Το «μετέωρο βήμα» των κομμάτων εξουσίας

Του Αντώνη Αντζολέτου

«Βυθισμένα» μέσα σε ένα πολιτικό κενό μοιάζουν να είναι τα κόμματα αμήχανα να συγχρονιστούν με την κοινωνία και τα αιτήματά της. Η κυβέρνηση μετά από σχεδόν έξι χρόνια στη διακυβέρνηση της χώρας παρουσιάζει σημάδια σημαντικής φθοράς. Ο πρωθυπουργός θα επιχειρήσει με ένα restart τις επόμενες ημέρες να «ανακατέψει την τράπουλα». Φτάνει ένας ανασχηματισμός να αλλάξει τα δεδομένα; Μετά από τόσο μεγάλες κρίσεις ένα φρεσκάρισμα θεωρείται απαραίτητο αρκεί να υπάρχουν νέα πρόσωπα και ένας συγκεκριμένος προσανατολισμός. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπορεί ούτε να αφήσει το κέντρο - την ώρα που κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ πως συμπλέει με την Αριστερά - αλλά ούτε και να μην περιχαρακώσει τη δεξιά του πτέρυγα. Κυριαρχώντας στον μεσαίο χώρο επικράτησε άνετα σε δυο εθνικές κάλπες και είναι γεγονός πως στους μετριοπαθείς κεντροδεξιούς ψηφοφόρους ποντάρει ότι θα επιστρέψουν πιο εύκολα κάτω από τη «γαλάζια στέγη». Είναι η κατηγορία των υποστηρικτών που δύσκολα θα βρουν κάποια άλλη δύναμη να τους ικανοποιεί σε αντίθεση με το πιο δεξιό κοινό που μπορεί να βρει «καταφύγιο» είτε στην Ελληνική Λύση είτε στη Φωνή Λογικής.  

Δυο αρνητικά αριθμητικά ρεκόρ προβληματίζουν τους επιτελείς της Νέας Δημοκρατίας και ξορκίζουν κάθε ενδεχόμενο να τα ξανασυναντήσουν στο δρόμο τους. Οι ψήφοι που πήρε το κόμμα στις ευρωεκλογές του 2024 (1.125.510) και το ποσοστό του Μαίου του 2012 (18,85%). Ακόμα και πριν από 13 χρόνια, πάντως η Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμάρα - που τελικά κατάφερε να συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές -  είχε συγκεντρώσει 66.544 ψήφους περισσότερες σε σχέση με τις τελευταίες ευρωκάλπες. Ασφαλώς πρόκειται για δυο διαφορετικές αναμετρήσεις με τις ευρωεκλογές να εμπεριέχουν πάντα και το στοιχείο της ψήφου διαμαρτυρίας.

Η δυσπιστία μπορεί να μην πέρασε στη Βουλή, ωστόσο παραμένει στην κοινωνία και συνεχίζει να αμφισβητεί τα κόμματα που έχουν ασκήσει εξουσία. Αυτός είναι ο λόγος που τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να δουν «άσπρη μέρα». Πιο φυσιολογική είναι η κακή δημοσκοπική εικόνα που παρουσιάζει η Κουμουνδούρου. Το κόμμα του Σωκράτη Φάμελλου προέρχεται από μια οδυνηρή ήττα το 2023, παραίτηση του ιστορικού της αρχηγού και μια περίοδο έντονης αμφισβήτησης υπό την ηγεσία του Στέφανου Κασσελάκη που οδήγησε σε πολλές διασπάσεις. Το ΠΑΣΟΚ έχει να βρεθεί στην εξουσία μόνο του εδώ και 16 χρόνια, ενώ πριν από λίγους μήνες πραγματοποιήθηκε μια υποδειγματική εσωκομματική διαδικασία που ανέδειξε για δεύτερη φορά τον Νίκο Ανδρουλάκη στην προεδρία. Οι «χαμηλές πτήσεις» που πραγματοποιεί στις έρευνες προκαλούν απορία. Όλα πήγαιναν καλά με το πράσινο στρατόπεδο να οδεύει προς τη ζώνη του 20% μέχρι που τα Τέμπη επανήλθαν στο προσκήνιο.

Καταλύτης των εξελίξεων από εδώ και στο εξής ενδεχομένως να είναι το εύρημα δυο εταιριών μέτρησης που θέλουν την πλειοψηφία των πολιτών να προκρίνει τη λύση των πρόωρων εκλογών. Αν παγιωθεί αυτή η αντίληψη η κυβέρνηση ναι μεν θα ζοριστεί, αλλά με φόντο τον «μπαμπούλα» της ακυβερνησίας ενδεχομένως να μπορέσει να συσπειρώσει μέρος των ψηφοφόρων της. Όσο, πάντως τα ποσοστά των τριών κομμάτων παραμένουν σταθερά σε χαμηλά επίπεδα οι αρχηγοί τους θα αρχίσουν να προσαρμόζουν τις στρατηγικές και τις παρασκηνιακές κινήσεις τους. Πιθανότατα και προς συνεργατικά σχήματα που μπορεί να προκύψουν ακόμα και την τελευταία στιγμή. Για τη Νέα Δημοκρατία διέξοδος υπάρχει. Έχει δυο χρόνια μπροστά της να αλλάξει τα δεδομένα μέσω μιας μεταρρυθμιστικής ατζέντας και της βελτίωσης της καθημερινότητας των πολιτών. Η αντιπολίτευση ως μόνο «όπλο» έχει τον προγραμματικό ρεαλιστικό λόγο με τον οποίο θα πρέπει να πείσει πως μπορεί να επιφέρει σημαντικές αλλαγές τόσο στο οικονομικό πεδίο όσο και στη λειτουργία των θεσμών.

Πηγή: skai.gr

Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.