Θα «βρέξει» πρόστιμα κατακαλόκαιρα!

Αποσβωλομένοι κυριολεκτικά, παρακολουθούν οι λογιστές (και τα στελέχη μισθοδοσίας), τις εξελίξεις σε εργασιακό και ασφαλιστικό τοπίο.

Ακόμη δεν έχει προλάβει να στεγνώσει η μελάνη των εγκυκλίων, αποφάσεων, εγγράφων, ερμηνευτικών του Υπουργείου Εργασίας για όλες τις περιπτώσεις ασφαλιστικής αντιμετώπισης μετά τον νόμο 4387/2016 και τα γνωστά πλέον σε όλους μας άρθρα 38, 39, 40….

…..έρχονται πλέον νέες αποφάσεις και εγκύκλιοι οι οποίες επιδιώκουν:

• την αποτύπωση της πραγματικής εικόνας της εργασίας,
• τον αξιόπιστο και αποτελεσματικό μηχανισμό επιτήρησης της αγοράς εργασίας
• και την καταπολέμηση της παραβατικότητας

Ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις:

• αυξάνουν την γραφειοκρατία και την πολυπλοκότητα για την εναρμόνιση με την εργατική νομοθεσία
• διαμορφώνουν συνθήκες τυπικής υψηλής παραβατικότητας καθώς είναι πρακτικά αδύνατον, είτε ο εργοδότης είτε ο λογιστής να συμμορφωθεί με όλες τις νέες εργατικές ρυθμίσεις
• δίνουν τη δυνατότητα στα ελεγκτικά όργανα του ΣΕΠΕ και του υπουργείου να επιβάλλουν υπέρογκα πρόστιμα για μικρές και τυπικές καθημερινές παραβάσεις
• προκαλούν τις αντοχές και τα όρια όλων των στελεχών που έχουν επιφορτιστεί με το βάρος της διεκπεραίωσης τόσων διαδικασιών

Α. Η υποβολή της Υπερεργασίας και της Υπερωρίας η οποία είναι ΑΝΕΦΙΚΤΗ!

Και μέσα σ όλα αυτά, έρχεται και η απόφαση οικ.32143/Δ1.11288 του Υπουργείου Εργασίας το οποίο μας θυμίζει ότι αφού πέρασαν «τα 9μηνα», από τη δημοσίευση του νόμου 4488/2017 (Σεπτέμβριος 2017), η οποία υποχρεώνει τους εργοδότες να γνωστοποιούν ηλεκτρονικά, εκ των προτέρων, τις υπερωρίες και την υπερεργασία των εργαζομένων.

Συγκεκριμένα, με την Υπουργική Απόφαση ορίζεται ότι από την 1η Ιουλίου η δήλωση της υπερωριακής απασχόλησης θα γίνεται ηλεκτρονικά μέσω του σχετικού εντύπου και μέσω της αποστολής μηνύματος με την χρήση κινητού τηλεφώνου. Υπάρχει μεταβατικό διάστημα δύο μηνών, κατά το οποίο θα είναι δυνατή η δήλωση υπερωριών και μέσω του Ειδικού Βιβλίου Υπερωριών έως την 1η Σεπτεμβρίου, όποτε η υποβολή θα γίνεται μόνο με το νέο τρόπο.

Ας δούμε όμως τα θετικά και τα αρνητικά της διάταξης:

Στα θετικά, είναι ότι ενσωματώνεται για 1η φορά η δυνατότητα γνωστοποίησης τέτοιων ενεργειών μέσω sms κάτι που σαφέστατα θα διευκολύνει της διαδικασίας της γνωστοποίησης είτε από τον λογιστή είτε από τον ίδιο τον εργοδότη.

