σημερινή Κυβέρνηση.

Και για μας κανονικότητα είναι ένα εργοστάσιο που με την τεράστια αξία και προοπτική που διαθέτει αξιοποιώντας τον ορυκτό πλούτο της Χώρας, ΝΑ ΠΑΡΑΓΕΙ και όχι να υπολειτουργεί ή να είναι κλειστό. Με εργαζόμενους που μέσα σε τόσες δύσκολες και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας να απολαμβάνουν την στοιχειώδη προστασία και τις απολαβές τουλάχιστον για μια αξιοπρεπή εργασία που να διασφαλίσει την επιβίωση τους.

Τέλος και επειδή πιστεύουμε ότι το θέμα της ΛΑΡΚΟ ξεπερνά κατά πολύ τα όρια μιας απλής επιχειρηματικής δραστηριότητας, σας ΚΑΛΟΥΜΕ για την ανάληψη της οποιαδήποτε πρωτοβουλίας που θα αποτρέψει την τραγική κατάσταση και το αδιέξοδο που έχει οδηγηθεί η εταιρία και οι εργαζόμενοι της, θέτοντας στις υπηρεσίες σας οτιδήποτε επιπλέον χρειαστεί εκ μέρους μας θεωρώντας χρήσιμη μια συνάντηση για πληρέστερη ενημέρωση.

Για τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ,

Οι Πρόεδροι των Δ.Σ των Σωματείων.

ΚΟΡΕΤΖΕΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

ΑΓΓΕΛΑΤΟΣ ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ

ΤΣΙΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΣΑΜΑΡΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

ΛΙΑΜΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