Την οργή του ΚΚΕ προκάλεσε η συζήτηση στην Ευρωβουλή για τους Σοβιετικούς εκτοπισμούς του 1941.
Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ κάνει λόγο για «τη νέα αντικομμουνιστική πρόκληση του Ευρωκοινοβουλίου που συμπεριέλαβε στην ημερήσια διάταξη και πραγματοποιήθηκε συζήτηση στην Ολομέλεια διαστρέβλωσης της ιστορικής αλήθειας, με τίτλο "Η 80ή επέτειος των μαζικών απελάσεων της 14ης-18ης Ιουνίου 1941"».
Όπως επισημαίνει η ΕΟ του ΚΚΕ, «πρόκειται για ανιστόρητη και απαράδεκτη επιδίωξη "ηρωοποίησης" συνεργατών των Ναζί, αντεπαναστατικών στοιχείων και εγκληματικών συμμοριών στην Εσθονία και τις άλλες Βαλτικές χώρες, που συστηματικά υπονόμευαν την εργατική εξουσία και την αμυντική ικανότητα της Σοβιετικής Ένωσης την παραμονή της επίθεσης των ναζιστικών στρατευμάτων στην ΕΣΣΔ.
Η παραχάραξη των ιστορικών γεγονότων αποτέλεσε το πρόσχημα με το οποίο οι κυβερνήσεις της Εσθονίας, των άλλων Βαλτικών χωρών και άλλων κρατών-μελών, με την πλήρη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Κοινοβουλίου της, εδώ και χρόνια εξαπολύουν πογκρόμ διώξεων ενάντια στους κομμουνιστές, σε πολύχρονες φυλακίσεις υπερήλικων βετεράνων της αντιφασιστικής πάλης, την απαγόρευση των Κομμουνιστικών Κομμάτων και των κομμουνιστικών συμβόλων, της κομμουνιστικής ιδεολογίας και δράσης. Αποκαθηλώνουν μνημεία προς τιμή των εκατομμυρίων στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού και των Σοβιετικών εργαζομένων που έδωσαν τη ζωή τους για τη συντριβή του ναζιστικού τέρατος. Αναγνωρίζονται σαν "αντιστασιακοί ήρωες" οι εγκληματίες που στελέχωσαν τις φασιστικές συμμορίες των "Βάφεν Ες-Ες" και άλλοι διαβόητοι συνεργάτες του Ναζισμού».
«Γι' ακόμη μια φορά αποδεικνύεται ότι ο αντικομμουνισμός, είναι επίσημη ιδεολογία της ΕΕ και το Ευρωκοινοβούλιο "θερμοκήπιο" του για να καλλιεργείται το έδαφος στο οποίο αναπτύσσονται τα φασιστικά μορφώματα και ακροδεξιά κόμματα σε κράτη-μέλη της ΕΕ» τονίζει η ΕΟ του ΚΚΕ και καταλήγει:
«Ο αντικομμουνισμός της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων είναι το αναγκαίο συμπλήρωμα της αντιλαϊκής πολιτικής τους. Ιδιαίτερα σήμερα που η διαχείριση της πανδημίας αναδεικνύει την καπιταλιστική βαρβαρότητα, ενώ εξαπολύουν νέο γύρο αντεργατικής επίθεσης, για να διατηρηθεί και να ενισχυθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου στη νέα καπιταλιστική κρίση. Το μόνο που επιφυλάσσει στους λαούς το σύστημα της εκμετάλλευσης είναι κρίσεις, βάσανα, φτώχεια και πολέμους. Η ανατροπή του αποτελεί ιστορική αναγκαιότητα. Ο σοσιαλισμός είναι η μόνη διέξοδος για να περάσει η εξουσία και η οικονομία από τα χέρια των μονοπωλίων στον εργαζόμενο, για την εξυπηρέτηση των αναγκών του».
Οι σοβιετικές απελάσεις
Οι σοβιετικές απελάσεις από την Εσθονία σύμφωνα με τη δυτική ιστοριογραφία που δεν παραδέχεται το ΚΚΕ όπως αποτυπώνεται και στη wikipedia ήταν μια σειρά μαζικών απελάσεων από τη Σοβιετική Ένωση από την Εσθονία το 1941 και το 1945–1951. Τα δύο μεγαλύτερα κύματα απελάσεων συνέβησαν τον Ιούνιο του 1941 και το Μάρτιο του 1949 ταυτόχρονα και στα τρία κράτη της Βαλτικής (Εσθονία, Λετονία και Λιθουανία). Οι απελάσεις στόχευαν τους διάφορους αντι-σοβιετικούς αντιφρονούντες: εθνικιστές (δηλ. πολιτική ελίτ, στρατιωτικούς αξιωματούχους, αστυνομικούς ανεξάρτητης Εσθονίας), οι αδερφοί των δασών, κουλάκους και άλλους. Υπήρξαν απελάσεις με βάση την εθνικότητα (Γερμανοί το 1945 και Ίνγκριαν Φινλανδούς το 1947–1950) και τη θρησκεία ( Μάρτυρες του Ιεχωβά το 1951). Οι Εσθονοί, που κατοικούσαν στην περιφέρεια του Λένινγκραντ είχαν ήδη εκτοπιστεί από το 1935. Οι άνθρωποι απελάθηκαν σε απομακρυσμένες περιοχές της Σοβιετικής Ένωσης, κυρίως στη Σιβηρία και το βόρειο Καζακστάν.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