Συγκεκριμένα στην απόφαση αναφέρεται:

Μέχρι 31/8/2018 μπορεί να υποβάλλεται το έντυπο Ε8 (Γνωστοποίηση πραγματοποιηθείσας υπερωριακής απασχόλησης), το οποίο επισυνάπτεται στην 5072/6/2013 απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας (7449 Β΄), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, για την υπερωριακή απασχόληση που θα πραγματοποιηθεί εντός των μηνών Ιουλίου και Αυγούστου 2018. Από 1/9/2018 οι εργοδότες θα υποβάλλουν υποχρεωτικά το έντυπο Ε8 (Αναγγελία υπερεργασίας ή νόμιμης υπερωριακής απασχόλησης) της παρ. 2.6 του άρθ. 2 της παρούσας τηρώντας τη διαδικασία που ορίζεται στο άρθ. 80 παρ. 1 του Ν.4144/2013 (88 Α΄), όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθ. 36 του Ν. 4488/2017 (137 Α΄).

Με την ίδια υπουργική απόφαση, δίνεται η δυνατότητα υποβολής μέσω sms και του Ε4 συμπληρωματικού ωραρίου αλλά αυτό θα ισχύει από 1/10/2018.

Ας αναλύσουμε ωστόσο τα αρνητικά:

Α1. Η υπερεργασία, οι μικροϋπερβάσεις ωραρίων και το «παράθυρο» του Διαλείμματος!

Να αναφέρουμε αρχικά ότι στο σύστημα της πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, υπερεργασία είναι η εργασία που παρέχεται εβδομαδιαίως κατά το εν λόγω πενθήμερο πέραν των 40 ωρών και μέχρι της 45ης ώρας, και συγκεκριμένα η 9η ώρα κάθε ημέρας. Στο σύστημα της εξαήμερης εβδομαδιαίας, υπερεργασία είναι η εργασία που παρέχεται εβδομαδιαίως κατά το εν λόγω εξαήμερο πέραν των 40 ωρών και μέχρι της 48ης ώρας, και μέχρι την ολοκλήρωση της 8ης ώρας ανά ημέρα.

Μέχρι σήμερα δεν ήταν υποχρεωτική η γνωστοποίησή της.

Η γνωστοποίηση της υπερεργασίας είναι κάτι το οποίο θα προκαλέσει σωρεία προστίμων καθώς είναι δεδομένο ότι μικροϋπερβάσεις ωραρίων είναι αυτονόητες και φυσιολογικές.

Ας δούμε π.χ. ένα κλασσικό παράδειγμα:

• Εμπορικό Κατάστημα κλείνει στις 21.00 και ο εργαζόμενος βρίσκεται στον χώρο εργασίας για κάποια λεπτά ακόμη. Αυτό θεωρείται υπερεργασία. Αν δεν γνωστοποιηθεί σημαίνει παράβαση και πρόστιμο. Τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν άπειρες σε κάθε επιχείρηση

Και αναρωτιέται κανείς το πόσο εύκολο είναι να προβλεφθεί τυχόν ανάγκη για μικροϋπερβάσεις ωραρίων. Αλλά ακόμη κι αν προβλεφθεί πόσο εφικτό είναι να υπάρξει έγκαιρη γνωστοποίηση αυτών των υπερβάσεων; Και πόσο πιθανό είναι να έχει γνώση ο εργοδότης για τέτοιες περιπτώσεις που μπορεί να προκύπτουν - πέραν της πραγματικής ανάγκης -είτε από άγνοια του εργαζομένου είτε από ελαφρά αμέλειά του.

Τα υπέρογκα πρόστιμα για Υπέρβαση Ορίων Εργασίας

Ας δούμε ωστόσο ποια θα είναι τα πρόστιμα για τη «Χρονική Υπέρβαση Ορίων Εργασίας», άρα και για τη μη γνωστοποίηση της υπερεργασίας (Ν.4144/2013).

