Επαγγελματίας πρόεδρος |

Στο βιβλίο «Ο Μακιαβέλι δήμαρχος», ο συγγραφέας του, Ιούλιος Αύγουστος (ψευδώνυμο), παρακολουθεί την πορεία ενός υποψηφίου μέχρι την εκλογή του. Ο αναγνώστης του βιβλίου θα διαβάσει από το πώς οργανώνεται μια προεκλογική εκστρατεία έως και πώς πρέπει να επιπλωθεί το γραφείο ενός δημάρχου.

Το βιβλίο εκδόθηκε το 2002. Περίπου 20 χρόνια μετά, φερέλπιδες πολιτικοί πιθανόν να προτιμήσουν να μελετήσουν τη «σχολή Πατούλη», για την οποία πρωτεύοντα ρόλο δεν έχει η πολιτική συνέπεια, αλλά η συνεπής αυτοπροβολή, η φωτογραφική υπερ-έκθεση συνοδεία «διαρροών», οι εξαγγελίες-συνθήματα, οι ευθύνες (πάντα) των άλλων, ο άκρατος λαϊκισμός. Οσον αφορά την επίπλωση, δεν μπορεί να είναι τίποτε λιγότερο από καναπέδες Τσέστερφιλντ (έστω και πληρωμένους με τους φόρους του λαού…).

Οπως και να ’χει, αυτή η «σχολή» δεν έχει παρά μόνο εκλογικές νίκες. Ο σημερινός περιφερειάρχης Αττικής, Γιώργος Πατούλης, γεννηθείς το 1961 και μεγαλωμένος μέσα στη φτώχεια, μπορεί να υπερηφανευτεί ότι λίγο πριν συμπληρώσει 60 χρόνια ζωής δεν έχει ακόμη γνωρίσει τον αντίπαλο που θα τον οδηγήσει σε ήττα. Μπορεί να υπερηφανευτεί επίσης για τις πολλαπλές προεδρικές ιδιότητες που φέρει. Ξεκίνησε άλλωστε ως πρόεδρος τη συνδικαλιστική του δράση.

Ως ειδικευόμενος γιατρός (ορθοπεδικός-χειρουργός), ιδρύει τον Σύλλογο Ειδικευόμενων Ιατρών Αθηνών-Πειραιώς, στον οποίο διατελεί πρόεδρος μεταξύ 1995 και 1998. Συνάδελφοί του τού πιστώνουν ότι «δίνει φωνή στους γιατρούς που δεν είχαν φωνή» με την εκλογή του στο διοικητικό συμβούλιο του ΙΣΑ το 1996. Ιδρύει (και προεδρεύει φυσικά) δικό του πανελλήνιο σύλλογο ιατρών, όπως και την Ενωση Ελευθεροεπαγγελματιών Ιατρών (ΕΕΛΙΑ), όπου σήμερα είναι επίτιμος πρόεδρος. Από το 2011 έως σήμερα εκλέγεται πρόεδρος του ΙΣΑ.

Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ξεκινά την πορεία του το 1998, οπότε εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος Πεύκης. Αναλαμβάνει καθήκοντα προέδρου δημοτικού συμβουλίου επί διοίκησης Π. Καμάρα, ώσπου το 2006 «μετακομίζει» στο Μαρούσι και διεκδικεί πρώτη φορά το αξίωμα του δημάρχου. Μοναδική του σχέση τότε με το Μαρούσι ήταν το ιατρείο του, υποστηρίζουν οι περισσότεροι.

Εντοπίζει και σπεύδει να εκμεταλλευτεί το κενό που θα άφηνε πίσω του ο τότε δήμαρχος Αμαρουσίου, Π. Τζανίκος, μετά τη φθορά των διοικήσεών του, θυμούνται τοπικές πηγές. Ο Γ. Πατούλης συσπειρώνει τον χώρο της Δεξιάς μέσω του μηχανισμού τής –κραταιάς τότε– Ν.Δ., αξιοποιώντας ταυτόχρονα την απήχησή του στα ιατρικά σωματεία. Εκλέγεται δήμαρχος Αμαρουσίου για τρεις θητείες.

