«Aδέσποτα σκυλιά έγλειφαν το αίμα του παιδιού...»

Διαστάσεις επιδημίας παίρνει η βία στη Μόρια. Η περικοπή του ισχνού επιδόματος, η διακοπή λειτουργίας υπηρεσιών που κάλυπταν έστω και προσωρινά κάποιες ανάγκες, ο εγκλεισμός των 20.000 ανθρώπων μέσα και έξω από το ΚΥΤ, τα αυστηρά μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας και οι εγγενείς παθολογίες του συστήματος έχουν φέρει τον κόσμο εκεί μπροστά σε καταστάσεις που ξεπερνούν ακόμα και την πιο νοσηρή φαντασία.

Μόλις προχτές η «ζούγκλα» της Μόριας κατάπιε ακόμα ένα 16χρονο παιδί που έχασε τη ζωή του τα χαράματα της Τετάρτης. Ο 16χρονος λίγες ώρες νωρίτερα είχε τραυματιστεί από το μαχαίρι 20χρονου ομοεθνή του μέσα στον ελαιώνα και είχε μεταφερθεί ημιθανής με το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης.

Μεταξύ του πληρώματος και ο Γιώργος Βαφειάδης. Ιδού η συγκλονιστική περιγραφή του:

«...κείτεται στην είσοδο του camp, πάνω σε ένα ξεσκισμένο sleeping bag, σχεδόν γυμνό μέσα στο κρύο και πάνω στα μουλιασμένα από το αίμα σκισμένα ρούχα του. Γύρω από το σχεδόν νεκρό σώμα του παιδιού στέκονται άπραγοι 6-7 αστυνομικοί και δύο αδέσποτα σκυλιά που γλείφουν το αίμα του παιδιού από τον δρόμο (...) αφαιρώ το σεντόνι από το φορείο, στρώνω με τον “συνάδελφο” μια κουβέρτα αλουμινίου».

Ο ίδιος, όπως γράφει, έχει να αντιμετωπίσει και την αδιαφορία του συναδέλφου του που ενδιαφέρεται πρωτίστως να μη λερωθεί το στρώμα με αίματα.

«Βάζουμε το παιδί στο φορείο και το φορείο με τη σειρά του στο ασθενοφόρο. Από την αρχή της διαδρομής όχι μόνο δεν υπήρχε καμία διάθεση βοήθειας από τον “συνάδελφο”, αλλά ούτε καν εισακούστηκε η επαναλαμβανόμενη έκκλησή μου για ταχύτερη μετάβαση στο νοσοκομείο όταν το παιδί σταμάτησε να αναπνέει και ξεκίνησα καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση. Οταν πια φτάσαμε στο νοσοκομείο, χρειάστηκε ακόμα και να κατεβάσω μόνος μου το φορείο μιας και ο “συνάδελφος” έψαχνε με την ησυχία του γάντια για να μη λερώσει τα χέρια του. Ευτυχώς στο νοσοκομείο έγινε το αδύνατο δυνατό και το παιδί ανένηψε μετά από 14 (!!) κύκλους αναζωογόνησης. Ακολούθησε ένα πολύ δύσκολο και πολύωρο χειρουργείο και φυσικά είναι ακόμη αμφίβολο αν το παιδί θα τα καταφέρει.

»Οσο σημαντικοί είναι οι λόγοι που εγκλωβισμένα παιδιά μαχαιρώνονται καθημερινά στη Μόρια, άλλο τόσο σημαντικό είναι να καταλάβουμε πως το πλήρωμα του ΕΚΑΒ είναι εκεί όχι για να κάνει ρατσιστικές παρεμβάσεις, αλλά παρεμβάσεις διάσωσης. Κατά τα άλλα, δεν ξέρω τι λέτε εσείς για το τέλος του κόσμου που έρχεται, αλλά στη Λέσβο 20.000 άνθρωποι ζουν στην κόλαση εδώ και καιρό, κι εμείς ζούμε δίπλα τους».

Τελικά το παιδί πέθανε...