Οι ανεμογεννήτριες πνίγουν τα Δερβενοχώρια

Θα νόμιζε κανείς ότι η επέλαση των βιομηχανικών αιολικών ανά την επικράτεια της χώρας γίνεται αντιληπτή εφόσον απομακρυνθεί από τα μεγάλα αστικά κέντρα και οδεύσει προς απομακρυσμένες ορεινές περιοχές. Μέγα λάθος! Απόδειξη αποτελούν τα Δερβενοχώρια στη δυτική Πάρνηθα, δίπλα στον Εθνικό Δρυμό. Εκεί όπου οι ανεμογεννήτριες ξεφυτρώνουν ανεξέλεγκτα σαν τα μανιτάρια από το 2009, μέσα ή δίπλα σε καμένες και αναδασωτέες περιοχές, έχοντας περικυκλώσει τα χωριά και σε απόσταση αναπνοής από τους οικισμούς, κυριολεκτικά πάνω από τα κεφάλια των κατοίκων τους.

Η Δημοτική Ενότητα Δερβενοχωρίων υπάγεται στον Δήμο Τανάγρας του νομού Βοιωτίας. Στη νοτιοδυτική τους πλευρά τα Δερβενοχώρια συνορεύουν με τον νομό Αττικής με τους Δήμους Φυλής, Ασπροπύργου, Ελευσίνας και Μάνδρας. Ουσιαστικά πρόκειται για ολόκληρη τη δυτική Πάρνηθα, η οποία αποτελεί έναν από τους βασικούς πνεύμονες της Αττικής και ανήκει στους νομούς Αττικής και Βοιωτίας.

Η καταστροφική πυρκαγιά στις 28 Ιουνίου του 2007, που κατέκαψε σχεδόν τα δύο τρίτα της Πάρνηθας, ξεκίνησε από το χωριό Στεφάνη, εξαιτίας πυλώνα της ΔΕΗ. Λόγω των ισχυρών ανέμων και ενός ιδιαίτερα έντονου και πολυήμερου καύσωνα κατευθύνθηκε ανατολικά μέσα στον Εθνικό Δρυμό και κατέληξε στο καζίνο. Επρόκειτο για μία από τις μεγαλύτερες πυρκαγιές στην Ελλάδα καθώς έκαιγε το παρθένο δάσος 7 συνεχόμενες μέρες. Σύμφωνα με το WWF, 48.744 στρέμματα γης κάηκαν συνολικά στην περιοχή, εκ των οποίων περίπου 36.338 στρέμματα αποτελούσαν τμήμα του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας. Ωστόσο, οι δεσμεύσεις για αναδάσωση από την τότε κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή έμειναν στα λόγια.

Το 2009 εμφανίστηκε στην περιοχή η εταιρεία «ΤΕΡΝΑ», η οποία ξεκίνησε εκσκαφές στα όρια των δύο νομών, ακόμη και μέσα σε καμένες και αναδασωτέες περιοχές, σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής, τοποθετώντας τις πρώτες ανεμογεννήτριες με τη σύμφωνη γνώμη του τότε δημάρχου Δερβενοχωρίων. Μέχρι και το 2016 η εγκατάσταση ανεμογεννητριών περιμετρικά του κάμπου των Δερβενοχωρίων συνεχίστηκε με φρενήρεις ρυθμούς, με τους αυτοδιοικητικούς παράγοντες της περιοχής να διαβεβαιώνουν τους κατοίκους για δωρεάν ρεύμα και θέσεις εργασίας.

Σε αναδασωτέες περιοχές

Τον Ιούνιο του 2016 ξέσπασε και πάλι από τη Στεφάνη μια δεύτερη καταστροφική πυρκαγιά, αυτή τη φορά προς την αντίθετη κατεύθυνση, καίγοντας το δυτικό τμήμα της Πάρνηθας και φτάνοντας σχεδόν πάνω από τη Μάνδρα στο όρος Πατέρα. Το καλοκαίρι του 2017 μαζί με την «ΤΕΡΝΑ» εμφανίστηκαν και άλλες εταιρείες που άρχισαν να προχωρούν στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών, αλλά και κάποιοι ιδιώτες, πλέον, σε απόσταση αναπνοής από τους οικισμούς με αποτέλεσμα η όχληση να είναι τεράστια για τους κατοίκους. Μεταξύ των εταιρειών που εμφανίστηκαν πρόσφατα στην περιοχή είναι και η «ΣΤΕΦΑΝΕΡ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Α.Ε.» που εξαγοράστηκε πέρσι από έναν βιομηχανικό γίγαντα του πετρελαίου, τη «Motor Oil», που δραστηριοποιείται κυρίως στη διύλιση και την εμπορία προϊόντων πετρελαίου.