Το 2014 διεκδικεί την ΚΕΔΕ. Αεικίνητος, οργώνει την Ελλάδα και δεσμεύεται κυρίως σε μικρούς Δήμους για την επίλυση των προβλημάτων τους. Φροντίζει για την αυτοπροβολή του ώς το τελευταίο δευτερόλεπτο: η υποδοχή των εκλεκτόρων στην αίθουσα ψηφοφορίας της ΚΕΔΕ γίνεται με πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Αμαρυσία» που έχει μια επιβλητική φωτογραφία του και τον πηχυαίο τίτλο «Φαβορί».

Προεδρεύει στην ΚΕΔΕ μέχρι το 2019. Η πλειονότητα των αιρετών τού χρεώνει ότι επί θητείας του «η αυτοδιοίκηση δέχτηκε την μία ήττα μετά την άλλη» και ότι ο ίδιος αναλώθηκε σε «δεξιώσεις και δημόσιες σχέσεις». Στα μέσα της θητείας του «κλειδώνει» τον επόμενο στόχο του: τον Δήμο Αθηναίων.

Η υποψηφιότητά του ουδέποτε ανακοινώθηκε επισήμως. Φρόντιζε όμως να φωτογραφίζεται με φόντο την Ακρόπολη και να συντηρεί σχετικές «πληροφορίες». Σε πρώιμο χρόνο ιδρύει τον όμιλο-πρόπλασμα δημοτικής παράταξης «Αθήνα Πρωτεύουσα Ξανά» (στον οποίο, βέβαια, προεδρεύει). Δεν διστάζει μάλιστα στην κοπή πίτας του ομίλου να επιτεθεί στον «πορφυρογέννητο», όπως τον χαρακτήρισε, Κ. Μπακογιάννη. Η φιλοδοξία του όμως συνθλίβεται από τους κομματικούς σχεδιασμούς. Η Ν.Δ. τού ανάβει «πράσινο φως» μόνο για την Περιφέρεια Αττικής. Η δε τοποθέτησή του στη θέση του αντιπροέδρου της Ενωσης Περιφερειών Ελλάδος, υπό τον Απ. Τζιτζικώστα, ερμηνεύεται από ορισμένους ως κίνηση ταπείνωσής του.

Οσοι γνωρίζουν τον Γ. Πατούλη επιβεβαιώνουν ότι δεν κρύβονται οι βλέψεις του για κάτι μεγαλύτερο από το αξίωμα του περιφερειάρχη. Η μέχρι σήμερα πορεία του δείχνει ότι δεν ορρωδεί προ ουδενός προκειμένου να εξυπηρετήσει προσωπικούς σχεδιασμούς. Οταν η αντιπολίτευση του Αμαρουσίου τον κατηγορούσε για την απώλεια 1,5 εκατ. ευρώ από το φιάσκο της ελεγχόμενης στάθμευσης, ο Γ. Πατούλης «χρέωσε» το φέσι στον Κυρ. Μητσοτάκη που ως υπουργός κατάργησε τη δημοτική αστυνομία.

Οταν διεκδικούσε το κομματικό «χρίσμα» για τον Δήμο Αθηναίων, δεν δίστασε να… στρίψει ακροδεξιά στα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό. Οταν επιδίωξε να αφαιρέσει αρμοδιότητες από το περιφερειακό συμβούλιο, δεν δίστασε να συνεργαστεί με τους υπόδικους νεοναζί της Χρυσής Αυγής.

Ενώ επί Ρένας Δούρου διεκδικούσε για τους δήμους την προεδρία στον ΕΔΣΝΑ (φορέα διαχείρισης απορριμμάτων της Αττικής), ως περιφερειάρχης διόρισε πρόεδρο τον αντιπεριφερειάρχη του και απαξίωσε τους δήμους. Ακόμη και εάν σκοντάψει σε έναν βράχο από τις ίδιες του τις αντιφάσεις, ο Γ. Πατούλης θα σηκωθεί και θα συνεχίσει τον δρόμο του, σαν να μη συνέβη τίποτα…

Γιατί τον επιλέξαμε

Η περασμένη εβδομάδα ανήκε στον περιφερειάρχη Αττικής. Αφενός συγκέντρωσε τα «πυρά» των δημάρχων της Αττικής για τη νέα τιμολόγηση των απορριμμάτων, αφετέρου ενεπλάκη το όνομά του σε έγγραφα του FBI για το σκάνδαλο Novartis.