Είμαστε γενικά καχύποπτοι όταν καλούμαστε να πατήσουμε κάποιο link στο διαδίκτυο. Και έχουμε δίκιο. Καμιά φορά, πίσω από τα links κρύβονται διαδικτυακές απάτες ή ιοί -στη χειρότερη περίπτωση-, ενώ στην καλύτερη πέφτουμε θύματα clickbait, όπου άλλο περιμένουμε να διαβάσουμε και άλλο διαβάζουμε.
Είμαστε γενικά καχύποπτες, επίσης, όταν καλούμαστε να ασκήσουμε τα δημοκρατικά μας δικαιώματα. Δεν μάς αδικώ. Η άσκηση των δημοκρατικών μας δικαιωμάτων περιορίζεται στην ψήφο μας και στις εκλογές. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να πάρουμε μέρος σε αποφάσεις που αφορούν τις ζωές μας και μάλιστα με τρόπο έμμεσο και όχι άμεσο. Η εμπειρία μάς λέει ότι το εκλογικό σύστημα στην Ελλάδα είναι μάλλον απίθανο να διασφαλίσει τη συμμετοχή μας σε ό,τι αποφασίζεται, να μπορούμε να έχουμε λόγο για τα πραγματικά επίδικα που μάς αφορούν.
Γιατί έκανα αυτήν την φαινομενικά άκυρη εισαγωγή; Γιατί μια στο τόσο, πολύ σπάνια, σε πολύ ειδικές περιπτώσεις «οι πλανήτες ευθυγραμμίζονται» και η κατάσταση αντιστρέφεται. Μία στο τόσο έρχεται στα χέρια μας ένα link που δεν είναι σαν όλα τα άλλα. Ένα link σαν μαγικό λυχνάρι, το οποίο με ένα μόνο άγγιγμα έχει τη δυνατότητα να μάς κάνει μετόχους μιας πραγματικά δημοκρατικής διαδικασίας. Μία από τις πολύ λίγες φορές που το διαδίκτυο μπορεί να μάς προσφέρει μια τόσο σπάνια δυνατότητα. Με το πάτημα, λοιπόν, αυτού του link μεταφερόμαστε σε ένα περιβάλλον, όπου μπορούμε πραγματικά να αποφασίσουμε για τις ζωές μας. Ένα portal για την πραγματική δημοκρατία: https://parkodeth.gr/
Ο λόγος γίνεται φυσικά για τη καμπάνια που μόλις ξεκίνησε και αφορά τη διεκδίκηση της μετατροπής του χώρου της ΔΕΘ σε μητροπολιτικό πάρκο υψηλού πρασίνου και παράλληλα τη μετεγκατάσταση του εκθεσιακού χώρου στη Σίνδο. Το σχέδιο αυτό αντιπαρατίθεται στο σχέδιο της κυβέρνησης, της διοίκησης του Δήμου και άλλων φορέων, οι οποίοι επιθυμούν επιτόπου ανάπλαση και περιλαμβάνει ιδιωτικοποιήσεις, μπόλικο τσιμέντο, ξενοδοχείο και εμπορικό κέντρο.
Βρήκαμε, λοιπόν, ένα παραθυράκι στον νόμο, το οποίο λέει ότι αν μαζέψουμε υπογραφές από το 10% των δημοτών του Δήμου Θεσσαλονίκης, ο Δήμος υποχρεούται στη διενέργεια δημοψηφίσματος (τo 10% αντιστοιχεί σε περίπου 25.000 συμπολίτες). Και είπαμε να το κάνουμε. Πήραμε την πρωτοβουλία με την δημοτική παράταξη «Η Πόλη Ανάποδα» και συμμαχήσαμε με τις δημοτικές παρατάξεις «Θεσσαλονίκη για όλους» και «Οικολογία αλληλεγγύη» καθώς και συλλόγους, τοπικές πρωτοβουλίες, σωματεία και φορείς της πόλης για να οργανώσουμε αυτήν την καμπάνια. Το ερώτημα του δημοψηφίσματος υπάρχει στο μαγικό link.
