Press Cafe: Σιγά μη δώσει ενίσχυση στον έντυπο Τύπο η κυβέρνηση

Παρατηρώντας τις εφημερίδες και βλέποντας ότι πολλές από αυτές (αν όχι οι περισσότερες) κάνουν αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, είτε από δίπλα της από τα δεξιά είτε από απέναντί της από τα αριστερά, καταλαβαίνεις ότι ο Στέλιος Πέτσας, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, αυτός ο ανθός της πολιτικής, αποκλείεται να προχωρήσει στην ενίσχυση του έντυπου Τύπου. Και ας έχει αποφασιστεί αυτό ακριβώς με ΚΥΑ, τόσο από την προηγούμενη (ΣΥΡΙΖΑ) όσο και από την παρούσα κυβέρνηση (Ν.Δ.).

Αρκεί κάποιος να δει την αλληλουχία των γεγονότων ώστε να βγάλει τα συμπεράσματά του.

1) Η ενίσχυση ήταν προγραμματισμένη τον Ιούλιο του 2019. Αλλά η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξέδωσε νέα ΚΥΑ μεταφέροντάς τη λίγους μήνες πιο μετά, μέσα στην ίδια χρονιά. Τον Δεκέμβριο.

2) Ηταν η πρώτη φορά που τα έκανε μούσκεμα ο Στέλιος Πέτσας δίνοντας χρήματα, 200 χιλιάδες ευρώ, ακόμα και στο «Μακελειό». Η νέα ΚΥΑ ανακλήθηκε μέσα σε ένα 24ωρο. «Το ισχύον πλαίσιο δεν θα εφαρμοστεί για το 2019 και θα αντικατασταθεί από νέο και θα οικοδομηθεί σε διαφορετική βάση. Με αφετηρία τη σημερινή διακομματική συνάντηση, η κυβέρνηση προχωρά άμεσα σε διαβούλευση με τα πολιτικά κόμματα και τους εμπλεκόμενους φορείς (ενώσεις ιδιοκτητών και δημοσιογράφων), ώστε να διαμορφώσει ένα θεσμικό πλαίσιο ενίσχυσης των εφημερίδων που θα αντλεί εμπειρίες από τις βέλτιστες πρακτικές άλλων ευρωπαϊκών κρατών και θα προωθεί την κουλτούρα της ανάγνωσης, τον πλουραλισμό και τη δημοκρατία», δήλωνε μετά το φιάσκο ο κ. Πέτσας.

3) Το ποσό που είχε εξασφαλιστεί από τον προϋπολογισμό για τις εφημερίδες θα πήγαινε πια σε κοινωνικούς σκοπούς. Το αποκάλυψε ο κ. Πέτσας δείχνοντας έτσι το... κοινωνικό πρόσωπο της κυβέρνησης. Και υποσχέθηκε, κατά λέξη, ότι «αντίστοιχο ποσό θα δεσμευθεί για το 2020 προκειμένου να χρηματοδοτηθεί το νέο πρόγραμμα». Τα χρήματα του 2019 ήταν πια χαμένα για τις εφημερίδες λόγω ανικανότητας του υπουργού.

4) Περνούσε ο καιρός αλλά δεν βλέπαμε την περιβόητη ενίσχυση. Κι ας δήλωνε ο Στέλιος Πέτσας στη Βουλή, απαντώντας σε ερώτηση που είχαν καταθέσει 36 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στις 11 Ιανουαρίου, ότι «στόχος της κυβέρνησης είναι το νέο θεσμικό πλαίσιο να τεθεί σε ισχύ εντός των πρώτων μηνών του 2020».

5) Τέλη Απριλίου ο κ. Πέτσας διαβεβαίωνε τη Διάσκεψη των Προέδρων στη Βουλή πως η ενίσχυση των εφημερίδων θα έχει ολοκληρωθεί τον Ιούνιο.

