Η Βάλια έτρωγε... |

Ετρωγε και μεγάλες ποσότητες και τσιμπολογούσε ό,τι είχε ανάγκη κάθε φορά. Αρκετές φορές έτρωγε ενώ δεν πεινούσε, όμως της ήταν απαραίτητο να τρώει. Ετσι γέμιζε.

Ενιωθε ότι δεν την καταλάβαινε κανένας. Οπου και να πήγαινε, όποιον κι αν συναντούσε από τους γνωστούς, φίλους ή συγγενείς της, όλοι της έλεγαν το ίδιο: «Βάλια, πάχυνες. Να αδυνατίσεις, κάνε κάτι, δεν κάνεις καλό στην υγεία σου».

Λες και δεν το ήξερε… Γνώριζε πολύ καλά τις επιπτώσεις που είχε το παραπάνω βάρος στην υγεία της, πέρα από το ότι και η ίδια ένιωθε το «σκάσιμο», το λαχάνιασμα, το «βάρος». Κι εκείνη έβλεπε πως είχε αλλάξει το πρόσωπο και το σώμα της, πόσο ήταν πρησμένη ή και παραμορφωμένη, όπως συχνά έλεγε στον εαυτό της. Δεν άντεχε να ακούει τις συμβουλές και τις παροτρύνσεις των άλλων για την απώλεια του βάρους της, που κρινόταν απαραίτητη.

Κάθε φορά αισθανόταν πικραμένη από το ενδιαφέρον τους, θυμωμένη, μα πιο πολύ ένιωθε μοναξιά. Σαν να μην μπορούσε κανείς να την καταλάβει. Να κατανοήσει τον μεγάλο αγώνα που κάθε φορά έδινε όταν αποφάσιζε να κάνει δίαιτα και γινόταν προσεκτική με την ποσότητα της τροφής της, με τις επιλογές των υγιεινών γευμάτων της, τη βαθιά αγωνία της να συγκρατήσει την επιθυμία να γευτεί όλα εκείνα που προτιμούσε, μα και τον φόβο πως τελικά δεν θα τα κατάφερνε, δεν θα άντεχε και θα τα παράταγε.

Κανένας δεν μπορούσε να την καταλάβει, ούτε και να συναισθανθεί τον αγώνα της να αδυνατίσει, τις περιόδους που προσπαθούσε να κάνει δίαιτα. Τον αγώνα της αυτόν τον δυσκόλευαν ακόμα πιο πολύ οι «ελπίδες» των φίλων και των γνωστών που περίμεναν από αυτήν επιτέλους να τα καταφέρει.

Ολοι γνώριζαν, σαν κοινό μυστικό, πως για άλλη μια φορά η Βάλια θα αποτύχει.

Το πιο στενάχωρο όμως ήταν πως και η ίδια το ήξερε. Ηξερε πως δεν άντεχε να έχει μεγάλη διάρκεια η προσπάθειά της. Δεν μπορούσε.

Το φαγητό ήταν η είσοδος σε μιαν άλλη κατάσταση, ήταν η «πύλη» στη στιγμή της ελάφρυνσης.

Και το ξαναέβρισκε για να βοηθηθεί. Το ξανασυναντούσε μετά την περίοδο που το είχε «κόψει».

Απάλυνση αισθανόταν. Και την ώρα που γευόταν ίσως δεν ένιωθε τόσο μόνη. Πώς θα μπορούσε να απαρνηθεί μια τόσο παρηγορητική συντροφιά;

Για τη μοναξιά της Βάλιας πιο πολύ θα εστίαζα στο πόσο αβοήθητη αισθανόταν η Βάλια μέσα στη μοναξιά της.

Είναι αλήθεια πως το περιβάλλον δύσκολα μπορεί να βοηθήσει κατάλληλα έναν άνθρωπο που βρίσκεται στο αδιέξοδο του φαύλου κύκλου των κιλών του. Παρά τις προθέσεις αγάπης και προστασίας, κάθε παρότρυνση, συμβουλή, επίπληξη ή οποιαδήποτε μομφή μεταμορφώνει τον άνθρωπο με τα παραπάνω κιλά σε έναν άνθρωπο που μοιάζει να μη θέλει να αδυνατίσει, που αδιαφορεί, που είναι «αναίσθητος» και δεν προσπαθεί να στοχεύσει και να πετύχει τον στόχο του: τη μείωση βάρους.

