Ο αρχικός ενδοιασμός για τα εμβόλια, η ελπίδα για επιστροφή στην κανονικότητα και το... «μαχαίρι στον λαιμό» που μπήκε με «άκομψο» τρόπο από μια... «υπέρκομψη» κυβέρνηση ● Πολίτες όλων των ηλικιών που εμβολιάστηκαν την Παρασκευή σε Μαρούσι και Περιστέρι εξηγούν στην «Εφ.Συν.» τους λόγους που προχώρησαν στον εμβολιασμό τους και επικρίνουν εκτός λίγων εξαιρέσεων τα μέτρα εξαναγκασμού που προωθεί η κυβέρνηση.
Eίμαστε υπέρ του εμβολιασμού, αλλά ο τρόπος που τον προωθεί αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση είναι τουλάχιστον... άκομψος. Η παραπάνω πρόταση αποτελεί μια προσπάθεια να συνοψίσουμε τις απόψεις των πολιτών που συναντήσαμε στο οδοιπορικό της «Εφ.Συν.» στα δύο μεγαλύτερα εμβολιαστικά κέντρα της Αθήνας σε Μαρούσι και Περιστέρι.
Στους υπεύθυνους των εμβολιαστικών κέντρων που βρίσκονται υπ’ ευθύνη των ενόπλων δυνάμεων δεν επιτρέπονται οι δηλώσεις, οπότε αρκεστήκαμε στα όσα μας είπαν οι πολίτες που έρχονταν να εμβολιαστούν. Νέοι και μεγαλύτεροι που δεν έχουν εμβολιαστεί μέχρι τώρα δηλώνουν κυρίως ότι υπήρξαν διστακτικοί και όχι αρνητές, ενώ σίγουρα βλέπουν τα μέτρα ως έναν λόγο επίσπευσης του εμβολιασμού τους, που αποτελεί έναν τρόπο να συνεχίσουν όσο το δυνατόν πιο απρόσκοπτα την καθημερινότητά τους. Ανάμεσά τους και ορισμένοι ανήλικοι 12-18 ετών, που προχωρούσαν στον εμβολιασμό τους παρουσία των γονέων τους.
Περιστέρι
Φτάνουμε πρώτα, την Παρασκευή το πρωί, έξω από το mega εμβολιαστικό κέντρο στο Περιστέρι. Πλέον, δεν συναντάει κανείς τις ουρές της άνοιξης, αλλά η προσέλευση έχει αυξηθεί σε σύγκριση με το προηγούμενο δεκαπενθήμερο των διακοπών. Υπάρχει μια σταθερή ροή από πολίτες που έρχονται τόσο για τη δεύτερη δόση όσο και άλλων που έκλεισαν το ραντεβού τους ακόμα και την προηγούμενη ημέρα, για να «τελειώνουν» όσο πλησιάζει το φθινόπωρο.
Πρώτο συναντάμε τον Ηλία Κλώσσα, φοιτητή φυσικοθεραπείας. Οπως μας λέει, έκανε την πρώτη δόση του εμβολίου της Pfizer, την οποία θα έκανε και νωρίτερα, αλλά τον Ιανουάριο είχε νοσήσει από κορονοϊό και είχε αντισώματα. Οπως επισημαίνει, τα νέα μέτρα ήταν σίγουρα ένας από τους παράγοντες που τον ώθησαν στο να προχωρήσει στον εμβολιασμό του, όπως παράλληλα πιστεύει ότι αποτελεί και τον μόνο τρόπο για να συνεχίσει κανονικά τη ζωή του και τις ασχολίες του. «Υπάρχει όμως αυτό, υπάρχει και το αναγκαστικό που σε χαλάει», μας λέει σε ερώτηση σχετικά με τη φύση των μέτρων.
Και η Κατερίνα είναι φοιτήτρια της Φιλοσοφικής: «Στην ουσία, μας αναγκάζουν», λέει στην Εφ.Συν. Η ίδια δεν έβρισκε λόγο να κάνει το εμβόλιο νωρίτερα, αλλά το κόστος των rapid tests για να παρακολουθεί τα μαθήματα στη σχολή της, να εργαστεί και να ταξιδέψει, λειτούργησε ως μοχλός πίεσης. Προγραμμάτισε το ραντεβού της μόλις μία ημέρα πριν, αφού έμαθε τα νέα μέτρα. «Θεωρώ ότι τα μέτρα της κυβέρνησης είναι εντελώς εκβιαστικά και δεν υπάρχει λόγος να γίνεται αυτό, ειδικά στους νέους», καταλήγει.