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ	ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΓΙΑ 1ο ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ	ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΓΙΑ 2ο ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ	ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΓΙΑ 3ο ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ
1-10	1.500€	750€	750€
11-50	3.000€	1.500€	1.500€
51-150	6.000€	3.000€	3.000€
151-250	7.500€	3.750€	3.750€
>250	15.000€	7.500€	7.500€

Παραδείγματα:

Έστω δηλαδή εταιρεία με 300 άτομα προσωπικά όπου κατά τον έλεγχο διαπιστώνεται υπέρβαση ωραρίου κατά 15’ από έναν εργαζόμενο. Το πρόστιμο είναι 15.000€. Δηλαδή πρόστιμο υψηλότερο κι από το πρόστιμο για ανασφάλιστο εργαζόμενο. Αν μάλιστα κάτι τέτοιο συμβεί για 3 εργαζόμενους το πρόστιμο θα είναι 30.000€!

Έστω σε ένα εμπορικό κατάστημα που απασχολεί 3 εργαζόμενους, γίνεται έλεγχος 10’ μετά την λήξη του ωραρίου τους και τους βρίσκει να εργάζονται κανονικά. Το πρόστιμο είναι 3.000€!!!

Αν είναι δηλαδή δυνατόν, το να δουλέψει κάποιος μισή ή μία ώρα παραπάνω χωρίς αυτό να δηλωθεί, να θεωρείται σοβαρότερη παράβαση από το να δουλεύει κάποιος χωρίς πρόσληψη και ασφάλιση. Απίστευτο κι όμως ελληνικό!!!

Η πιθανή λύση με τη χρήση του διαλείμματος.

Η επιστημονική ομάδα της Epsilon Net και ο Komvos του e-forologia έχουν απαντήσει ήδη σε εκατοντάδες ερωτήματα με σκοπό την εξεύρεση κάποιας πιθανής λύσης.

Η μόνη λύση για την κάλυψη μικροϋπερβάσεων ωραρίου είναι η χρήση του διαλείμματος το οποίο θα πρέπει να ορίζεται ότι «επεκτείνει το ωράριο εργασίας». Άλλωστε σύμφωνα με τη νομοθεσία, η χορήγηση διαλείμματος είναι υποχρεωτική.

Σύμφωνα με το άρθρο 4 του Π.Δ/τος 88/1999 (ΦΕΚ 94 Α’):

«Όταν ο χρόνος ημερήσιας εργασίας υπερβαίνει τις έξι ώρες, πρέπει να χορηγείται διάλειμμα τουλάχιστον 15 λεπτών, κατά τη διάρκεια του οποίου οι εργαζόμενοι δικαιούνται να απομακρυνθούν από τη θέση εργασίας τους. Τα διαλείμματα αυτά δεν επιτρέπεται να χορηγούνται συνεχόμενα με την έναρξη ή τη λήξη της ημερήσιας εργασίας. Οι τεχνικές λεπτομέρειες του διαλείμματος και ιδίως η διάρκεια και οι όροι χορήγησής του εφόσον δεν ρυθμίζονται από συλλογικές συμβάσεις εργασίας ή από την κείμενη νομοθεσία, καθορίζονται στο επίπεδο της επιχείρησης στα πλαίσια της διαβούλευσης μεταξύ του εργοδότη και των εκπροσώπων των εργαζομένων…».

Σημειώνεται ότι τα 15 λεπτά είναι ο ελάχιστος χρόνος και όχι το ανώτατο όριο. Επίσης το γεγονός ότι το διάλειμμα είναι υποχρεωτικό για απασχόληση μεγαλύτερη των 6 ωρών δεν σημαίνει ότι απαγορεύεται η χορήγηση διαλείμματος σε μερική απασχόληση μικρότερη των 6 ωρών. Φυσικά η χορηγήσή του σε αυτές τις περιπτώσεις αποτελεί δυνατότητα (και όχι υποχρέωση) του εργοδότη.

Άλλη μια χρήσιμη πληροφορία είναι ότι ακόμη κι αν δηλωθεί διάλειμμα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και κατά τον έλεγχο βρεθεί ο εργαζόμενος να μην κάνει το διάλειμμά του, ο ελεγκτής δεν έχει δικαίωμα να το θεωρήσει ως παράβαση καθώς κάτι τέτοιο δεν καθορίζεται από την ισχύουσα εργατική νομοθεσία.