Ο άνθρωπος με διαταραχή βάρους πονάει πιο πολύ και στενοχωριέται πιο πολύ από τους γύρω του, επιπλήττει και μαλώνει, απαξιώνει και κατηγορεί τον εαυτό του πιο πολύ από όλους.

Απαιτεί από τον εαυτό του τα διπλάσια απ’ ό,τι απαιτεί ο περίγυρος των ανθρώπων που θέλουν να τον βοηθήσουν.

Και το πλέον απλό «Πάχυνες» ή και το «Μπράβο, αδυνάτισες» ακούγεται σαν μια ανεπαίσθητη μορφή «παραβίασης».

Το βάρος είναι ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο και χρειάζεται μεγάλη προσοχή και σεβασμός για να μη θιγεί ή προσβληθεί ο φέρων το βάρος, ειδικά από τη στιγμή που δεν έχει δώσει το δικαίωμα να ασχολείται κάποιος με τα κιλά του. Δεν αφορά κανέναν το βάρος του άλλου, εκτός κι αν του ζητηθεί η γνώμη του.

Κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει πόσο έχει μοχθήσει κάποιος για να μειώσει το βάρος του. Πόσο τον στενοχωρεί αυτή η αδιέξοδη κατάσταση που βιώνει – πόσο μάλλον όταν αισθάνεται ότι κρίνεται ή απορρίπτεται για την αδυναμία του αυτή.

Τη Βάλια μπορεί να τη βοηθούσε αν το περιβάλλον της κατανοούσε τις δυσκολίες που συναντούσε στην προσπάθειά της να απολέσει το επιπλέον βάρος της, πιθανόν να ένιωθε ότι δεν είναι μόνη επειδή ακριβώς την αισθάνονται.

Αρχικά θα μπορούσε ίσως να αντλήσει κατάλληλη βοήθεια από έναν ψυχοθεραπευτή κι έπειτα να προχωρούσε σε μια πιο υγιεινή διατροφή.

3 από τις καλύτερες υπερτροφές που ενισχύουν την ενέργεια του οργανισμού

Μάκα (περουβιανό τζίνσενγκ)

Χρησιμοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια για μαγειρικούς και φαρμακευτικούς σκοπούς, κυρίως από τους Περουβιανούς. Πρόκειται για ένα φυτό που μπορεί να φτάσει σε ύψος από 30 ώς και 70 εκατοστά και είναι συγγενές με σταυρανθή λαχανικά όπως το μπρόκολο, το κουνουπίδι και το λάχανο. Η ρίζα του αποξηραίνεται και μετατρέπεται σε σκόνη. Σύμφωνα με κάποιες μελέτες, έχει την ιδιότητα να καταπολεμά την αίσθηση κόπωσης, να βελτιώνει τη συγκέντρωση και να απαλύνει τους πονοκεφάλους.

Κόκκινα φρούτα

Με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, τα κόκκινα φρούτα αποδεικνύονται πολύτιμοι σύμμαχοι για το σώμα μας. Είναι αντιφλεγμονώδη και γεμάτα αντιοξειδωτικά. Αυτά τα πολύχρωμα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας μας βοηθούν να καταπολεμήσουμε την κόπωση και μας παρέχουν ενέργεια. Αλλωστε, είναι μία από τις καλύτερες επιλογές όταν θέλουμε να φάμε κάτι γλυκό. Μπορούν να καταναλωθούν με ποικίλους τρόπους.

Κακάο

Το κακάο είναι μια άλλη καταπληκτική τροφή που προσφέρει ενέργεια, κυρίως λόγω της υψηλής του περιεκτικότητας σε θεοβρωμίνη. Αυτή η ουσία επηρεάζει με θετικό τρόπο τη διάθεση και την κατάσταση εγρήγορσης. Οι ερευνητές έχουν συμπεράνει πολλάκις ότι η θεοβρωμίνη συνδέεται με αύξηση της ενέργειας. Μία από τις πιο συνηθισμένες χρήσεις του κακάου τα τελευταία 500 χρόνια ήταν η ενεργοποίηση του νευρικού συστήματος. Μάλιστα, ο συνδυασμός του με ασφαλείς ποσότητες καφεΐνης, όπως αυτές που βρίσκουμε στο τσάι μάτσα, προσφέρει ενέργεια που διαρκεί κατά τη διάρκεια της προπόνησης.

Οι πληροφορίες είναι από την ιστοσελίδα Εναλλακτική Δράση.