Η «ΣΤΕΦΑΝΕΡ» διαθέτει τρεις άδειες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας για ισάριθμα αιολικά πάρκα στην περιοχή με 4 ανεμογεννήτριες σε θέσεις που απέχουν μια ανάσα από το χωριό Στεφάνη. Οι ανεμογεννήτριες με ύψος πυλώνα από 80 έως 96 μέτρα και διάμετρο πτερωτής από 90 έως 117 μέτρα θα τοποθετηθούν στις θέσεις «Βέλασμα», «Πλαγιά» και «Σταματά», σε πολύ κοντινή απόσταση από τα σπίτια του οικισμού. Είναι ενδεικτικό ότι, εξαιτίας της εγγύτητας των θέσεων αυτών με το χωριό, καμία άλλη εταιρεία αιολικών πάρκων από αυτές που δραστηριοποιούνται στην περιοχή δεν είχε τολμήσει να αναπτύξει βιομηχανικού και τεράστιου μεγέθους ανεμογεννήτριες εκεί, παρ' όλο που ήταν γνωστές για το αιολικό τους δυναμικό εδώ και πολλά χρόνια.

Η υποβάθμιση και η περιβαλλοντική καταστροφή στην περιοχή είναι τεράστιες καθώς τα σκαπτικά μηχανήματα καταστρέφουν βουνά, πλαγιές, δέντρα και βράχους που έστεκαν εκεί για αιώνες, ενώ διαπλατύνουν δασικούς δρόμους με βάναυσο τρόπο και με μοναδικό γνώμονα να στρίβουν ομαλά τα τεράστια φορτηγά που θα μεταφέρουν τις ανεμογεννήτριες και τους γερανούς που θα τις υψώσουν. Το φυσικό ανάγλυφο του βουνού καταστρέφεται και το έδαφος μετατοπίζεται και καλύπτεται από βιομηχανικά υλικά, πάνω από τα οποία δεν πρόκειται ποτέ να αναγεννηθεί το δάσος που έχει πρόσφατα κατακαεί και, ως διά μαγείας, έχει διευκολύνει τα επιχειρηματικά σχέδια των μεγάλων βιομηχανικών ομίλων των αιολικών.

Η κατασκευή αιολικών πάρκων σε εκτάσεις που έχουν κηρυχτεί αναδασωτέες επιτρέπεται, παρ' όλο που το άρθρο 117-παράγραφος 3 του Συντάγματος αναφέρει ότι «δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλο τρόπο αποψιλώθηκαν ή αποψιλώνονται δεν αποβάλλουν για τον λόγο αυτό τον χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν, κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέα και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο προορισμό». Ωστόσο, σύμφωνα με απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (υπ' αριθμ. 2499/2012), που αφορούσε προσφυγή του Δήμου Θίσβης ενάντια στην εγκατάσταση αιολικού πάρκου στο όρος Ελικώνα, η εγκατάσταση αιολικού πάρκου σε αναδασωτέα έκταση είναι συνταγματικά επιτρεπτή για σκοπούς ιδιαίτερης σημασίας για το δημόσιο συμφέρον. Για την Ιστορία, αξίζει να αναφερθεί ότι εισηγήτρια στη συγκεκριμένη Ολομέλεια του ΣτΕ ήταν η τότε σύμβουλος Επικρατείας και νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αικατερίνη Σακελλαροπούλου.

Στο ΣτΕ

Την Κυριακή 27 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε διαμαρτυρία κατά της εγκατάστασης ανεμογεννητριών στα Δερβενοχώρια από κατοίκους της περιοχής οι οποίοι προσφεύγουν στο ΣτΕ καταθέτοντας αιτήσεις ακύρωσης και αναστολής για τις αποφάσεις του περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας με τις οποίες τροποποιήθηκαν-ανανεώθηκαν οι άδειες για την εγκατάσταση των αιολικών πάρκων της «ΣΤΕΦΑΝΕΡ».

