Βολές και από τον Σπηλιωτόπουλο

Οξύνεται όλο και περισσότερο το κλίμα στα ΑΕΙ με αφορμή το πρωτοφανές νέο θεσμικό πλαίσιο που κόβει χιλιάδες εισακτέους, βάζει την αστυνομία μέσα στα πανεπιστήμια και καταργεί ελευθερίες με ένα τερατώδες πειθαρχικό δίκαιο για φοιτητές.

Φοιτητές και καθηγητές δυναμώνουν τις κινητοποιήσεις τους, ενώ κινήσεις πανεπιστημιακών παρουσιάζουν πλαίσιο αντιπροτάσεων αποκλειστικά για τη φύλαξη των Ιδρυμάτων. Η Σύνοδος, χθες, δεν τόλμησε να πει πολλά στην κ. Κεραμέως, σήμερα θα συνομιλήσει με τον Αλέξη Τσίπρα.

Δυστυχώς, οι διοικήσεις, πολυδιασπασμένες σε διάφορα στρατόπεδα πολιτικής, δρουν κατά βούληση. Ο πρύτανης του ΕΜΠ, ως ήδη υπάλληλος Χρυσοχοΐδη, προειδοποιεί σχεδόν απειλητικά την κοινότητα του Ιδρύματος που ετοιμάζει διήμερο κινητοποιήσεων στην Πολυτεχνειούπολη. Την ίδια στιγμή πάντως, σε πολιτικό επίπεδο οι διαφωνίες δυναμώνουν. Ακόμα και στον χώρο της Ν.Δ.

Μετά την οξεία κριτική από τον ευρωβουλευτή Γιώργο Κύρτσο για την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας, ο πρώην υπουργός Παιδείας Αρης Σπηλιωτόπουλος κατηγορεί την κυβέρνηση για «ιδεοληψία» και «ξεπερασμένη συνήθεια βολέματος κάποιων».

Θίγοντας ακριβώς την ουσία της κυβερνητικής απόπειρας, ο πρώην υπουργός Παιδείας απροκάλυπτα στηλιτεύει από τη μια την απόπειρα να επιβληθεί ο αυταρχικός ιδεολογικός συμβολισμός της αστυνομοκρατίας και από την άλλη να συντηρηθεί το διεφθαρμένο πελατειακό σύστημα ακόμα και με προσλήψεις αστυνομικών στα πανεπιστήμια.

Σε ανάρτησή του σε κοινωνικό δίκτυο ο πρώην υπουργός Παιδείας επισημαίνει: «Μετά από την υπερδεκαετή οικονομική κρίση που αποψίλωσε τα ΑΕΙ από επιστήμονες και διδάσκοντες, μετά την άρση του ασύλου, αυτή είναι η προτεραιότητα; (...) Δηλαδή χρειάζεται η πρόσληψη από το κράτος ενός νέου σώματος αστυνομικών και όχι η πρόσληψη επιστημόνων σε ΑΕΙ ακόμα κι εκεί που υπολειτουργούν; Λυπάμαι αλλά κ ως πρώην Υπουργός κ ως ενεργός πολίτης με δημοκρατικό κ προοδευτικό πρόσημο δεν κατανοώ μια τέτοια ιδεοληψία εκτός από την αποδοχή της ως μια ξεπερασμένη παλαιοπολιτική συνήθεια βολέματος κάποιων. Αλλά πιστεύω ότι αυτή την είχε ξορκίσει κατά δήλωσή του ο Πρωθυπουργός από τις πρακτικές της κυβέρνησής του! Απλά λυπάμαι...».

Δεν λυπάται, πάντως, ο πρύτανης του ΕΜΠ που εγκαλεί τους συλλόγους εργαζομένων και φοιτητών για τις πρωτοβουλίες τους. Αφού τους επισημαίνει τον κίνδυνο διασποράς στη σχεδιαζόμενη συγκέντρωση στην είσοδο της Πολυτεχνειούπολης, στο τέλος τούς λέει να «αναλάβουν την πλήρη ευθύνη των σοβαρών συνεπειών που μετά βεβαιότητος θα προκληθούν» αν επιμείνουν σε «μία μονομερή ενέργεια, που αντιβαίνει σε νόμους και κανόνες».

Οσο για τη Σύνοδο, έγινε το καλύτερο πεδίο μάχης για την κ. Κεραμέως, χθες. Η τηλεδιάσκεψη θύμισε κοκόρια που μισολαλούσαν και κοίταζαν να σωθούν για να γλιτώσουν το σφάξιμο. Ελάχιστες οι φωνές που είπαν «όχι» με λόγο καθαρό. Καμία ουσιαστική και επίμονη συζήτηση δεν έγινε για κανένα από τα σοβαρά ζητήματα που ανακύπτουν από το κυβερνητικό σχέδιο.

● Για την πανεπιστημιακή αστυνομία. Ετέθη πάλι το ζήτημα της προϊστάμενης αρχής και απορρίφθηκε ως αντισυνταγματικό.

● Για το αυστηρό πειθαρχικό δίκαιο για τους φοιτητές, αντιπροτάθηκε από κάποιους πρυτάνεις να εισαχθεί ένα πλαίσιο στον εσωτερικό κανονισμό των ΑΕΙ. «Σαράντα χρόνια δεν έγινε αυτό. Θα το κάνετε τώρα;» απάντησε η υπουργός.