Τέλος και σχετικά με το διάλειμμα, σημειώνεται ότι μπορεί να χορηγηθεί και σπαστό (δηλαδή 2 διαλείμματα) κάτι το οποίο ίσως είναι χρήσιμο σε σπαστά ωράρια…

Ο όρος συμψηφισμού αποδοχών

Εδώ θα ήθελα να τονίσω ότι υπάρχουν και αρκετές περιπτώσεις συμφωνιών εργοδοτών – εργαζομένων όπου υπάρχουν πακέτα αποδοχών μεγαλύτερα από τα νόμιμα, τα οποία στην ουσία συμπεριελάμβαναν στις αποδοχές και την υπερεργασία κατά την 9η ώρα. Πλέον κάτι τέτοιο θεωρείται άκυρο καθώς ο εργοδότης θα υποχρεούται να γνωστοποιήσει την υπερεργασία, άρα και να την πληρώσει ξεχωριστά με την γνωστή προσαύξηση του 20%.

Σε αρκετά εργατικά σεμινάρια και ημερίδες, έχω εκφράσει την άποψή μου ότι για την καλύτερη διασφάλιση του εργοδότη, συνίσταται η χρήση του όρου συμψηφισμού αποδοχών (στους όρους των συμβάσεων) η οποία διασφαλίζει σε μεγάλο βαθμό τον εργοδότη σε περίπτωση ύπαρξης τέτοιων συμφωνιών με εργαζομένους. Άλλωστε ο συμψηφισμός αποδοχών, είναι κάτι απολύτως νόμιμο και δύναται να εφαρμοστεί για αποδοχές υπερεργασίας, νυχτερινής απασχόλησης, απασχόλησης σε Κυριακή/Αργία, εκτός έδρας απασχόληση με προϋπόθεση αυτές οι αποδοχές, να μην υπερκαλύπτουν τον υπερβάλλον ποσό το οποίο λαμβάνει ο εργαζόμενος από τον κατώτατο μισθό.

Παράδειγμα:

• Νόμιμος Μισθός = 586€
• Συμφωνηθείς Μισθός = 700€
• Υπερεργασίες Μήνα = 20 ώρες
• Αμοιβή Υπερεργασίας = 20 Χ 4 Χ 1,25 = 100€

Αν υπάρχει όρος συμψηφισμού αποδοχών τότε δεν υπάρχει η υποχρέωση καταβολής της αποδοχής υπερεργασίας των 100€ καθώς η διαφορά συμφωνηθέντα με νόμιμο μισθό είναι μεγαλύτερη από αυτό το ποσό (700€ - 586€ = 114€).

Α2. Η υπερωρία, η αδυναμία γνωστοποίησης, η υποχρέωση υπογραφής και η λύση

Υπερωρία είναι η απασχόληση του μισθωτού πέρα από το ανώτατο όριο του νόμιμου ωραρίου του. Υπάρχει δε υπερωρία και όταν δεν γίνεται υπέρβαση του νόμιμου εβδομαδιαίου ωραρίου, αλλά μόνο του νόμιμου ημερήσιου ωραρίου.

Σήμερα υπάρχει διπλή υποχρέωση σχετικά με τις Υπερωρίες. Η 1η αφορά την συμπλήρωση του Ειδικού Βιβλίου Υπερωριών πριν την έναρξη αυτών η οποία μάλιστα απαιτεί και την υπογραφή εργαζομένου (Ν. 4144/2013) , η 2η αφορά την υποβολή του Ε8 (Αναγγελία Υπερωριακής Απασχόλησης) στο Π.Σ. Εργάνη μέχρι τις 15 του επόμενου μήνα. Επίσης σημειώνεται ότι το Ειδικό Βιβλίο Υπερωριών πρέπει α) να τηρείται ακόμη κι αν δεν υπάρχουν υπερωρίες (κενό), β) να τηρείται όπου υπάρχει εργασία (π.χ. στο αυτοκίνητο των οδηγών).