Τι σημαίνει, λοιπόν, για εμάς αυτή η καμπάνια; Το προηγούμενο διάστημα οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις για Τέμπη ανέδειξαν το σύνθημα «Δεν μπορώ να αναπνεύσω». Πρόκειται για ένα σύνθημα που συμπυκνώνει με μεγάλη ακρίβεια τους όρους ζωής της μεγάλης πλειοψηφίας των ανθρώπων στη χώρα μας. Η απάντηση δόθηκε: κατεβήκαμε στον δρόμο «για να μπορέσουμε να αναπνεύσουμε». Για να μπορέσουμε να αναπνεύσουμε, λοιπόν, ξεκινάμε αυτόν τον αγώνα. Τόσο με την κυριολεκτική, όσο και με τη μεταφορική έννοια.
Κυριολεκτικά: δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε στη Θεσσαλονίκη. Η ποιότητα του αέρα είναι μονίμως στο κόκκινο. Η αντιστοιχία πρασίνου ανά κάτοικο είναι τραγικά χαμηλότερη από το όριο που θέτουν οι επιστήμονες για μια βιώσιμη πόλη. Τα μικροσωματίδια που δημιουργούνται προκαλούν πρόωρους θανάτους. Είναι μάλλον η τελευταία ευκαιρία να αποκτήσουμε έναν πνεύμονα πρασίνου στην πόλη, ο οποίος θα βελτιώσει σημαντικά τη διαβίωσή μας.
Μεταφορικά: θα επιστρέψω στο ζήτημα της δημοκρατίας και το link-μαγικό λυχνάρι. Πρέπει να ερμηνεύσουμε την απάντηση που δόθηκε στις κινητοποιήσεις για τα Τέμπη. Για να μπορέσουμε να αναπνεύσουμε, απεργήσαμε και κατεβήκαμε στον δρόμο. Νιώσαμε ότι με μια τόσο απλή κίνηση μπορούμε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Καταλάβαμε ότι αυτός είναι ο τρόπος για να κάνουμε μια κυβέρνηση που έμοιαζε παντοδύναμη να τρέμει.
Το προεκλογικό σύνθημα που επιλέξαμε στην Πόλη Ανάποδα ήταν «η πόλη στα χέρια των κατοίκων της». Είναι catsy, είναι ωραίο, αλλά ακόμα και η πιο αισιόδοξη από εμάς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι μόλις ενάμηση χρόνο μετά θα επιχειρήσουμε να το κάνουμε πραγματικότητα. Δεν είναι εύκολο να φανταστεί κανείς
ότι μπορεί με άμεσο τρόπο -με μια υπογραφή ή με μια ψήφο- να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Όπως πχ να αποφασίσει για το αν θα φτιαχτεί ένα μεγάλο πάρκο στο κέντρο της πόλης του. Είναι πράγματι ένα υπέροχο συναίσθημα. Η πραγματική δημοκρατία είναι ένα υπέροχο συναίσθημα.
Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. Το πρώτο βήμα είναι το μαγικό λυχνάρι, το link που υπάρχει στον τίτλο. Αν είσαι δημότης θεσσαλονίκης μπορείς να το πατήσεις και να υπογράψεις για να αποφασίσεις αν θες να γίνει δημοψήφισμα για το ζήτημα. Όταν μαζευτούν οι 25.000 υπογραφές, πάμε στο δημοψήφισμα για να αποφασίσουμε εμείς τι θα γίνει στην πόλη μας.
Εμείς.
Όχι το υπερταμείο, όχι ο ιδιώτης, όχι οι κατασκευαστικές εταιρίες, όχι η διοίκηση του δήμου, όχι η κυβέρνηση.
Εμείς.
Πατήστε το link, μην είστε καχύποπτοι αυτή τη φορά. Δεν είναι clickbait, δεν κρύβει ιούς και απάτες, κρύβει το μονοπάτι προς την πραγματική δημοκρατία και μάς δείχνει τον τρόπο για να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.
Για να μπορέσουμε να αναπνεύσουμε!
* Πολιτικός επιστήμονας, μέλος της δημοτικής παράταξης «Η Πόλη Ανάποδα», μέλος της οργάνωσης «Αναμέτρηση».