Ως αριστεροί απέτυχαν. Απέτυχαν όμως και ως χρήσιμοι. Με τη μισή Ελλάδα στο πόδι και την ακυβερνησία, καθημερινό φαινόμενο, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ρίσκο για τους δανειστές αλλά και για τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες, οι οποίοι (σε όλη τη μεταπολίτευση) στηρίζουν μόνο χρήσιμες κυβερνήσεις. Τα ψωμιά του ΣΥΡΙΖΑ είναι μετρημένα. Αξιοποιήσιμος... είναι μόνο ο Αλέξης Τσίπρας (ως πρωθυπουργός) για τους εξής λόγους.
Το τέταρτο μνημόνιο που θα "κυοφορεί” η ολοκλήρωση της αξιολόγησης (κατά πάσα βεβαιότητα εντός του Φεβρουαρίου) θα φέρει αριστερή σφραγίδα ΣΥΡΙΖΑ. Ανεξάρτητα από το εάν ο Αλέξης Τσίπρας επιλέξει φυγή (με εκλογές τον Μάρτιο) ή ακολουθήσει τη μοίρα του, με εκλογές, μετά το καλοκαίρι του 2018.
Ρήξη με τους δανειστές και προσφυγή σε δημοψήφισμα, με ξεσηκωμό των ιθαγενών για έξοδο από το ευρώ, λογικά, αποκλείεται. Όσο και αν στον ΣΥΡΙΖΑ, επιμένουν (ορισμένοι) ότι οι (ακόμη αδιόριστοι στο κράτος) ιθαγενείς, γνωστοί και ως "χορευτές του Συντάγματος”, σηκώνουν και άλλο ένα ΟΧΙ να γίνεται ΝΑΙ...
Τσίπρας θα αποφύγει τη ρήξη γιατί οι Γερμανοί, οι Ολλανδοί αλλά και οι Γάλλοι φίλοι του (;) θα του φορτώσουν τη δραχμή πράγμα που ούτε να το σκεφθεί... Και ας διαδίδονται (σκόπιμα) τα αντίθετα.
Οπότε μέχρι και τις γερμανικές εκλογές, τον προσεχή Σεπτέμβριο, ο Αλέξης Τσίπρας και μέσω αυτού ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είναι αξιοποιήσιμοι από τους δανειστές για τους γνωστούς, ευνόητους λόγους.
Το ερώτημα τίθεται για μετά. Η Ευρώπη, μετά την εκλογική κινητικότητα και τις πολιτικές ανακατατάξεις που θα προκύψουν, θα καταλαγιάσει σε ένα 3μηνο ή 4τράμηνο. Και τότε μόνο οι θεσμοί θα ασχοληθούν, επί της ουσίας, και με το ελληνικό χρέος.
Όταν όμως οι θεσμοί, το ΔΝΤ και η πολιτική Τραμπ, (με ξεκαθαρισμένους ορίζοντες και κανόνες), θα προσδιορίζουν νέο δρομολόγιο με μαστίγιο και καρότο... στην Ελλάδα, θα βρισκόμαστε στην πρώτη (κρίσιμη) φάση της προεκλογικής περιόδου του 2018.
Και επειδή (θα το επαναλαμβάνουμε συνεχώς) το οικονομικό μας πρόβλημα είναι καθαρά πολιτικό οι δανειστές και το ΔΝΤ (που θα έχει επανέλθει) δεν θα χρειάζονται την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Τον επόμενο Ιανουάριο οι θεσμοί θα είναι προς αναζήτηση της νέας χρήσιμης κυβέρνησης. Της κυβέρνησης δηλαδή που θα προκύψει από τις εθνικές εκλογές του καλοκαιριού ή του Φθινοπώρου του 2018.
Με την ίδια λογική και την ίδια τακτική κινούνται και οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες (εγχώριοι και αλλοδαποί) οι οποίοι συνδέουν την παραπέρα δράση τους στην Ελλάδα (δεν έχουν παραιτηθεί από σχέδια αλλαγής έδρας) μόνο με την, (πλήρως ελεγχόμενη κομματικά) κρατικοδίαιτη οικονομική μας πολιτική.
Θεωρούν (με άλλα λόγια) ότι η "ανακωχή” ΣΥΡΙΖΑ - δανειστών, μέχρι και τον Οκτώβριο του 2017 (που θα ξεκαθαρίσει το πολιτικό περιβάλλον στην Ευρώπη και θα διερευνάται η επόμενη ελληνική κυβέρνηση) είναι αρκετό διάστημα για να αξιοποιηθεί η σημερινή κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.
Και λέγοντας αξιοποίηση της κυβέρνησης έχουν στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους, τα προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων, το ενιαίο πρόγραμμα προμηθειών, τις προμήθειες ενόπλων δυνάμεων, την ανάθεση οδικών έργων, την αξιοποίηση πόρων ΕΣΠΑ και πακέτα Γιούνκερ-Ντράγκι. Και τις μεγάλες ενεργειακές ανακατατάξεις (επενδύσεις, αναθέσεις) που θα προκαλέσουν η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ (στο σύνολο σχεδόν) της ΔΕΠΑ, της ΔΕΣΦΑ και των ΕΛΠΕ.
Οι ανταποκρινόμενοι στην κρατικοδίαιτη οικονομική πολιτική όλων των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης ( που –χωρίς απόκλιση– τηρεί και ο ΣΥΡΙΖΑ) θεωρούν επίσης ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα είναι χρήσιμος (επιχειρηματικά) μετά τον Οκτώβριο εάν όντως τον Ιανουάριο του 2017 περάσουμε σε προεκλογική περίοδο στη διάρκεια της οποίας ποτέ δεν μοιράζονται δουλειές ούτε πουλιέται κράτος.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (ως υποψήφια για την εξουσία) θα υπόσχεται τις δουλειές... για μετά τις εκλογές (όπως έχει δείξει η ιστορία της μεταπολίτευσης).
Για όλους αυτούς τους λόγους (και με την προοπτική εκλογών -έστω και στο τέλος του 2018) σώνονται τα ψωμιά και του ΣΥΡΙΖΑ. Και ασφαλώς διαγράφεται από τα χρήσιμα αριστερά κόμματα. Αξιοποιήσιμος παραμένει (για δέκα μήνες) μόνο ο Αλέξης Τσίπρας. Σε ό,τι αφορά τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι στο χέρι του να αποδείξει αν είναι σε θέση να κυβερνήσει την (σήμερα ακυβέρνητη) χώρα ή απλά θα γίνει ο επόμενος χρήσιμος πρωθυπουργός της... Έτσι όπως και ο Αλέξης Τσίπρας.
Άρθρο: Γιώργου Κράλογλου στο capital.gr