6) Τέλη Μαΐου σε επιστολή του προς την ΕΣΗΕΑ ο Στέλιος Πέτσας ανέφερε: «Το πρόγραμμα χρηματοδότησης θα απευθύνεται σε ιδιωτικές επιχειρήσεις έκδοσης εφημερίδων πανελλήνιας κυκλοφορίας, καθώς και περιφερειακών και τοπικών εφημερίδων, λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη αναλογικής μεταχείρισης των επιχειρήσεων αυτών, σύμφωνα με τον αριθμό των εργαζομένων και την τήρηση της δημοσιογραφικής ηθικής και δεοντολογίας».

7) Είμαστε στον Νοέμβριο λοιπόν και ακόμα δεν έχουμε δει τίποτε. Και δεν νομίζω να δούμε.

▶ Πολιτικό τραγούδι και επανάσταση

Το αποψινό «Mega Stories» της Δώρας Αναγνωστοπούλου είναι φουλ επίκαιρο, μια και η εκπομπή έρευνας του Mega ασχολείται με τα τραγούδια που συνδέθηκαν με πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες. Επέτειος του Πολυτεχνείου αύριο με τις απαγορεύσεις της Αστυνομίας του Χρυσοχοΐδη να θυμίζουν χούντα, οπότε το επεισόδιο αυτό μοιάζει ιδανικό για να ανυψώσει λίγο το επαναστατικό μας ηθικό μέσω της μουσικής.

Στις 00.10 μετά τα μεσάνυχτα οι Οδυσσέας Ιωάννου, Γιώργος-Ικαρος Μπαμπασάκης, Γιώργος Μυζάλης, Γιώργος Νταλάρας, Παύλος Τσίμας και Κώστας Φέρρης μιλούν για τα βιώματά τους με αυτά τα τραγούδια, είτε έχοντας άμεση εμπλοκή είτε ως απλοί αφηγητές ιστοριών. Ελπίζουμε να έχουν δώσει από την εκπομπή αρκετό χρόνο στη μουσική και τα τραγούδια.

▶ «Μονόγραμμα» με Δήμητρα Γαλάνη

Απόψε στο «Μονόγραμμα», στην εκπομπή του αειθαλούς Γιώργου Σγουράκη στην οποία αυτοβιογραφούνται καλλιτέχνες, θα δούμε «μια ιδιαίτερη περίπτωση στην ελληνική μουσική σκηνή, μια φωνή που ηχεί εδώ και 50 χρόνια».

Η Δήμητρα Γαλάνη μάς συστήνεται στο «Μονόγραμμα» και μας λέει ότι ξεκίνησε το 1969 ερμηνεύοντας δύο τραγούδια στο «Ενα χαμόγελο» των Δήμου Μούτση και του Νίκου Γκάτσου, «στο καμένο ΡΕΞ τότε». Από τη δεκαετία του 1970 μέχρι και τη δεκαετία του 1980 οι μεγάλοι συνθέτες της εποχής άρχισαν να γράφουν τραγούδια για εκείνη: «Ισως επειδή τότε βασίλευαν η Βίκυ Μοσχολιού, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, φωνές λαϊκές. Η δική μου φωνή φέρει έναν πολιτισμό που δεν ακουμπάει κάπου, είναι μια αστική, μια φωνή μέσα από αστικό περιβάλλον –όχι μεγαλοαστικό, μην μπερδευόμαστε– η οποία δεν μοιάζει με καμία».

Ακολουθεί η συνεργασία με τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Γιάννη Σπανό αλλά και η μεγάλη στιγμή όπου ο Μάνος Χατζιδάκις την επιλέγει για να ερμηνεύσει τραγούδια του στην «Επιστροφή» και «Της γης το χρυσάφι» σε στίχους του Νίκου Γκάτσου. Με τον Μίκη Θεοδωράκη κάνει τους «Χαιρετισμούς», με τον Μάνο Λοΐζο «Για μια μέρα ζωής». Ο Ακης Πάνου την ακούει και λέει στον Τάκη Λαμπρόπουλο: «Αυτή πρέπει να πει δημοτικά τραγούδια». Τα τραγούδια που έγραψε ο Βασίλης Τσιτσάνης ειδικά για τη φωνή της στους δίσκους «Σκοπευτήριο» και «Τα ωραία του Τσιτσάνη» θα μείνουν κλασικά στην ιστορία του τραγουδιού μας.

Απόψε στις 20.00 στην ΕΡΤ 2.