Με την υπουργική απόφαση, καταργείται το Ειδικό Βιβλίο Υπερωριών και η υποβολή του Ε8 θα γίνεται πλέον ηλεκτρονικά και εκ των προτέρων.

Κι εδώ γεννούνται τα ακόλουθα ερωτήματα:

• Πόσος χρόνος υπερωρίας θα δηλώνεται μιας και δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζει ο εργοδότης τον απαιτούμενο χρόνο που θα πρέπει να απασχοληθεί υπερωριακά ο εργαζόμενος; Διότι όπως γίνεται αντιληπτό, ανάλογα με τις ώρες υπερωριών (max 2 ώρες νόμιμα), γεννάται και υποχρέωση καταβολής προσαυξήσεων. Διότι ότι δηλώσεις, πληρώνεις…
• Πως είναι εφικτό να υπάρξει ηλεκτρονική γνωστοποίηση της υπερωρίας όταν π.χ. αυτή θα γίνεται από κάποιον που δεν βρίσκεται στην έδρα ή στο υποκατάστημα (π.χ. οδηγός);
• Θα διατηρηθεί ή όχι η υποχρέωση υπογραφής του εργαζομένου;
• Πως θα δηλώνονται οι κατ’ εξαίρεση υπερωρίες (παράνομες) όταν συμπληρώνονται τα ανώτατα όρια υπερωριών (120/έτος ή 30/6μηνο);

Βέβαια ερωτήματα μπορούν να δημιουργηθούν και από το τεχνικό σκέλος της ηλεκτρονικής γνωστοποίησης μέσω sms όπου θα είναι ανθρωπίνως αδύνατο να είναι με το κινητό στο χέρι είτε ο λογιστής, είτε το στέλεχος μισθοδοσίας, είτε κι ο ίδιος ο εργοδότης κι εκεί πλέον η όλη διαδικασία θα οδηγήσει πλήθος εργοδοτών να αδυνατούν να εναρμονιστούν και να είναι μόνιμα εκτεθειμένοι σε πολύ υψηλά πρόστιμα

Άλλωστε και σε αυτή την περίπτωση τα πρόστιμα είναι αντίστοιχα με αυτά της υπέρβασής των γενικών χρονικών ορίων εργασίας αλλά πλέον και της υπερεργασίας.

Α3. Ο κίνδυνος διακοπής λειτουργίας της επιχείρησης λόγω μικροπαραβάσεων!

Και μέσα σε όλα αυτά δεν πρέπει να αγνοήσουμε τα όσα ορίζει το άρθρο 33 του Ν.4488/2017 όπου προβλέπει μέχρι και την διακοπή λειτουργίας της επιχείρησης για επανάληψη παραβάσεων της εργατικής νομοθεσίας.

Πιο συγκεκριμένα ορίζεται προσωρινή διακοπή της λειτουργίας συγκεκριμένης παραγωγικής διαδικασίας ή τμήματος ή τμημάτων ή του συνόλου της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης για χρονικό διάστημα:

• μέχρι τριών (3) ημερών, εφόσον επιβληθούν σε βάρος του εργοδότη τρεις (3) πράξεις επιβολής προστίμου για παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας που χαρακτηρίζονται, σύμφωνα με την ΥΑ 2063/Δ1632/2011, ως «υψηλής» ή «πολύ υψηλής» σοβαρότητας, μέσα σε χρονικό διάστημα δύο (2) ετών.
• τεσσάρων (4) μέχρι πέντε (5) ημερών, εφόσον επιβληθούν σε βάρος του εργοδότη τέσσερις (4) ή περισσότερες πράξεις επιβολής προστίμου για παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας που χαρακτηρίζονται, σύμφωνα με την ΥΑ 2063/Δ1632/2011, ως «υψηλής» ή «πολύ υψηλής» σοβαρότητας, μέσα σε χρονικό διάστημα δύο (2) ετών.

