Εθελοντικό Εκπαιδευτικό προσωπικό ζητά το Πανεπιστήμιο Πάτρας(VIDEO)

Καθηγητές Πανεπιστημίου με μεταπτυχιακά και ανώτερες σπουδές πληρώνονται πολύ πιο χαμηλά από τον ανειδίκευτο εργάτη, αφού για κάθε ώρα αντιστοιχούν μόλις 8 ευρώ μεικτά και παρόλα αυτά, στο Πανεπιστήμιο Πατρών, έχουν συρρικνωθεί κατά 135 άτομα την τελευταία 4ετία, εξαιτίας των συνταξιοδοτήσεων και των προκηρύξεων για θέσεις εργασίας που έχουν παγώσει από το 2008.
Την ίδια ώρα οι 713 καθηγητές Πανεπιστημίου που έχουν απομείνει από τους 850, δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες 50.000 φοιτητών και 30 τμημάτων, με αποτέλεσμα το τοπικό Πανεπιστήμιο με τις Παγκόσμιες διακρίσεις, να συγκαταλέγεται στα Πανεπιστήμια της χώρας, που ζητούν «Εθελοντές» για να διδάξουν τους φοιτητές και να τους εμψυχώσουν ότι όταν πάρουν το πτυχίο τους ίσως βρουν στην Ελλάδα δουλειά με αμοιβή και όχι «τζάμπα», που τείνει να γίνει καθεστώς στην χώρα, από την στιγμή που τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ απευθύνουν έκκληση για εθελοντές αμισθί εργαζόμενους, λόγω έλλειψης των απαραίτητων κονδυλίων και των προκηρύξεων νέων θέσεων εργασίας.
«Μας εξαναγκάζουν να φύγουμε στο Εξωτερικό, με μισθούς πείνας και ατελείωτο φόρτο εργασίας, με όλα τα σενάρια να είναι απογοητευτικά από την στιγμή που ζητείται εθελοντικό εκπαιδευτικό προσωπικό, αν και το κράτος ξόδεψε εκατομμύρια για την εκπαίδευσή μας», σχολίασε φανερά απογοητευμένος για τα όσα συμβαίνουν, ο πρόεδρος Διδακτικού και Ερευνητικού προσωπικού του Πανεπιστημίου Πατρών, Γιώργος Ανδρουλάκης, ο οποίος σε ερώτηση της Κωνσταντίνας Πλαιολόγου στην ραδιοφωνική της εκπομπή στο Ράδιο Γάμμα, πως θα δικαιολογήσει το ίδρυμα την ύπαρξη καθηγητών αμισθί σε πιθανή έφοδο των ελεγκτικών αρχών, για να αποφύγει τα πρόστιμα της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας, απάντησε:
«Καλύπτονται πίσω από το γεγονός ότι οι υποψήφιοι διδάκτορες, μπορούν να διδάξουν εθελοντικά. Όμως το ζητούμενο είναι ότι μία χώρα που θέλει να είναι σοβαρή, δεν κάνει μειώσεις σε δύο βασικούς τομείς. Στην παιδεία και στην υγεία. Δυστυχώς η κατάσταση θα χειροτερέψει και άλλο, σε βάρος της εκπαίδευσης των φοιτητών και της δικής μας εργασιακής και οικονομικής εξέλιξης.»