Η Λαμπρινή είναι νοσηλεύτρια και περιμένει έξω από το εμβολιαστικό κέντρο τον σύζυγό της, που μέχρι τώρα αρνούνταν πεισματικά να εμβολιαστεί. Κίνητρό τους, να κάνουν ένα ταξίδι στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στη Νορβηγία, όπου ζουν η κόρη και τα εγγόνια τους. «Δεν “έψησα” εγώ τον άντρα μου να κάνει το εμβόλιο, αλλά πιο πολύ το ότι θέλει να δει τα εγγόνια του. Βλέπω συναδέλφους να κάνουν το εμβόλιο, γιατί φοβούνται για τη δουλειά τους. Πρέπει να το κάνουμε».
«Προχώρησα στο εμβόλιο, γιατί, αν αρχίσουν τα πανεπιστήμια, πρέπει να το έχω, αλλά και για να νιώθω ασφαλής. Ηταν η δεύτερη δόση, είχα κάνει ήδη την πρώτη», ακούμε από τη Φέλια, φοιτήτρια Νομικής, που δεν συσχετίζει την απόφασή της με τα νέα μέτρα. Η ίδια δηλώνει αρκετά φοβισμένη για το τι θα συμβεί στα αμφιθέατρα με την επιστροφή των φοιτητών, θεωρώντας λογικό μέτρο την προϋπόθεση εμβολίων ή τεστ, καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος εύκολης μετάδοσης του ιού. «Είμαι υπέρ του εμβολιασμού, θα ήθελα να το κάνουν και οι συμφοιτητές μου», μας επισημαίνει. Λίγο αργότερα, βγαίνει από το εμβολιαστικό κέντρο ο Κώστας, ιδιωτικός υπάλληλος, που τονίζει ότι δεν ήταν απαραίτητο μέχρι στιγμής για τη δουλειά του αλλά σιγά σιγά ξεπέρασε τους ενδοιασμούς του. Εκείνο που δεν του αρέσει στον... άκομψο τρόπο της κυβέρνησης είναι ότι μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω διχασμό και να κάνει ακόμα πιο φανατικούς ορισμένους αντιεμβολιαστές.
Το «χρέος» και οι δίδυμοι
Για ένα χρέος που πρέπει να κάνουν οι πολίτες την ώρα που το κράτος δεν κάνει στην πραγματικότητα το δικό του χρέος μίλησε στην «Εφ.Συν.» ο Ρομά στην καταγωγή και μουσικός στο επάγγελμα, Νεκτάριος Αθανασόπουλος. «Από τον Μάρτιο του 2020, σταμάτησα ουσιαστικά να δουλεύω και δεν πήρα κανένα επίδομα, παρά τα τελευταία ένσημά μου ως μουσικού. Με είχαν φτάσει σε σημείο να σκέφτομαι να αυτοκτονήσω, απελπίστηκα, βρέθηκα στο Δρομοκαΐτειο, δεν μπορούσα να φέρω ένα μεροκάματο στην οικογένειά μου», μας λέει με παράπονο. Με το εμβόλιο πιστεύει ότι θα μπορέσει να ξαναρχίσει τη ζωή του και να εργαστεί, φοβούμενος ένα νέο, καθολικό lockdown. Μάλιστα, προτρέπει και τους υπόλοιπους Ρομά να εμβολιαστούν.
Ο Παναγιώτης και ο Αλέξανδρος είναι δίδυμοι και πήραν την απόφαση να εμβολιαστούν μαζί με το εμβόλιο της Pfizer, μία ημέρα μετά την πλήρη έγκρισή του από τον αμερικανικό FDA, αλλά και την ανακοίνωση των κυβερνητικών μέτρων. Εως τώρα, δεν ήταν αρνητικοί απέναντι στον εμβολιασμό, αλλά παρέμεναν διστακτικοί και ήθελαν περισσότερες πληροφορίες για πιθανούς κινδύνους. Και εκείνοι έκλεισαν το ραντεβού μόλις μία ημέρα πριν. «Δεν συμφωνώ με αυτά τα μέτρα. Δεν είμαι καθόλου υπέρ του διαχωρισμού και με τις ταμπέλες», μας λέει ο Παναγιώτης που εργάζεται σε μίνι μάρκετ. Ο αδερφός του, Αλέξανδρος, μου λέει ότι το συζητούσαν μεταξύ τους για καιρό και πήραν μία συνειδητοποιημένη απόφαση. Ως εργαζόμενος στην εστίαση, χρειαζόταν να εμβολιαστεί για να μην πληρώνει τα διαγνωστικά τεστ, γεγονός που συνιστά εξαναγκασμό, που θεωρεί σε έναν βαθμό στέρηση της πραγματικής ελευθερίας επιλογής των πολιτών.
«Προμηθέας»
Μερικές ώρες αργότερα, βρισκόμαστε στο άλλο μεγάλο εμβολιαστικό κέντρο, το «Προμηθέας» στο Μαρούσι. Την ώρα που ξεκινάμε το ρεπορτάζ, κάποιος προφανώς αρνητής περνάει κορνάροντας με το μηχανάκι του και φωνάζοντας «πρόβατα, πρόβατα!», όμως οι λίγοι πολίτες που περιμένουν απ’ έξω δεν χάνουν την ψυχραιμία τους και ο άνδρας αποχωρεί, χωρίς να έχει καταφέρει να προκαλέσει.