Και ξέρετε τι σημαίνει παραβάσεις υψηλής ή πολύ υψηλής σοβαρότητας;

Σημαίνει ότι μέσα σε 2 χρόνια αν σε μια βιομηχανία 300 εργαζομένων ή σε ένα ξενοδοχείο 50 εργαζομένων ή σε ένα εμπορικό κατάστημα 5 εργαζομένων, καταγραφούν 3 παραβάσεις για μια μικρή υπέρβαση ωραρίου, συνεπάγεται διακοπή λειτουργίας της επιχείρησης!!!

Γίνεται ευρέως αντιληπτό ότι οι επερχόμενες ρυθμίσεις και υπουργικές αποφάσεις, είναι υπερβολικά αυστηρές και σε μεγάλο βαθμό, τεχνικά ανέφικτο να εφαρμοστούν στο έπακρο. Διότι ακόμη κι αν ο εργοδότης επιθυμεί να εναρμονιστεί στο έπακρο, για να το πετύχει θα πρέπει να έχει 24/7 σε κατάσταση αυξημένης ετοιμότητας τα στελέχη, συνεργάτες, φοροτεχνικούς, λογιστές και υπαλλήλους μισθοδοσίας. Κι αν αυτό δεν καταστεί εφικτό τότε θα πρέπει να εκπαιδεύσει όλους τους εργαζομένους του στην αποστολή sms στο υπουργείο εργασίας. Άραγε κάτι τέτοιο το επιτρέπει το GDPR ή πρέπει να λάβει και συναίνεση!!!

Β. Η μείωση του προστίμου για την ανασφάλιστη εργασία και η πιθανότητα ενίσχυσης της παραβατικότητας!

Επιπροσθέτως, αναμένεται νομοσχέδιο το οποίο θα μειώνει το πρόστιμο (10.500€) ανάλογα με το διάστημα ασφάλισης του εργαζομένου.

• Για 3μηνη ασφάλιση => πρόστιμο = 7.000€
• Για 6μηνη ασφάλιση => πρόστιμο = 5.000€
• Για ετήσια ασφάλιση => πρόστιμο = 3.000€

Κι εδώ φυσικά θα πρέπει να διευκρινιστούν και να διευθετηθούν πολλά. Ωστόσο αυτό που θα έπρεπε να έχουν διευκρινίσει πριν προβούν σε τέτοιες ρυθμίσεις είναι ότι ίσως τελικά αυτή η διάταξη επιφέρει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από την πάταξη της ανασφάλιστης εργασίας. Κι αυτό μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτό από το ακόλουθο παράδειγμα:

Έστω ότι ο εργοδότης απασχολεί ανασφάλιστο για διάστημα ενός έτους: Ήδη έχει ωφέλεια από την μη καταβολή εισφορών. Ποια είναι αυτή η ωφέλεια;

41% (εισφορές εργοδότη και εργαζομένου) Χ 586€ (κατώτατος μισθός) = 240€

240€ Χ 14 μήνες (1 έτος συν δώρα/επιδόματα) = 3.360€

Αν π.χ. ελεγχθεί μετά από 1 έτος, θα πληρώσει πρόστιμο 2.100€ (3.000€ με έκπτωση 30%), δηλαδή λιγότερα από όσα θα έχει γλιτώσει.

Άρα θα έχει γλιτώσει 3.360€ και θα πληρώσει 2.100€

Τα συμπεράσματα δικά σας…

Γ. Οι «εκκρεμότητες» της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης

Γ1. Η 2ετής αναμονή για τους τίτλους κτήσης – αποδείξεις δαπανών

Το επόμενο διάστημα συμπληρώνονται 2 έτη από τον σαρωτικό ασφαλιστικό νόμο και ακόμη δεν έχει διευκρινιστεί ο τρόπος ασφαλιστικής αντιμετώπισης (και απεικόνισης στην ΑΠΔ) των τίτλων κτήσης.

