Τα «βραχιολάκια» που έγιναν θηλιά

Το απόλυτο χάος επικράτησε στην τελευταία γενική εφημερία της ναυαρχίδας του Εθνικού Συστήματος Υγείας, του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», με τα «βραχιολάκια» της κυβέρνησης της Ν.Δ. Οι σκηνές πολέμου δεν αποφεύχθηκαν, μάλλον επιδεινώθηκαν με την επιπλέον αποδιοργάνωση που έφερε το νέο «έξυπνο» μέτρο της κυβέρνησης που θα... έσβηνε την ταλαιπωρία των ασθενών. Ομως οι ασφαλισμένοι και οι συνταξιούχοι, όπως πολύ καλά γνωρίζει η κυβέρνηση, περιμένουν στις εφημερίες των δημόσιων νοσοκομείων της πρωτεύουσας, 12, 14 και 15 ώρες, λόγω της τραγικής υποστελέχωσης του ΕΣΥ, πρόβλημα που επιλέγει η Ν.Δ. να μη λύνει.

«Τα νοσοκομεία δεν χρειάζονται “βραχιολάκια” στα χέρια των ασθενών, αλλά εργατικά χέρια», ξεκαθαρίζει μιλώντας στην «Εφ.Συν.» ο Γιώργος Φερεντίνος, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του «Ευαγγελισμού». «Δεν θα πολλαπλασιάσουν τα “βραχιολάκια” τους γιατρούς, τους νοσηλευτές και τους λοιπούς εργαζόμενους που εμπλέκονται στη λειτουργία των Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ)», εξηγεί και υπογραμμίζει ότι «πρόκειται για ένα μέτρο που δεν μπορεί να μειώσει τις αναμονές».

Πρεμιέρα

H πρεμιέρα με τα «βραχιολάκια» στο μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας, τον «Ευαγγελισμό», που βλέπει σε κάθε γενική εφημερία τουλάχιστον 1.000 ασθενείς και πραγματοποιεί τουλάχιστον 200 εισαγωγές, απέδειξε για ακόμα μία φορά την προχειρότητα με την οποία η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τον ευαίσθητο χώρο της Υγείας. Αρχικά, δεν έγινε ποτέ η απαραίτητη εκπαίδευση του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού που θα διαχειρίζεται το πολυδιαφημισμένο στα ΜΜΕ «σωτήριο» μέτρο με τα «βραχιολάκια». Βιαστικά το μεσημέρι της Πέμπτης και μέχρι τις 2 –μισή ώρα πριν ανοίξει η γενική εφημερία του νοσοκομείου– προσπαθούσαν... στο πόδι οι τεχνικοί της εταιρείας με τα «βραχιολάκια» να εξηγήσουν πώς λειτουργεί το νέο σύστημα σε γιατρούς και νοσηλευτές που προετοιμάζονταν για την εφημερία.

Η εφημερία άνοιξε στις 2.30 το μεσημέρι με τον κόσμο να προσέρχεται κατά δεκάδες στο ΤΕΠ του νοσοκομείου. Μέχρι τις 5 το απόγευμα γιατροί και νοσηλευτές προσπαθούσαν να χρησιμοποιούν το σύστημα που περισσότερο δυσκόλευε παρά διευκόλυνε τους ίδιους αλλά και τους ασθενείς, οι οποίοι ήταν αναγκασμένοι να παρακολουθούν σε πραγματικούς χρόνους την ταλαιπωρία τους στις διάσπαρτες στους διαδρόμους των ΤΕΠ χρωματιστές οθόνες. Οι ασθενείς δεν ήξεραν πού να κοιτάξουν, ποιος είναι ο αριθμός τους και πού τον αναγράφει στα μόνιτορ, ενώ το προσωπικό από τη μία δεν είχε εκπαιδευτεί ώστε να μπορεί να τους βοηθήσει και την ίδια ώρα έπρεπε να τρέξει για να εξυπηρετηθούν τα περιστατικά.

«Τα νοσοκομεία δεν χρειάζονται “βραχιολάκια” στα χέρια των ασθενών, αλλά εργατικά χέρια... Δεν θα πολλαπλασιάσουν τα “βραχιολάκια” τους γιατρούς, τους νοσηλευτές και τους λοιπούς εργαζόμενους που εμπλέκονται στη λειτουργία των ΤΕΠ»
Γιώργος Φερεντίνος πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του νοσοκομείου

Επικρατούσε κομφούζιο στον χώρο των επειγόντων με τεράστιες αναμονές στο κομμάτι της αρχικής καταγραφής των περιστατικών αλλά και στο επόμενο βήμα που είναι η κατηγοριοποίηση βάσει των συμπτωμάτων των ασθενών. Στις 5 το απόγευμα –μόλις δυόμισι ώρες από το άνοιγμα των πυλών του νοσοκομείου– οι βασικές ειδικότητες μιας γενικής εφημερίας –παθολόγοι, καρδιολόγοι, χειρουργοί– εγκατέλειψαν το σύστημα για να «κάνουν τη δουλειά τους» απερίσπαστοι, να φροντίσουν ταχύτερα τους ασθενείς τους.

