Η Δέσποινα Αντύπα είναι μια ταλαντούχα καλλιτέχνις που δημιουργεί με τα μάτια της ψυχής. Δημοσιογράφος, πάστρι σεφ σε πεντάστερο ξενοδοχείο της βελγικής πρωτεύουσας, συγγραφέας του «10», φωτογράφος-ινφλουένσερ και τώρα πια εικαστική δημιουργός, εκθέτει για πρώτη φορά 10 υπέροχες υδατογραφίες της που απεικονίζουν βελγικά τοπία και αρχιτεκτονήματα.
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που όταν τους συναντάς στο διάβα σου ξέρεις πως είναι «αστέρια». Οσμίζεσαι πως όχι μόνο ομορφαίνουν τη ζωή με την παρουσία τους, αλλά λαμπρύνουν ολόκληρη τη ζήση με τις δημιουργίες τους.
Σίγουρα θα προσπαθήσω να είμαι αντικειμενική, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορέσω για κάποια που εκτιμώ, αγαπώ και θαυμάζω, γιατί έχω το προνόμιο να είμαστε φίλοι και να παρακολουθώ τη θαυμαστή πορεία της που με ξαφνιάζει ευχάριστα κάθε φορά.
Με τη Δέσποινα Αντύπα συναντηθήκαμε πριν από περίπου είκοσι πέντε χρόνια στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία». Ηρθε στον χώρο της Μίνωος και τον κατέκτησε με τον επαγγελματισμό της, την υπομονή της, την ηρεμία της, την ηθική της και τις ιδέες της. Για πολλά χρόνια δουλεύαμε με τα γραφεία μας απέναντι το ένα από το άλλο, και σίγουρα συναντήθηκαν οι ζωές και οι ψυχές μας. Οι ώρες απασχόλησης αρκετές, τόσες που με χιούμορ διαπιστώναμε καθημερινά πως βρισκόμασταν στην εφημερίδα περισσότερο από ό,τι με τους αγαπημένους μας.
Μας ένωσε αμέσως η αγάπη μας για τις κινηματογραφικές ταινίες και τα μακρινά ταξίδια. Από την πίεση της καθημερινότητας και της δουλειάς ξεφεύγαμε με το θαυμαστό ταλέντο της ατάκας και του υψηλής αισθητικής χιούμορ που διαθέτει. Οι κοινές καταβολές μάς έφεραν να μοιραστούμε αγωνίες για την εκπαίδευση και τις εργασίες του Ορέστη «της» και του Ορέστη «μου» και το χτίσιμο της συντροφικότητας και της αγάπης για τον Κώστα «της» και τον Κώστα «μου».
Πάντα η θετική της ενέργεια πλημμύριζε το γραφείο και η καθημερινότητα γινόταν περισσότερο ευχάριστη καθώς κάθε κείμενο που έβγαινε στην παραγωγή από τον υπολογιστή της ήταν αψεγάδιαστο και επιμελημένο, αλλά και κάθε αντικείμενο μικρό ή μεγάλο που βρισκόταν στον χώρο και στο γραφείο θα «ντυνόταν» και θα συνδυαζόταν επιμελώς με κάτι άλλο και ξαφνικά γινόταν χάρμα οφθαλμών, αισθητικής φινέτσας, αφού δημιουργούσε διακοσμητικά μικρά έργα τέχνης.
Λίγο πριν από το «τέλος» της «Ελευθεροτυπίας» η Δέσποινα θέλησε να ασχοληθεί με μια άλλη αγάπη της. Αρχισε να παρακολουθεί απογευματινά μαθήματα ζαχαροπλαστικής. Εφευγε τρέχοντας για την περιοχή του Μουσείου διασχίζοντας όλο το αθηναϊκό κέντρο σε ώρα αιχμής και κατάφερνε την επομένη να με συνεπαίρνει με τις εμπιστευτικές αφηγήσεις της για τα μαθήματα, τα υλικά, τις μυρωδιές, τη «χημεία», τα «χρώματα», τις γεύσεις, τη γλυκιά κούραση, πάντα με τα μάτια της να λαμπυρίζουν και τα μάγουλά της να κοκκινίζουν ελαφρά.
Η «Ελευθεροτυπία» έκλεισε με μας τους εργαζόμενους απλήρωτους και με την οικονομική κρίση να ρίχνει τις ζωές μας στα τάρταρα. Η Δέσποινα με περισσή δύναμη προχώρησε πιο κάτω.
Δημιούργησε μια διαδικτυακή επιχείρηση μακαρόν. Οι ελληνικές γεύσεις τής «le macaron grec», πραγματικά αξεπέραστες. Μέχρι και τα καλαίσθητα κουτιά που τύλιγαν τα αξιοθαύμαστα από χρωματικής άποψης και αρώματος γλυκά ήταν πραγματικά εξαίρετα - πάντα δικής της έμπνευσης και δημιουργίας μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια. Το σπίτι με τον υπέροχο κήπο στη Νέα Σμύρνη γέμιζε γλυκές μυρωδιές και αισιοδοξία.
