Ergasianews.gr Η δυνατή φωνή του κόσμου της μισθωτής εργασίας!
Ευάγγελος Κ. Ιωακειμίδης*
Ακριβώς σαν σήμερα, ξημερώματα της 31ης Μαΐου 1941, οι δύο εμβληματικοί αγωνιστές της Αντίστασης κατέβασαν τη σβάστικα από την Ακρόπολη.
Αγαπημένε μου Μανώλη Γλέζο και Απόστολε Σάντα, είχα να νιώσω τόσο συγκινημένος από τις 14 του Φλεβάρη του 2006, που έχασα τον πατέρα μου... παλικάρι της Αντίστασης κι αυτός, με το ΕΑΜ και μαχητής του ΕΛΑΣ με τη θρυλική Ταξιαρχία του Θεσσαλικού Ιππικού του ΕΛΑΣ…
Ομως τα δάκρυα που κυλούν στα μάτια μου δεν είναι δάκρυα λύπης αλλά δάκρυα περηφάνιας... Νιώθω συγκίνηση από αγάπη και δέος μπροστά στο μεγαλείο της ψυχής σας... Η λύπη άλλωστε είναι κάτι σκοτεινό... Ενώ εσείς πάντα φωτίζατε τις καρδιές και τους αγώνες μας... τις καρδιές και τους αγώνες όλων των λαών της Γης…
Ησασταν οι φάροι και η λεβεντιά της Ελλάδας και ολόκληρου του κόσμου που έδιωχνε τον φόβο και το σκοτάδι από τις καρδιές των σκλαβωμένων ανθρώπων... Ακόμα και η αποδημία σας ήταν φωτεινή!
Εσύ, Μανώλη, «έφυγες» την ίδια μέρα που εκτελέστηκε ο Νίκος Μπελογιάννης...
Κι εσύ, Λάκη, την άνοιξη, τότε που ανθίζουν τα λουλούδια και ανασταίνεται η ζωή…
Στους γκρίζους καιρούς που ζούμε το φωτεινό μήνυμα ελήφθη και πάλι...
Ο τόπος που βγάζει παλικάρια σαν τον Μανώλη Γλέζο, τον Απόστολο Σάντα, τον Νίκο Μπελογιάννη, τον Γρηγόρη Λαμπράκη, τον Ναπολέοντα Σουκατζίδη με τους 200 της Καισαριανής, την ηρωική Ηλέκτρα, την ηρωική Ηρώ Κωνσταντοπούλου, την ηρωική μαθήτρια Παναγιώτα (Γιώτα) Σταθοπούλου, τον Αρη, τον Σαράφη, το ξυπόλυτο τάγμα των ανήλικων παιδιών και πολλούς άλλους αγωνιστές της λευτεριάς, οφείλει να μη λυγίσει!... Και δεν θα λυγίσει ΠΟΤΕ! Γι' αυτό σου είχα πει κάποτε, Μανώλη μου... τα δάκρυα δεν είναι λύπη... Είναι υπόσχεση...
Είμαι περήφανος που η χώρα μου, η πατρίδα μου η Ελλάδα, έχει βγάλει παλικάρια σαν και σένα, Μανώλη μου, και τον Απόστολο Σάντα…
Είμαι υπερήφανος που η Ελλάδα έχει στην Ιστορία της αυτό το παγκόσμιο σύμβολο Αντίστασης ενάντια στη ναζιστική θηριωδία και σε κάθε μορφή βίας αλλά και σύμβολο αλληλεγγύης και ανθρωπιάς μεταξύ των λαών της Γης...
Ταπεινά υποκλίνομαι με δέος στο όνομα του καθενός σας, στις θυσίες σας, στους ανυστερόβουλους και ανιδιοτελείς αγώνες σας...
*διδάκτωρ μηχανικός ΕΜΠ, συνεργάτης - σύμβουλος Μανώλη Γλέζου
Αποσπάσματα από το κύριο άρθρο της εφημερίδας «Βραδυνή» η οποία υποστήριζε τη ναζιστική κατοχή (1/6/41)
«Δεν είνε δυνατόν να ήσαν άνθρωποι με σώας τας φρένας αυτοί που υπεξήρεσαν, εν ώρα νυκτός, την Γερμανικήν Σημαίαν, η οποία εκυμάτιζεν επί της Ακροπόλεως, παραπλεύρως της εθνικής μας σημαίας. Πάντως δεν είναι δυνατόν να ήσαν Ελληνες που αγαπούν το Εθνος των. Διότι μόνο παράφρονες ή όργανα ξένης προπαγάνδας ημπορούσαν να διαπράξουν μιαν τόσον επαίσχυντον, αλλά και τόσον επικίνδυνον, ως προς τας συνεπείας της πράξιν.
Είνε βεβαίως περιττόν να τονισθή ότι ο ελληνικός λαός εν τω συνόλω του, θλίβεται ειλικρινώς διά τας παράφρονας αυτάς πράξεις ελαχίστων και μεμονωμένων ατόμων, των οποίων, άλλως τε είνε άγνωστος εισέτι η προέλευσις, και τας αποδοκιμάζει με αποτροπιασμόν και αγανάκτησιν.
Οπως ο νικηφόρος και πανίσχυρος Γερμανικός στρατός ανεγνώρισεν ανεπιφυλάκτως την ανδρείαν του μικρού, αλλά δοξασμένου εθνικού μας στρατού και συμπεριφέρθη προς το έθνος και τον στρατόν μας κατά τρόπον εξαιρετικώς γενναιόφρονα και ιπποτικόν - έτσι και ο ελληνικός λαός γνωρίζει να τιμά την σημαίαν ενός τόσο ιπποτικού αντιπάλου, ενός τόσο ένδοξου και ακαταμάχητου στρατού, όπως ο Γερμανικός».
«Την σημαίαν με τον αγκυλωτόν σταυρόν καλύπτουν ήδη πολλαί δάφναι δόξης εις τα πολυάριθμα πεδία των μαχών, και ουδείς είνε δυνατόν ν’ αρνηθή εις αυτήν την προσήκουσαν τιμήν και τον ειλικρινή σεβασμόν. Το Ελληνικόν Εθνος υπεδέχθη την σημαίαν του Νέου Ράιχ που δημιούργησεν η μεγαλοφυής διάνοια του Αδόλφου Χίτλερ, ως την σημαίαν ενός υπό πάσαν έποψιν μεγάλου και ανέκαθεν φίλου προς την Ελλάδαν λαού, ως εν σύμβολον αποκαταστάσεως μια ειρηνικής περιόδου, ως εν σύμβολον δικαιοσύνης, ευνομίας και πολιτισμού. Και είνε βέβαιον ότι, αν οι δράσται του εγκλήματος της Ακροπόλεως περιήρχοντο εις χείρας του Ελληνικού λαού, θα ελυντσάροντο από αυτόν τον ίδιον ως εχθροί της πατρίδας μας».
«Εκείνοι, λοιπόν, που δεν σέβονται το σύμβολον αυτό της φιλίας και συνεργασίας μεταξύ Ελλάδος και Γερμανίας επάνω εις τον ιερόν βράχον της Ακροπόλεως, εκείνοι που έθεσαν βέβηλον χείρα επί της σημαίας ενός τόσο γενναιόφρονος και ιπποτικού κράτους, ή δεν έχουν σώας τας φρένας ή είνε εχθροί της ίδιας της πατρίδος».