Σύμφωνα με τον νόμο, θα έπρεπε να έχουν εισφορές, θα πρέπει να καταβάλλεται ασφαλιστική εισφορά βάσει του άρθρου 39 (δηλαδή αντίστοιχη αυτής που καταβάλλουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες για εισόδημα που προέρχεται από την άσκηση ελευθέρου επαγγέλματος και για το οποίο εκδίδονται δελτία παροχής υπηρεσιών, τιμολόγια ή αποδείξεις επαγγελματικής δαπάνης).

Σύμφωνα με δηλώσεις του υφυπουργού εργασίας κο Πετρόπουλου στα μέσα της περσινής χρονιάς, όσοι αμείβονται για περιστασιακή απασχόληση με τίτλο κτήσης δεν θα ελάμβαναν ειδοποιητήριο εισφορών και δεν θα αναγράφονταν στην Α.Π.Δ.

Σύμφωνα με προτεινόμενη τροπολογία του υπουργείου από τον Δεκέμβριο του 2017 διευκρινιζόταν ότι θα έβγαινε υπουργική απόφαση η οποία τελικά θα ξεκαθάριζε ότι οι τίτλοι κτήσης – αποδείξεις δαπανών θα έχουν εισφορές σύμφωνα με το άρθρο 39. Μέχρι και σήμερα δεν έχει εκδοθεί υπουργική απόφαση …

Γ2. Η «εκκρεμότητα» με τα Τεκμαρτά Ημερομίσθια

Κι ενώ ο νόμος 4387/2016 ήρθε για να ξεκαθαρίσει το ασφαλιστικό τοπίο θεωρώντας ως βασικό δεδομένο ότι οι εισφορές θα προκύπτουν για όλους (εργαζομένους, ελεύθερους επαγγελματίες, μετόχους και μέλη δ.σ., διαχειριστές και εταίρους κ.λ.π.) με βάση τα εισοδήματα και τις αμοιβές τους, φαίνεται ότι τελικά θύμισε σε όλους μας μια πολύ πετυχημένη διαφήμιση μιας εταιρείας κινητής τηλεφωνίας (ληστεία σε τράπεζα) όπου ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ ΟΛΟΙ, ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ…

Και για να μιλάμε σοβαρά αλλά και κατανοητά, σύμφωνα με τη φιλοσοφία και τις αρχές του νόμου, θα έπρεπε να έχουν καταργηθεί τα Τεκμαρτά Ημερομίσθια για κάθε περίπτωση (σερβιτόροι και βοηθοί, μπάρμαν, dj, μουσικοί, περιοδεύοντες, πωλητές, κομμωτήρια κ.λ.π.) και σε περίπτωση που δεν προέκυπτε εισόδημα από εξαρτημένη εργασία, να εφαρμοζόταν η γενική διάταξη του νόμου, δηλαδή ο υπολογισμός εισφορών με βάση τα κατώτατα όρια μισθών και ημερομίσθιών.

Κάτι τέτοιο φυσικά δεν έγινε ποτέ με συνέπεια να συνεχίζουν να καταβάλλονται υπέρογκες εισφορές (και μάλιστα ανεξαρτήτου μερικής ή πλήρους απασχόλησης) που πολλές φορές ξεπερνούν ακόμη και τις αποδοχές που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι (π.χ. εργαζόμενοι σε επιστιτιστικά επαγγέλματα).

