Σε μια κοινωνία όπου το κοινωνικό κράτος και η δημόσια υγεία αργοπεθαίνουν, η υγεία γίνεται προνόμιο των λίγων και όχι δικαίωμα των πολλών.
Υπεύθυνου Επικοινωνίας ΓΣΕΕ
Η τελευταία εξαγγελία της Κυβέρνησης για περαιτέρω μείωση του μη μισθολογικού κόστους φέρνει στο προσκήνιο ένα ζήτημα κρίσιμης σημασίας για τη δημόσια υγεία και ασφάλιση: την αποδόμηση του συστήματος παροχών του ΕΟΠΥΥ. Η αδιάκοπη πίεση για τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, που παρουσιάζεται ως μια δήθεν «ανάσα» για εργαζόμενους και εργοδότες, στην πραγματικότητα υπονομεύει το ασφαλιστικό μας σύστημα, πλήττοντας άμεσα τον ΕΟΠΥΥ και στερώντας από τους πολίτες τη στοιχειώδη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και περίθαλψης.
Ας μην ξεγελιόμαστε: η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών δεν είναι τίποτε άλλο από ένα πλήγμα στη βασική πηγή χρηματοδότησης του ΕΟΠΥΥ, ο οποίος βασίζεται σε αυτές τις εισφορές για να προσφέρει αξιοπρεπείς υπηρεσίες υγείας και περίθαλψης σε εκατομμύρια πολίτες. Αντί να ενισχύσει τη χρηματοδότηση και τη λειτουργία του οργανισμού, η Κυβέρνηση προωθεί μια κοντόφθαλμη πολιτική που οδηγεί σε σταδιακή αποδυνάμωση των υπηρεσιών του. Το αποτέλεσμα; Μια υποβαθμισμένη περίθαλψη, μεγάλες λίστες αναμονής, και ανεπαρκής κάλυψη για κρίσιμες ιατρικές ανάγκες.
Είναι ξεκάθαρο ότι με την πολιτική αυτή, η Κυβέρνηση μετακυλίει το κόστος της δημόσιας υγείας στους ίδιους τους πολίτες. Όταν ο ΕΟΠΥΥ θα αδυνατεί να παρέχει επαρκείς υπηρεσίες, οι πολίτες θα εξαναγκαστούν να καταφεύγουν σε ιδιωτικές λύσεις, βάζοντας βαθιά το χέρι στην τσέπη για θεραπείες που κανονικά θα έπρεπε να καλύπτονται από το δημόσιο σύστημα. Όσοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα, απλώς θα στερούνται τη φροντίδα που δικαιούνται, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία και την ποιότητα ζωής τους.
Η μείωση των εισφορών που προωθεί η Κυβέρνηση δεν πλήττει μόνο τον ΕΟΠΥΥ αλλά υπονομεύει συνολικά το κοινωνικό κράτος. Το σχέδιο αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τους σημερινούς νέους, που σε λίγα χρόνια θα αντιμετωπίσουν ένα σύστημα υγείας αποδεκατισμένο, ανίκανο να ανταποκριθεί στις ανάγκες τους. Οι εισφορές των εργαζομένων και των εργοδοτών είναι η ραχοκοκαλιά της χρηματοδότησης του ΕΟΠΥΥ και κάθε μείωσή τους αφαιρεί από τον οργανισμό τα εργαλεία και τις δυνατότητες να εξυπηρετεί επαρκώς τον πληθυσμό.
Είναι πλέον ξεκάθαρο: η πολιτική της Κυβέρνησης οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε έναν ΕΟΠΥΥ που θα παρέχει ελάχιστες παροχές, με ασθενείς να περιμένουν μήνες για μια απλή εξέταση ή να στερούνται εντελώς εξειδικευμένες θεραπείες. Αντί να προστατεύει και να ενισχύει την πρόσβαση των πολιτών στη δημόσια υγεία, η Κυβέρνηση κατασκευάζει έναν ΕΟΠΥΥ περιορισμένων δυνατοτήτων, έναν οργανισμό που θα είναι μονίμως υποχρηματοδοτημένος και ανεπαρκής.
Πρόκειται για μια πολιτική που προδίδει τους πολίτες και τις ανάγκες τους, και το τίμημα θα είναι βαρύ. Σε μια κοινωνία όπου το κοινωνικό κράτος και η δημόσια υγεία αργοπεθαίνουν, η υγεία γίνεται προνόμιο των λίγων και όχι δικαίωμα των πολλών. Ας αναλογιστεί η Κυβέρνηση τις συνέπειες αυτής της πολιτικής, καθώς η αποδόμηση του ΕΟΠΥΥ και του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης δεν θα πλήξει μόνο το παρόν, αλλά κυρίως το μέλλον, αφήνοντας τους σημερινούς νέους εκτεθειμένους σε ένα σύστημα που δεν θα έχει τίποτα να τους προσφέρει.
Είναι ευθύνη όλων να αντισταθούμε σε αυτήν την πορεία προς την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας και της ασφάλειας. Γιατί το τίμημα αυτής της πολιτικής δεν είναι μόνο τα ευρώ που εξοικονομούν οι λίγοι σήμερα· είναι η ίδια η υγεία και η αξιοπρέπεια των πολιτών που θυσιάζονται.