Προχθές το βράδυ καταπατήθηκε βάναυσα αυτό που βλέπαμε τόσο καιρό ως την μοναδική διέξοδο από τους δίσεκτους καιρούς που ζούμε. Είναι επικίνδυνο έλεγε ο Βολταίρος να έχεις δίκιο όταν η εξουσία έχει άδικο. Εχθές το βράδυ βιάσθηκε η ελπίδα.
Η ελπίδα των 180 παρανόμως (πια και με δικαστική βούλα δικαιωμένοι!!!) απολυμένων εργαζομένων και των οικογενειών τους, που δίνουν έναν τιτάνιο αγώνα με μοναδικά τους όπλα την αλήθεια και την αξιοπρέπειά τους, να δουν και να συναντήσουν έναν νέο άνθρωπο που θα αφουγκραζόταν τα προβλήματά τους, που θα συμπορευόταν στον πόνο τους. Να συναντήσουν σε ανθρώπινο επίπεδο μακριά από κάθε μικροπολιτική σκοπιμότητα τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας.
Προχθές το βράδυ συνειδητοποιήσαμε και βιώσαμε με πολύ ωμό και περιφρονητικό τρόπο ότι αγώνας που δίνουμε είναι αγώνας που τον δίνουμε μόνοι μας, απόλυτα μονώτατοι απέναντι σε ένα σύστημα αξιών και κανόνων που θέλει τους πάντες βορά στα εκάστοτε συμφέροντα. Επικαλέστηκαν διάφορα, θέματα ασφάλειας, μη τήρηση συμφωνηθέντων, παράπλευρους κινδύνους κλπ.
Η μόνη αλήθεια είναι ότι φοβήθηκαν μήπως με τον τρόπο τους δώσουν υπόσταση και αναγνώριση στο σωματείο των παρανόμως απολυμένων. Σε ανοιχτή γραμμή με τις επιταγές της εταιρείας και σαν πειθήνια όργανά της, προσέβαλαν τον θεσμό του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου τον μοναδικό ίσως πυλώνα φωνής και αντιπροσώπευσης των χειμαζόμενων εργαζομένων.
Επιδίωξαν, έτρεξαν και υποδέχθηκαν τους αφοσιωμένους και φανατικούς μοιρολάτρες, τους άξιους να πιστέψουν στα είδωλα της νέας εργασιακής πραγματικότητας της new age εποχής μας. Έτρεξαν κι υποδέχθηκαν ανθρώπους οι οποίοι κατονομάζονται από την ελληνική δικαιοσύνη ως ψευδομάρτυρες !!!
Με αυτούς τους "ανθρώπους" οραματίζονται και σχεδιάζουν προφανώς το μέλλον όλων μας.
Προχθές το βράδυ ψηλαφίσαμε το μέλλον που έρχεται... τη μετεξέλιξη της κοινωνίας μας σε ένα τόπο ανομίας, απόγνωσης και τρόμου. Εμείς δεν τους βολεύουμε είμαστε οι ασυγχρόνιστοι κακοί.
Προχθές το βράδυ, δεν ξημέρωσε !!!