Τριάντα τρία χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την απώλεια του ποιητή, στιχουργού και μεταφραστή, Νίκου Γκάτσου. Έφυγε από τη ζωή στις 12 Μαΐου 1992.
Η ποιητική γραφή του Νίκου Γκάτσου, είναι η τέμνουσα αισθαντικότητα της νεώτερης ελληνικής ποίησης.
Με αφορμή την επέτειο της απώλειας του αισθαντικού ποιητή και στιχουργού, «ακουμπούμε» στο αναγνωστικό κοινό, με σιωπηλή εξάρτηση, τους πιο κάτω στίχους:
Οδύσσεια
«Ακούμπησα το πρόσωπό μου στα δυό της χέρια· δεξί κι αριστερό·
Με πλησίασε· μ’ έφερε κοντά της.
Έκαψε τις παλιές σημαίες ολόγυρά της·
Έδιωξε τους παλιούς στρατιώτες· άπλωσε τα χέρια της κι ύψωσε μια καινούργια εντός της· τώρα ανασαίνω την δική της αναπνοή.
Μου άνοιξε την ωραία της πόλη· εισήλθα στο ναό της· ναός μυστικός· προσωπικός· μονάχα εμένα χωρούσε· της παρέδωσα τα όπλα μου τα ιερά· τον Κίονα του Μόλυβου· άμπωτη και πλημμυρίδα εντός μου»
Ο Θανάσης Τοτόμης είναι συγγραφέας