Ergasianews.gr Η δυνατή φωνή του κόσμου της μισθωτής εργασίας!
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής επιβάλλει να περνάμε τουλάχιστον το ένα τρίτο της ζωής μας στο γραφείο και να τρώμε τα περισσότερα γεύματά μας καθισμένοι μπροστά στον υπολογιστή. Δεν είναι λοιπόν να αναρωτιέται κανείς γιατί οι διαιτολόγοι το πρώτο που ρωτούν πια είναι η φύση και οι ώρες της δουλειάς.
Το πρόχειρο φαγητό που τρώμε στο διάλειμμα της δουλειάς είναι από τους πλέον επιβαρυντικούς παράγοντες στη σιλουέτα μας. Είναι κατά βάση υδατάνθρακες, με πολλά λιπαρά και κατεργασμένες πρώτες ύλες.
Το ότι φεύγουμε από το σπίτι για τη δουλειά τρέχοντας και παρακάμπτοντας το πρωινό επιβαρύνει επίσης τη διατροφή μας, καθώς με άδειο στομάχι μέχρι το μεσημέρι τα ενεργειακά μας αποθέματα θα έχουν εξαντληθεί, επισημαίνει η διατροφολόγος Σούζι Μπάρελ, στο "espressonews.gr".
Μεταβολισμός
Οι πολλές ώρες καθιστικής εργασίας δεν επιτρέπουν στον μεταβολισμό να λειτουργήσει σωστά ούτε και οι ορμόνες που ρυθμίζουν την όρεξη και τον κορεσμό εκκρίνονται κανονικά.
Η μεγαλύτερη παγίδα πάντως εντοπίζεται στο πρόχειρο φαγητό που παραγγέλνουμε για να ικανοποιήσουμε τη λιγούρα μας. Η ικανοποίηση της πείνας αποκλειστικά με υδατάνθρακες προκαλεί αίσθηση κόπωσης και υπνηλίας νωρίς το απόγευμα.
Πώς μπορούμε να χτίσουμε σωστές διατροφικές συνήθειες αναφορικά με τη διατροφή στον χώρο δουλειάς; Η εξισορρόπηση πρωτεϊνών και υδατανθράκων πρέπει να είναι προτεραιότητά μας, ενώ τόσο για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών μας όσο και για την καλύτερη λειτουργία του εγκεφάλου μας απαιτούνται μικρά γεύματα ανά τρεις με τέσσερις ώρες. Το γεύμα μας πρέπει επίσης να είναι μετρημένο θερμιδικά.
Με αυτές τις σκέψεις δεν θα πρέπει να παρασυρόμαστε ούτε από την πληθώρα των πειρασμών πρόχειρου φαγητού που πιθανόν περιβάλλουν τον τόπο εργασίας μας ούτε από τις επιλογές των συναδέλφων μας για προϊόντα κακής διατροφής, αντιθέτως να ενθαρρύνουμε συλλογικές επιλογές υπέρ υγιεινών ειδών διατροφής (σε χώρους εργασίας έχει παρατηρηθεί ροπή να αντιγράφουμε συνήθειες τρίτων). Τέλος, καλό θα ήταν στα διαλείμματά μας να επιλέγουμε να περπατήσουμε μία κάπως μεγάλη απόσταση, έστω και ως δικαιολογία, για να εξασφαλίσουμε ένα πιο υγιεινό γεύμα.