● Για το σύστημα εισαγωγής, έγινε η μόνη αποκαλυπτική συζήτηση. Η υπουργός Παιδείας παραδέχτηκε ανοιχτά πως οι χιλιάδες κομμένοι εισακτέοι μπορούν να πάνε στα ΙΕΚ! Σύμφωνα με πληροφορίες, ερωτηθείσα η κ. Κεραμέως τι θα γίνει με τις χιλιάδες των υποψηφίων που θα μείνουν εκτός των ΑΕΙ, απάντησε ευθαρσώς: «Κύριοι, το κυριότερο σημείο του σχεδίου νόμου είναι το παράλληλο μηχανογραφικό. Σε όλο τον κόσμο, έτσι γίνεται με την επαγγελματική εκπαίδευση. Θέλουμε να αξιοποιηθούν τα ΙΕΚ. Αλλωστε, πολλοί απόφοιτοι ΑΕΙ πάνε στα ΙΕΚ».

Το τελευταίο το έχει ξαναπεί. Τα υπόλοιπα τα αποφεύγει. Πώς να πει καθαρά ότι θέλει να στείλει χιλιάδες παιδιά κατευθείαν σε ινστιτούτα χαμηλής τεχνικής κατάρτισης; Κι όσοι δεν θέλουν να γίνουν τεχνικοί, ας πάνε στα κολέγια. Δεν θα πάνε στο δημόσιο πανεπιστήμιο αλλά θα πληρώσουν και θα πάρουν πτυχίο ισότιμο με των πανεπιστημίων. Το απαύγασμα της μεγάλης νεοφιλελεύθερης ιδέας από τη γνησιότερη ίσως οπαδό της στη σημερινή κυβέρνηση. Να σημειωθεί πως τα περιφερειακά Ιδρύματα δεν διαφώνησαν έντονα με το σύστημα εισαγωγής το οποίο κόβει κυρίως από αυτά εισακτέους. Παρακάλεσαν για ευνοϊκή μεταχείριση…

Αντιπροτάσεις καθηγητών

Στον αντίποδα της παραλυμένης Συνόδου, η ίδια η πανεπιστημιακή κοινότητα. Μαζί με τους φοιτητές είναι όλοι στο πόδι. Αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες και ρόλο που άνετα θα ταίριαζε στις διοικήσεις, δεν αντιδρούν απλώς. Αντιπροτάσσουν. Η Πρωτοβουλία «Οχι Αστυνομία στα Πανεπιστήμια» (που έχει ξεπεράσει τις 1.050 υπογραφές) συνέταξε ένα αντιπλαίσιο για τα ΑΕΙ. Τίτλος χαρακτηριστικός: «Για ένα δημοκρατικό πανεπιστήμιο: Ναι στη φύλαξη, όχι στην αστυνόμευση».

Μεταξύ άλλων προτείνει:

● Δημιουργία σώματος φύλαξης στα πανεπιστήμια και ανάπτυξη προτύπων φύλαξης των ΑΕΙ ανάλογα με τα χωροταξικά χαρακτηριστικά του κάθε Ιδρύματος. Το προσωπικό φύλαξης ανήκει στο προσωπικό των πανεπιστημίων και εκπαιδεύεται από το υπουργείο Παιδείας σε συνεργασία με τα πανεπιστήμια.

● Ανάπτυξη μέτρων πρόληψης και αποτροπής εγκλημάτων στα ΑΕΙ μέσω αξιοποίησης συμβατικών και εξελιγμένων τεχνολογιών ή στοχευμένων μέτρων (κατάλληλος φωτισμός, συστήματα ιχνηλασίας και καταγραφής εξοπλισμού, απομάκρυνση ΑΤΜ κ.ά.).

● Συστηματική κατάρτιση της διοίκησης των ΑΕΙ στη διαχείριση κρίσεων και δημιουργία Μόνιμης Επιτροπής Διαπραγμάτευσης σε κάθε ΑΕΙ.

● Παρέμβαση της αστυνομίας (ειδικά εκπαιδευμένου προσωπικού) σε πανεπιστημιακό χώρο μόνον ύστερα από πρόσκληση των πρυτανικών αρχών ή αυτεπάγγελτα όταν απαιτείται.

● Συνδρομή της αστυνομίας στην αποδιάρθρωση της αγοράς ναρκωτικών γύρω από τα ΑΕΙ.

●Λογοδοσία της αστυνομίας (μέσω εκθέσεων, για παράδειγμα) σχετικά με τους λόγους επέμβασης και μη επέμβασης σε χώρους των πανεπιστημίων.

● Διατάξεις πειθαρχικού χαρακτήρα σύμφωνα με το αυτοδιοίκητο. Εξάλλου, ήδη προβλέπονται διατάξεις πειθαρχικού χαρακτήρα στους κανονισμούς των πανεπιστημιακών οργάνων.

● Κάθε πανεπιστήμιο μπορεί να ελέγχει την είσοδο σε συγκεκριμένους χώρους, εφόσον το αποφασίσει, στα όρια της αποκλειστικής αρμοδιότητας που διαθέτει.