Ταυτισμένη με το πολύ σκληρό κομμάτι της Δεξιάς, η πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευτέρπη Κουτζαμάνη καλείται να υπερασπιστεί την... αμεροληψία των κρατικών και ιδιωτικών μέσων μαζικής ενημέρωσης
.
Απαρατήρητη και στα ψιλά πέρασε η είδηση ότι η συνταξιούχος πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευτέρπη Κουτζαμάνη επιλέχτηκε από την κυβέρνηση ως νέο μέλος-αντιπρόεδρος του ΕΣΡ. Αντίθετα με την ώς τώρα τακτική επιλογής ενός πρώην δικαστικού ως προέδρου κι ενός ειδικού για τα ΜΜΕ αντιπροέδρου, η κυβέρνηση επέμεινε στην πάση θυσία τοποθέτηση της πρώην εισαγγελέως, με αποτέλεσμα και οι δύο θέσεις να κατέχονται τώρα από δικαστικούς που έχουν προ πολλού συνταξιοδοτηθεί.
Η κ. Κουτζαμάνη δεν είναι ασφαλώς η πρώτη συνταξιούχος εισαγγελέας που διορίζεται σε κάποιο αξίωμα. Αντίθετα, από την κυβέρνηση των αρίστων χρειάστηκαν νέοι φωτογραφικοί νόμοι προκειμένου να μη συνεχίσουν το έργο τους δύο άλλες πρώην εισαγγελείς του Αρείου Πάγου: η Β. Θάνου, που υπηρετούσε νόμιμα τη θητεία της στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, και η Ξένη Δημητρίου, που παρά την αφοσίωσή της επί δεκαετίες στο πλευρό των ανηλίκων και των εξαρτημένων νέων, έργο το οποίο συνεχίζει εθελοντικά μέχρι σήμερα, εμποδίστηκε με νόμο από το να εκλεγεί πανηγυρικά από όλους τους απασχολούμενους και τα μέλη του ως πρόεδρος του (πρώην) αυτοδιοίκητου ΚΕΘΕΑ.
17Ν και Χρυσή Αυγή
Ομως η Ευτέρπη Κουτζαμάνη δεν είναι ούτε τυχαία ούτε μια ουρανοκατέβατη επιλογή. Στενή φίλη από τα χρόνια της δικαστικής και εισαγγελικής τους καριέρας και συντοπίτισσα του πανίσχυρου πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου, είχε προταθεί από τον ίδιο ως εισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Αν εξαιρέσουμε τις βαριές κατηγορίες ακόμα και για χειροδικία που διατύπωσε εναντίον της ο αγαπημένος μάρτυρας της κυβέρνησης Μητσοτάκη αντεισαγγελέας Ι. Αγγελής, ο οποίος τη θεωρεί ένοχη μαζί με την Ελένη Ράικου και τον Ισίδωρο Ντογιάκο για κουκούλωμα του σκανδάλου Βγενόπουλου που έβλαψε και την οικονομία της Κύπρου, η κ. Κουτζαμάνη ξεχώρισε για τον ρόλο της σε δύο μεγάλες υποθέσεις.
Ηταν εισαγγελέας στη δίκη της «17 Νοέμβρη» σε δεύτερο βαθμό και ήταν επίσης η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου που παρέλαβε από τον υπουργό Νίκο Δένδια τις 32 δικογραφίες για την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής και διέταξε τη διενέργεια επείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Χ. Βουρλιώτη. Μετά την προανάκριση με το τεκμηριωμένο και πλήρες πόρισμα, ο Χ. Βουρλιώτης άσκησε ποινικές διώξεις στην ηγεσία και στα στελέχη της Χρυσής Αυγής για τα κακουργήματα της ένταξης και διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης, καθώς και στους φυσικούς αυτουργούς των δολοφονικών επιθέσεων.
Είναι βέβαια γεγονός ότι μέχρι τότε η ίδια μαζί με τον υπουργό Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου δεν είχαν διαπιστώσει τη βασιμότητα προηγούμενων καταγγελιών για ρατσιστικές επιθέσεις που συνδέονταν άμεσα με τη Χρυσή Αυγή, ούτε είχαν αξιολογήσει το πογκρόμ του 2011 στο κέντρο της Αθήνας.