Η Αννα εργάζεται σε διαγνωστικό κέντρο και μπορεί να κάνει δωρεάν τεστ, αλλά πιστεύει ότι τα μέτρα της κυβέρνησης είναι υπερβολικά, διχαστικά και περιλαμβάνουν το στοιχείο της επιβολής σε ένα ιατρικό θέμα. Θεωρεί ότι αναγκάζεται να κάνει το εμβόλιο, φοβούμενη για ένα θέμα υγείας που αντιμετωπίζει.
«Αναγκαίο κακό» χαρακτηρίζει τον εμβολιασμό της με αυτό τον τρόπο και η Χρύσα που, πάντως, φοβάται το να νοσήσει από κορονοϊό. «Δεν ήμουν από τους αρνητές, ούτε από εκείνους που έτρεξαν να το κάνουν», μας λέει χαρακτηριστικά.
Στο Μαρούσι, συναντήσαμε και περισσότερες περιπτώσεις ανηλίκων που εμβολιάστηκαν, συνοδευόμενοι από τους γονείς τους. Μία από αυτές είναι ο Μάρκος, 14 ετών, μαθητής της Γ’ γυμνασίου: «Εκανα το εμβόλιο, γιατί φοβάμαι ότι μπορεί μέσα στην τάξη να κολλήσω. Οι γονείς μου έχουν ήδη εμβολιαστεί και δεν φοβάμαι για τις παρενέργειες. Πέρυσι κάναμε όλη σχεδόν τη χρονιά τηλεκπαίδευση, στην αρχή μου άρεσε αλλά μετά κουράστηκα. Προτιμώ να είμαι στο σχολείο, για να είμαι με τους φίλους μου, αλλά και γιατί το μάθημα γίνεται καλύτερα», λέει στην «Εφ.Συν.».
Για μια δύσκολη χρονιά με πανελλήνιες, έπειτα από τηλεκπαίδευση, μας μιλάει και η 18χρονη Φωτεινή, που δεν μπορεί ακόμη να εμβολιαστεί, καθώς την άνοιξη νόσησε από κορονοϊό. Το μοναδικό μέλος χωρίς πιστοποιητικό νόσησης στην οικογένεια είναι η αδερφή της, Ιωάννα, που δεν το έλαβε, καθώς ήταν ασυμπτωματική και δεν προχώρησε σε διαγνωστικό τεστ: «Εκανα το εμβόλιο, γιατί θέλω να επιστρέψω στη Σχολή μου, το τμήμα προσχολικής εκπαίδευσης στη Ρόδο. Θεωρώ ότι το μέτρο με τα rapid tests στους ανεμβολίαστους φοιτητές, ειδικά στην επαρχία, συνιστά σημαντική επιβάρυνση, θα μπορούσαν να είναι δωρεάν». Η Ιωάννα θα πάρει και τα 150 ευρώ του freedom pass, τα οποία θα χρησιμοποιήσει για τη μετάβασή της στη Ρόδο.
«Το μαχαίρι στον λαιμό είναι εδώ», μας λέει, τέλος, ο Μιχάλης, ένας από τους λίγους μεγαλύτερης ηλικίας που είχαν προγραμματίσει το ραντεβού τους την Παρασκευή. Ο ίδιος φοβάται τα μέτρα που επιβάλλονται, καθώς χωρίς το εμβόλιο εκτιμά ότι δεν θα μπορεί σε λίγο καιρό ούτε να καθίσει για έναν καφέ.
Στο Κέντρο Υγείας στα Καμίνια ακούς μόνο τα τζιτζίκια. Δεν υπάρχουν ουρές, ούτε καν υπάρχει κόσμος που να μπαινοβγαίνει πριν ή μετά το «τσίμπημα». Η μόνη που συναντάμε είναι μια νοσηλεύτρια που φεύγει μετά τη λήξη της βάρδιας: Ο Αύγουστος είναι νεκρός μήνας για τους εμβολιασμούς. Ισως υπάρχει κίνηση τα πρωινά, μα γενικά όλοι είναι σε άδεια και έρχονται ελάχιστοι καθημερινά», μας λέει. Ενας ταξιτζής, παραδίπλα, που κάνει πιάτσα περιμένοντας να παραλάβει εμβολιασμένους, συμπληρώνει: «Είμαι εδώ τις τελευταίες 2 ώρες, μόλις 2 άτομα έχουν μπει στο εμβολιαστικό». «Ισως αλλάξουν τα πράγματα από Σεπτέμβρη που θα επιστρέψει ο κόσμος, αλλά θα φανεί αν τελικά ο κόσμος θα πειστεί να εμβολιαστεί, λόγω των μέτρων».
Ε.Π.