«Τα κόμικς δεν έχουν δεόντως κατανοηθεί από τους αισθητικούς (σ.σ. φιλοσόφους), καθώς ώς τώρα τα βασικά φιλοσοφικά ζητήματα με τα οποία καταπιάνονται δεν έχουν εξακριβωθεί. Ολοι αναγνωρίζουν ότι οι πίνακες του Πουσέν χρήζουν φιλοσοφικού σχολιασμού. Αλλά οι ελαφρές λαϊκές εικόνες, η τέχνη που ο καθένας μπορεί να κατανοήσει χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις, θα μπορούσαν επίσης να αξίζουν της προσοχής των φιλοσόφων;»
Με αυτά τα λόγια στην εισαγωγή του εμβληματικού βιβλίου του με τίτλο «The Aesthetics of Comics» (εκδόσεις: The Pennsylvania State University, 2000), o David Carrier, φιλόσοφος, πολιτισμικός αναλυτής και κριτικός σε περί τεχνών ζητήματα, προσπαθεί να πείσει τους αναγνώστες του ότι η αισθητική των κόμικς δεν υπολείπεται σημαντικότητας από την αισθητική της τέχνης.
Πράγματι, στο βιβλίο του κάνει φιλότιμες προσπάθειες να δώσει φιλοσοφικά τεκμηριωμένες ερωτήσεις και απαντήσεις πάνω στην οντολογία συστατικών των κόμικς, όπως τα μπαλονάκια λόγου και σκέψης, να ερμηνεύσει τη δύναμη της συνύπαρξης του λόγου με την εικόνα, να αναλύσει την έννοια της διαδοχικότητας και της συμπαράθεσης εικόνων που συνθέτουν αφηγήσεις.
Αλλά αυτό το «η τέχνη που ο καθένας μπορεί να κατανοήσει χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις», έστω κι αν υπονομεύεται εσκεμμένα από την εξέλιξη του βιβλίου, είναι λίγο αχώνευτο. Τα κόμικς, όπως και κάθε τέχνη, αποτελούν μια γλώσσα και συνάμα ένα μέσο που έχει εργαλεία και βασίζεται σε συμβάσεις. Κανείς δεν γεννιέται ικανός να κατανοήσει τα κόμικς, όπως και κανείς δεν γεννιέται ικανός να κατανοήσει τον Πουσέν, τον Μπετόβεν, τον Μπέργκμαν, τον Προυστ. Η κατανόηση αποκτάται με κόπο και χρόνο και κατά συνέπεια η απόλαυση έρχεται με τον καιρό. Και μπορεί να μην έρθει ποτέ, χωρίς κάτι τέτοιο να χαρακτηρίζει αρνητικά ούτε τον πομπό ούτε τον δυνητικό δέκτη.
Μια εικόνα δεν αξίζει χίλιες λέξεις πάντα και πολλές φορές μια λέξη μπορεί να υποκαθιστά χίλιες εικόνες. Το ότι τα κόμικς έχουν εικόνες δεν τα καθιστά υποδεέστερο είδος, αντιθέτως προσθέτει δυσκολίες στην αποκρυπτογράφηση των νοημάτων τους. Και αν ένα βιβλίο ασχολείται με τα κόμικς επιχειρώντας να τα αναβαθμίσει στη συνείδηση του κοινού, ίσως θα μπορούσε να χρησιμοποιεί εικόνες των κόμικς στο εξώφυλλό του και όχι φωτογραφίες με μπαλονάκια.