Στο Εφετείο της «17 Νοέμβρη» το 2007 είχε ξεχωρίσει στην πολυήμερη αγόρευσή της η προσπάθειά της να αποδομήσει πλήρως κάθε υπαινιγμό περί πολιτικής δίκης. Και ενώ στο πρώτο δικαστήριο διακρινόταν έστω μια δειλή τάση αποδοχής κάποιων πολιτικών κινήτρων και επομένως -σύμφωνα με τη δικονομία- «ευγενών», η εισαγγελέας συστηματικά προσπάθησε να πείσει ότι τα κίνητρα ήταν εντελώς ποταπά: η αεργία, η τεμπελιά, η τάση για πλουτισμό, η ροπή προς το έγκλημα.
Ολα λοιπόν έγιναν για το χρήμα. Ενδεικτική για τις παγίδες που έκρυβε για την ίδια την εισαγγελέα αυτή η απόλυτη τοποθέτησή της ήταν η καινοφανής ανάλυσή της για τη θεωρία του «δημοκρατικού συγκεντρωτισμού». Πρόκειται για τον «λενινιστικό» τρόπο οργάνωσης όλων των κομμάτων και οργανώσεων της Αριστεράς, που προβλέπει δημοκρατικό τρόπο λήψης αποφάσεων και ενιαίο τρόπο δράσης. Οπως ισχυρίστηκε η κ. Κουτζαμάνη, ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός είναι συγκεντρωτισμός που βάζουμε δίπλα τη λέξη δημοκρατικός για να τον εξωραΐσουμε! Αθελά της η εισαγγελέας με τη διατύπωση αυτή ενέταξε τη 17Ν στον (πολιτικό) χώρο των οργανώσεων της Αριστεράς.
Και ομολόγησε ότι η αντίθεσή της είναι πολιτική και ιδεολογική! Ενα άλλο στοιχείο πρωτοτυπίας της εισαγγελέως ήταν η ενοχοποίηση των κατηγορουμένων μέσα από τις καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης. Αυτό το έκανε για όλους σχεδόν τους δικαζόμενους, παραλείποντας κομμάτια των καταθέσεων ή ερμηνεύοντάς τις με εντελώς ανάποδο τρόπο. Μεταχειρίστηκε ευνοϊκά όσους κατηγορουμένους ενοχοποίησαν τους συντρόφους τους, φτάνοντας στο ακραίο σημείο να στηρίξει την ενοχή και στο γεγονός ότι μέσα στη φυλακή και στη διάρκεια της δίκης οι κατηγορούμενοι συνομιλούσαν μεταξύ τους και επομένως αυτό για εκείνη ήταν στοιχείο ενοχής. Μετά τη δίκη αυτή προήχθη σε αρεοπαγίτη.
Αποχώρηση με αιχμές
Η Ευτέρπη Κουτζαμάνη ήταν εξαιρετικά συντηρητική στις απόψεις της και δεν έκρυψε με εμφανίσεις αλλά και με τη στάση της σε μια σειρά υποθέσεων με πολιτικό άρωμα την ταύτισή της με το πολύ σκληρό κομμάτι της Δεξιάς. Για παράδειγμα, το 2014 είχε παρευρεθεί με τον Χ. Αθανασίου σε πολιτικο-χριστιανική εκδήλωση στο Πολεμικό Μουσείο, που συγκέντρωσε την καλή κοινωνία των δικαστικών και της Εκκλησίας, με ομιλητές και κοινό από την πιο ακραία δεξιά πτέρυγα. Στόχος, η ανέγερση του νέου Τάματος του Εθνους. Εχθρός, η Ευρωπαϊκή Ενωση! («Το “βαθύ κράτος” πολιτεύεται», «Εφ.Συν.», 15.6.2014).
Αποχώρησε λόγω συνταξιοδότησης με σαφείς πολιτικές αιχμές από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου τον Ιούνιο του 2016 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας λόγο για προσπάθειες που εκδηλώνονταν εκείνο το διάστημα, οι οποίες έπλητταν τη θεσμική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και το κύρος της.
Τώρα η Ευτέρπη Κουτζαμάνη ως μέλος του ΕΣΡ κλήθηκε να υπηρετήσει αυτή τη νέα θητεία της στην Ανεξάρτητη Αρχή που αδειοδοτεί και εποπτεύει τη λειτουργία των ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών καθώς και της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Μακάρι λοιπόν η διακηρυγμένη από την ίδια πίστη της στην αμεροληψία και στην ανεξαρτησία των θεσμών να της δώσει τη δυνατότητα να διαπιστώσει τη σημερινή κατάσταση του ακραίου κυβερνητικού ελέγχου, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα δημόσια ΜΜΕ. Αν και τίποτα δεν το προμηνύει.