Η Δέσποινα αποδεικνύει για άλλη μία φορά πως είναι και στη ζαχαροπλαστική μια μοναδική καλλιτέχνις με πολλαπλά ταλέντα. Δυστυχώς ακόμα και οι άξιοι άνθρωποι μέσα στην κρίση αναγκάζονται να στραφούν σε άλλες επιλογές και τόπους εργασίας, αλλά και να δημιουργήσουν ευκαιρίες ζωής όταν βρουν μια χαραμάδα, μια ακτίνα για να την ακολουθήσουν.
Φεύγει οικογενειακά για τις Βρυξέλλες. Μια δύσκολη αρχή, ξανά. Είναι 2014 και αρχίζει να εργάζεται στην κουζίνα του πεντάστερου ξενοδοχείου Steigenberger Wiltcher's ως πάστρι σεφ. Το απέραντο ξενοδοχείο με τους δαιδαλώδεις διαδρόμους που καλύπτει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο δεν την τρομάζει και φυσικά μεγαλουργεί.
Η γλώσσα δεν την εμποδίζει και με επαγγελματισμό αλλά και περισσή αγάπη τα γλυκά, οι γεύσεις, τα αρώματα, οι γευστικοί συνδυασμοί, οι «στολισμοί» της και η αχαλίνωτη φαντασία της κάνουν τα υλικά που περνούν από τα χέρια της αξιοθαύμαστα έργα τέχνης.
Σκληρή δουλειά αλλά σίγουρα ανταμείβει τον δημιουργικό της οίστρο, ο οποίος αποτυπώνεται στις φωτογραφίες των γευστικών δημιουργημάτων της που πληθωρικά «ανεβαίνουν» στους προσωπικούς της λογαριασμούς στα κοινωνικά δίκτυα τραβώντας τον θαυμασμό όλων μας.
Η Δέσποινα δεν σταματά, αρχίζει να ενδιαφέρεται για τη φωτογραφία, τις φωτοσκιάσεις, τα χρώματα, τα μπακγκράουντ και να «φτιάχνει» περιβάλλοντα για να τοποθετήσει μέσα τις μοναδικές γευστικές της δημιουργίες. Παίζει με τις φωτογραφικές γωνίες, τις σκιάσεις και την εστίαση του πλάνου.
Οι φωτογραφίες της στο instagram αποπνέουν αίσθηση και χρώμα από πίνακες Φλαμανδών και Ολλανδών ζωγράφων της Χρυσής εποχής. Οι «νεκρές φύσεις» της ξεχωριστές, ολοζώντανα αποδίδουν άψογα τις υφές και τα χρώματα. Τα αρώματα της κουζίνας της περνούν την οθόνη και σε τυλίγουν, γεύεσαι τα υλικά στις τάρτες λεμονιού, τα φρούτα στην πάβλοβα, τη σοκολάτα που ρέει, τα τραγανιστά μπισκότα, τις γλασαρισμένες φλούδες πορτοκαλιού, τα μοσχομυριστά μπριός, τα κέικ καρότου, τις πραλίνες, τις τούρτες με καραμέλα και ξηρούς καρπούς. Οι «ακόλουθοι» στη σελίδα της πραγματικά αποθεώνουμε τις δημιουργίες της που τόσο καλλιτεχνικά φωτογραφίζει και αναμένουμε τις επόμενες.
Ανήσυχο πνεύμα, η Δέσποινα συνεχίζει και δημιουργεί το πρώτο της βιβλίο. Συγγράφει με επιτυχία το «10» (εκδόσεις Ποταμός) και πραγματικά γι' άλλη μία φορά παίρνει με το σπαθί της άριστα. Εντελώς πρωτότυπα συγκεντρώνει και λεπτομερειακά μας χαρίζει δέκα αγαπημένες της συνταγές ζαχαροπλαστικής.
Τις συνδυάζει άψογα με βαθιά δημοσιογραφική-ιστορική έρευνα και με κεντρικό πρόσωπο τον Αντονίν Καρέμ (1784-1833) -τον κορυφαίο ζαχαροπλάστη που έβαλε τις βάσεις της σύγχρονης ζαχαροπλαστικής δύο αιώνες πριν- αφηγείται και περιγράφει με λεπτομέρειες για κάθε συνταγή μια ιστορία βασισμένη σε ιστορικά στοιχεία. Το βιβλίο διακοσμήθηκε από υπέροχα σχέδια δικής της έμπνευσης και δημιουργίας και αποκάλυψε ακόμα ένα ταλέντο της.
Η πανδημία λόγω του θανατηφόρου ιού Covid-19 έβαλε φρένο στις ζωές όλων μας. Τα ταξίδια σταμάτησαν και το λοκντάουν έφερε τον εγκλεισμό. Tο πολύβουο ξενοδοχείο στην καρδιά των Βρυξελλών ανέστειλε προσωρινά τη λειτουργία του και η Δέσποινα διοχέτευσε τη δημιουργικότητά της και έστρεψε το βλέμμα σε άλλους ορίζοντες.