«Η ανάπτυξη των αιολικών πάρκων δεν μπορεί να γίνεται χωρίς ουσιαστικό αλλά μόνο με τυπικό έλεγχο και η αδειόδοτησή τους να εξετάζεται μόνο από τους συμβούλους που αμείβονται από τους ίδιους τους βιομηχανικούς ομίλους που αναπτύσσουν τα αιολικά πάρκα και τους υπαλλήλους δημοσίων υπηρεσιών που κατοικούν δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά και λαμβάνουν έναν βασικό μισθό που δεν τους δίνει κίνητρο να εξετάζουν τις πραγματικές επιπτώσεις στους κατοίκους, στις περιουσίες τους, στη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής. Ο τυπικός έλεγχος που κάνει η δημόσια διοίκηση προκειμένου να αδειοδοτήσει ένα αιολικό πάρκο είναι εντελώς απρόσωπος, δεν λαμβάνει υπόψη του τις ειδικές συνθήκες που επικρατούν σε κάθε περιοχή και υπολογίζει τα πάντα βάσει κάποιων αριθμητικών τύπων ή επαφίεται στις δηλώσεις των ίδιων των επιχειρηματιών και των συμβούλων τους που ουδείς ελέγχει ουσιαστικά», αναφέρουν οι κάτοικοι της περιοχής.

Και, καθώς δεν έχουν ενημερωθεί ουσιαστικά μέχρι τώρα από κανέναν, ενώ έρχονται αντιμέτωποι αναγκαστικά με την οικολογική καταστροφή της περιοχής τους και την υποβάθμιση των περιουσιών τους, ζητούν να σταματήσουν οι εργασίες κατασκευής των ανεμογεννητριών κοντά στη Στεφάνη. Και, παράλληλα, να τεθούν σε δημόσια διαβούλευση οι περιβαλλοντικές μελέτες τους για να αξιολογηθούν από τους ίδιους, τόσο για την εγγύτητά τους στον οικισμό της Στεφάνης όσο και για την επιβάρυνση που προκαλούν στο πρόσφατα καμένο δάσος που προσπαθεί να αναγεννηθεί.

Η συναίνεση των κατοίκων δεν ζητήθηκε ούτε για την κατασκευή και λειτουργία τριών αιολικών πάρκων από τον όμιλο «ΤΕΡΝΑ» στις ορεινές κορυφογραμμές βορειοδυτικά της Αθήνας, σε υψόμετρο μεταξύ 800 και 1.000 με συνολικά 18 ανεμογεννήτριες στα Δερβενοχώρια και στην Τανάγρα. Μάλιστα, πρόκειται για ένα καθαρά ιδιωτικό έργο, το πρώτο από τα ενεργειακά που μπήκαν στη λίστα του πακέτου Γιούνκερ και χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων με το ποσό των 24 εκατομμυρίων ευρώ.

Ανάμεσα στους ιδιώτες που εγκαθιστούν ανεμογεννήτριες στα Δερβενοχώρια βρίσκεται και ο Σάκης Ρουβάς, σύμφωνα με τις μαρτυρίες των κατοίκων, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν ήταν δυνατό να εξακριβωθεί. Το βέβαιο είναι ότι ο γνωστός τραγουδιστής δραστηριοποιείται τα τελευταία χρόνια στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε μονάδες βιοαερίου και ότι διατηρεί πολύ καλές σχέσεις σε επαγγελματικό επίπεδο με τον Χρήστο Πετρόχειλο, διευθύνοντα σύμβουλο της «ΣΤΕΦΑΝΕΡ» και γενικό διευθυντή της εταιρείας «kIEFER TEK» που δραστηριοποιείται στην κατασκευή μονάδων ΑΠΕ.

Εν κατακλείδι, τα Δερβενοχώρια μετατρέπονται από μια όαση πρασίνου, που προσέλκυε τουρίστες και επισκέπτες για αποδράσεις περιπάτου και φαγητού κοντά στην πόλη, σε μια βιομηχανική περιοχή παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Η καταστροφή είναι διπλή, αφού ο τόπος είναι ήδη πολύ επιβαρυμένος εδώ και πολλά χρόνια. Εκεί δραστηριοποιείται και η τσιμεντοβιομηχανία «ΤΙΤΑΝ» η οποία έχει ανοίξει τεράστιες τρύπες στον κάμπο των Δερβενοχωρίων λαμβάνοντας εκατομμύρια κυβικά χώματος. Εξάλλου, στην περιοχή λειτουργεί ένα τεράστιο νταμάρι για το οποίο κανείς δεν γνωρίζει σε ποιον ανήκει, πώς δημιουργήθηκε εκεί και από πού πήρε τις σχετικές άδειες για να καταστρέψει το βουνό και το δάσος.