Δεν έφτανε το χάος που δημιουργήθηκε από το «έξυπνο» μέτρο, στις 5.30 έπεσε το ρεύμα του «Ευαγγελισμού» και μέχρι τις 7 επανερχόταν σταδιακά. Λόγω του πεπαλαιωμένου και άρα ευάλωτου δικτύου ηλεκτρισμού του νοσοκομείου οι διακοπές δεν επιτρέπουν την αυτόματη σύνδεση με γεννήτρια ολόκληρου του θεραπευτηρίου αλλά προϋποθέτουν την χειροκίνητη σύνδεση κάθε τμήματος ξεχωριστά. Ο ένας και μοναδικός ηλεκτρολόγος του νοσοκομείου –καθώς έχει απογυμνωθεί και η τεχνική υπηρεσία– φυσικά έσπευσε και ανέλαβε δράση, με το ρεύμα να επανέρχεται από άκρη σε άκρη του νοσοκομείου στις 7 το βράδυ.

Είναι η υποστελέχωση

Το μεγάλο αγκάθι της δημόσιας υγείας είναι η υποστελέχωση, με την κυβέρνηση να αρνείται πεισματικά να προχωρήσει σε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, που μεταφράζεται σε ταλαιπωρία των ασθενών, υπερεντατικοποίηση της εργασίας του υπάρχοντος προσωπικού και συνολική υποβάθμιση της δημόσιας Υγείας. Αντί προσλήψεων μόνιμων υγειονομικών, εφευρίσκει κάθε φορά και ένα νέο δήθεν σωτήριο μέτρο, όπως είναι τα «βραχιολάκια», πουλώντας στον κόσμο φύκια για μεταξωτές κορδέλες και προχωρώντας απερίσπαστη τους σχεδιασμούς τής περαιτέρω εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης του ευαίσθητου χώρου.

Η εικόνα του μεγαλύτερου νοσοκομείου της χώρας είναι ενδεικτική της συνολικής κατάστασης που επικρατεί στο ΕΣΥ. Ο «Ευαγγελισμός» μετρά εκατοντάδες κενά σε εργαζόμενους, περισσότερα από 500. Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τον παλιό οργανισμό του νοσοκομείου που χρονολογείται το 2012, το στολίδι του ΕΣΥ, έχει σήμερα 938 κενές θέσεις. Από αυτές περίπου το 30% (380-400 εργαζόμενοι) καλύπτεται με συμβασιούχους διαφόρων ταχυτήτων. Οι υπόλοιπες περίπου 550 από τις οποίες 250 είναι σε νοσηλευτικό προσωπικό παραμένουν κενές.

Την ίδια ώρα από το 2012 εγκαινιάζονται το ένα μετά το άλλο τμήματα με τον εκάστοτε υπουργό σε πρώτο πλάνο, αλλά χωρίς να γίνονται μετατροπές στον οργανισμό του 2012 και φυσικά ούτε λόγος για προσλήψεις. Αποτέλεσμα αυτού είναι οι 2 μαγνητικοί τομογράφοι και οι 3 αξονικοί τομογράφοι να λειτουργούν με μετακινήσεις προσωπικού. Ακόμα περισσότερο σε κάθε εφημερία λόγω της υποστελέχωσης λειτουργεί μόνο ο ένας από τους τρεις αξονικούς τομογράφους με τεράστιες αναμονές που φτάνουν το 12ωρο αλλά και το 24ωρο!

Σύντομα θα εγκαινιαστούν 33 νέα κρεβάτια Μονάδας Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου, τα οποία για να λειτουργήσουν χρειάζονται περίπου 130 εργαζόμενους – γιατρούς, νοσηλευτές, φυσικοθεραπευτές, λογοθεραπευτές, καθαριστές κ.λπ. Θα γίνουν αυτές οι προσλήψεις; Πλέον το νοσοκομείο πραγματοποιεί εμβολισμούς και θρομβεκτομές στην αντιμετώπιση των εγκεφαλικών, αλλά δεν προσλήφθηκαν 10 εργαζόμενοι για να μπορεί να γλιτώνουν οι άνθρωποι την αναπηρία. «Κάθε νέο τμήμα θα έπρεπε να αντιστοιχεί με αύξηση των οργανικών θέσεων στο οργανόγραμμα του νοσοκομείου και φυσικά προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Αυτό όμως δεν γίνεται», λέει ο Γ. Φερεντίνος.