Ηδη από το 2018 μετά από μια «τυχαία συνάντηση» στο Youtube με βίντεο σχετικά με την προοπτική και το σχέδιο αρχίζει να μελετά επισταμένως βιβλία σχετικά με την εικαστική, την επιστήμη των χρωμάτων, τους κανόνες προοπτικής στον χώρο, την τέχνη των φωτοσκιάσεων, τη σημασία του φόντου και λεπτομέρειες μέσα στο έργο μεγάλων ζωγράφων.
Μπαίνει στον κόσμο της ακουαρέλας και τον κατακτά. Η τελευταία περίοδος του εγκλεισμού την οδηγεί να ζωγραφίζει παθιασμένα, να βελτιώνεται και να κατακτά τους ολόχρωμους κόσμους που αναζητούσε. Αρχιτεκτονικά οικοδομήματα, κήποι, πάρκα, τοπία ξεχειλίζουν από τη μνήμη και τη φαντασία της.
Η βελγική φύση και τα ειδυλλιακά τοπία αποτυπώνονται σε όλο τους το μεγαλείο και η Δέσποινα «ξεδιπλώνεται» εντυπωσιακά με το έργο της σε όλη τη χρωματική κλίμακα. Αποτυπώνει αβίαστα την ομορφιά της δεύτερης πατρίδας της που την αγκάλιασε, του τόπου που ζει και δημιουργεί.
Αυτές τις μέρες η Δέσποινα έχει την πρώτη της έκθεση. Ενα ατμοσφαιρικός, ζεστός, ήσυχος, εκλεπτυσμένων γεύσεων χώρος, το εστιατόριο «Màloma» στη βελγική πρωτεύουσα, θα φιλοξενεί από τις 10 Ιουνίου στους υπέροχους λευκούς τοίχους του δέκα υδατογραφίες της που απεικονίζουν βελγικά τοπία και αρχιτεκτονήματα.
Χρώμα και φως. Τα κτίσματα παίζουν ουσιαστικό ρόλο στα έργα της, ιστορικές δομές, σπίτια της πόλης, κεκλιμένες στέγες, περίτεχνες εσοχές, πληθωρικές πόρτες, κιγκλιδώματα και παράθυρα, οι ουρανοί μέχρι τον ορίζοντα που καταγράφουν το παιχνίδι της ηλιοφάνειας και της ομίχλης, τα δέντρα και τα φυτά που μετρούν με αποχρώσεις τις εποχές, οι ονειρικές ατμόσφαιρες που δίνουν το καθάριο του ανέμου, χειμώνες και καλοκαίρια που περνούν και ταξιδεύουν σε φράχτες και πλακόστρωτα δίνοντας άμεσα την προοπτική του τοπίου, με τη θάλασσα, τέλος, να απλώνει το γαλάζιο της και να κρατά τον μπλε μυστικισμό της.
Τα έργα της Δέσποινας σε εκπλήσσουν απροσδόκητα. Δεν απεικονίζονται καθόλου άνθρωποι και χρησιμοποιεί περίτεχνα τα στοιχεία του δομημένου περιβάλλοντος ως θέατρο του φωτός, καταγράφοντας το παιχνίδισμα του ήλιου, της σκιάς και των αντανακλάσεων. Η φύση της μυστηριακή, με τα παιχνιδίσματα των χρωμάτων να φέρνουν μυρωδιές και αρώματα που περνάνε από τα έργα της σ’ ολόκληρη την ατμόσφαιρα, τυλίγουν τον θεατή, κεντρίζοντας το μυαλό και όλες τις αισθήσεις.
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι το τέλος Αυγούστου, αλλά ένα «αστέρι» ποτέ δεν σταματά να μεσουρανεί. Περιμένουμε η Δέσποινα να ξεδιπλώσει τα ταλέντα της στο επόμενο βήμα. Σίγουρα θα το κάνει με το ίδιο πάθος όπως μας έχει συνηθίσει -παρά τις δυσκολίες της ζωής- μέχρι τώρα. «Ολα είναι δυνατά αν είμαστε έτοιμοι να δεσμευτούμε, ας προσπαθήσουμε πολύ σκληρά κάνοντας υπομονή ακόμη και όταν στην αρχή όλα φαίνονται αδύνατα», είναι τα δικά της λόγια.
🔴 Γνωρίστε τις δημιουργίες της εδώ:
● INSTAGRAM (εικαστικά): https://www.instagram.com/desp_antypa/
● INSTAGRAM (φωτογραφίες-ζαχαροπλαστική): https://www.instagram.com/despinaantypa/
● ΕΚΔΟΣΕΙΣ «Ποταμός»: http://www.potamos.com.gr/index.php?route=product/author&author_id=318
● FB PAGE: https://www.facebook.com/despina.antypa.3
● Η έκθεση στo Màloma Restaurant: https://www.facebook.com/malomacomptoir/