Γ3. Η μεταρρύθμιση με σοβαρές και αναπτυξιακές προτάσεις

Κλείνοντας τη συγκεκριμένη ανάλυση της εργατικής και ασφαλιστικής επικαιρότητας, συμπεραίνω ότι σίγουρα έχει υπάρξει βελτίωση στην πάταξη της εισφοροδιαφυγής και έχουν ενισχυθεί μοι ελεγκτικοί μηχανισμοί. Ωστόσο αναρωτιέμαι αν τελικά σε όλα τα προαναφερόμενα υπάρχει έστω κάποια ενέργεια που να κινείται σε κάποιο αναπτυξιακό πλαίσιο για την αύξηση της απασχόλησης ή για την αύξηση των αποδοχών των εργαζομένων. Είναι απορίας άξιο το αν ο στόχος είναι όλα τα παραπάνω ή απλά ή εύκολη αύξηση των εσόδων μέσω επιβολής προστίμων.

Διότι τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν πολύ πιο απλά με κάποια από τις παρακάτω προτάσεις:

• Κίνητρο με μείωση της ασφαλιστικής εισφοράς για την απασχόληση εργαζομένων άνω των 55 ετών κάτι που θα διευκολύνει τον εργοδότη στη διατήρηση των θέσεων εργασίας αυτών των εργαζομένων
• Κίνητρο με μειωμένα ασφάλιστρα για πρόσληψη νέων εργαζομένων έως 25 ετών
• Επιδότηση εισφορών νεοπροσληφθέντων (πλήρους απασχόλησης) για τον 1ο χρόνο εργασίας με υποχρέωση διατήρησης για άλλο 1 έτος
• Επιδότηση εισφοράς στον τουριστικό κλάδο και συγκεκριμένα στις εποχικές ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, για απασχόληση εργαζομένων κατά τους μήνες Μάρτιο & Νοέμβριο κάτι που θα δώσει κίνητρα για αύξηση της τουριστικής περιόδου διαμέσου ελκυστικότητας των ελληνικών τουριστικών επιχειρήσεων λόγω μειωμένου κόστος.
• Αύξηση του ποσοστού αμοιβής των υπερωριών (π.χ. από 40% σε 80% ή 100%) κάτι το οποίο εμμέσως θα δημιουργήσει συνθήκες πρόσληψης περισσοτέρων εργαζομένων αντί για υλοποίηση πολλών υπερωριών από τους υφιστάμενους εργαζομένους
• Απαγόρευση υπερωριών άνω των 120 ωρών ετησίως
• Προσαύξηση κατά 10% των απασχολούμενων μερικής απασχόλησης (για ενίσχυση των αποδοχών τους) κάτι που θα σημαίνει αυτόματα είτε α) αύξηση των εισφορών, είτε β) την αποτροπή για κατά συρροή εφαρμογή της μερικής απασχόλησης
• Κατάργηση των τεκμαρτών ημερομισθίων, κάτι που είναι δεδομένο ότι θα οδηγήσει σε κατακόρυφη αύξηση της νομιμότητας των εργοδοτών (κυρίως σε επισιτιστικά καταστήματα), αύξηση των αποδοχών των εργαζομένων, έμμεση αύξηση των εισφορών από την τήρηση της νομιμότητας
• Κατάργηση της υποχρεωτικής πλήρους ασφάλισης (ή καθόλου ασφάλισης) σε πρόσωπα α’ βαθμού συγγενείας και δυνατότητα εφαρμογής μερικής απασχόλησης κάτι που θα οδηγήσει σε αύξηση των προσλήψεων καθώς σήμερα το σύνηθες είναι να μην ασφαλίζονται τέτοιες περιπτώσεις
• Απαγόρευση πολλαπλής (παράλληλης) απασχόλησης
• Μείωση της βαρύτητας του προστίμου για υπέρβαση των χρονικών ορίων εργασίας
• Μείωση του χρόνου καταγγελίας της σύμβασης εργασίας χωρίς αποζημίωση από το 1 έτος στους 3 μήνες κάτι που θα μειώσει στο έπακρο τις «συνήθεις» απολύσεις λίγο πριν το πέρας του έτους. Άλλωστε δεν δικαιολογείται δοκιμαστική εργασία για 1 έτος

---