Την έσυραν στη φυλακή γιατί παλεύει για τα δικαιώματα των γυναικών και γιατί μιλάει και γράφει στη μητρική της γλώσσα. Η Φαχριγέ Αντσάι (Fahriye Adsay) γεννήθηκε στην πόλη Μαρντίν, στο Κουρδιστάν-Τουρκίας το 1971. Μόλις τελείωσε τις πανεπιστημιακές σπουδές στην Αγκυρα ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Περιοδικά και εφημερίδες φιλοξενούσαν τα άρθρα της. Σε σύντομο χρονικό διάστημα έγινε αρχισυντάκτρια στο κουρδικό περιοδικό Zarema.
Η πρώτη φορά που συνελήφθη ήταν το 2016, την άφησαν όμως σύντομα ελεύθερη, αλλά ήταν αρκετός ο χρόνος για να αντιληφθεί η Φαχριγέ ότι τα κείμενά της με θέματα κοινωνιολογικά και δικαιωμάτων των γυναικών δεν είναι ανεκτά από το βαθιά συντηρητικό τουρκικό κράτος. Όμως δεν σταμάτησε.
Το τελευταίο της βιβλίο «Οι γυναίκες Εζιντί» είναι συγκλονιστικό, αλλά έσφιξε τον τουρκικό κλοιό περισσότερο γύρω της η δήλωση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του φυλακισμένου Ντεμιρτάζ, ότι «πρέπει όλοι να διαβάσουν αυτό το υπέροχο βιβλίο που μελετάει τις γυναίκες Εζιντί μέσα στην κοινωνία τους και τον πολιτισμό τους».
Η Φαχριγέ μέχρι σήμερα, στο κατώφλι των 50 χρόνων της, έχει μεταφράσει στα κουρδικά 13 σημαντικά βιβλία όπως του Ουίλιαμ Ρόμπερτ Χάι «1918-20, η ζωή ενός Εγγλέζου αξιωματικού στο Κουρδιστάν» ή του Άγγλου περιηγητή E.B. Soane «Μυστικά ταξίδια στη Μεσοποταμία και στο Κουρδιστάν», καθώς επίσης και το Σπουδαίο βιβλίο του Ερικ Μπράουερ «Οι Κούρδοι Εβραίοι».
Πάντως η μετάφραση στα κουρδικά των επιστολών του Τολστόι και του Γκάντι («Επιστολή σε έναν Ινδό») είναι που έστειλε την Κυριακή το πρωί 1.11.2020 τους αστυνομικούς στο σπίτι της Φαχριγέ.
Και αυτήν τη στιγμή βρίσκεται στη φυλακή.
Το μίσος της τουρκικής κυβέρνησης απέναντι στους Κούρδους δημοσιογράφους και συγγραφείς είναι λυσσαλέο. Το κυνηγητό απάνθρωπο. Αυτή η σύλληψη όπως και τόσες ακόμα σκεπτόμενων ανθρώπων πρέπει να γίνουν κραυγή και σύνθημα.
Όχι άλλοι δημοσιογράφοι και συγγραφείς στις τουρκικές φυλακές. Όχι άλλοι άνθρωποι στα Λευκά Κελιά του Ερντογάν
Ελευθερία στη Φαχριγέ Αντσάι.
* Δημοσιογράφος, συγγραφέας