Παροχή δωρεάν σίτισης και καταλύματος διαμονής σε υπαλλήλους ορεινών και νησιωτικών περιοχών

Αριθμ. 43802 – ΦΕΚ τεύχος Β 3274/17.05.2023
Παροχή δωρεάν σίτισης και καταλύματος διαμονής σε υπαλλήλους ορεινών και νησιωτικών περιοχών.

ΟΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ ΥΠΟΥΡΓΟΙ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ – ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
αποφασίζουμε:

Καθορίζουμε το ανώτατο ετήσιο χρηματικό όριο και το μηνιαίο κόστος για την παροχή δωρεάν σίτισης και καταλύματος διαμονής σε υπαλλήλους ορεινών και νησιωτικών περιοχών, από ΟΤΑ α’ βαθμού της χώρας, σε βάρος των πιστώσεων του προϋπολογισμού τους κατόπιν λήψης απόφασης του οικείου δημοτικού συμβουλίου σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 1 του άρθρου 32 του ν. 4483/2017, ως ακολούθως:

Η ισχύς της παρούσας απόφασης αρχίζει από την έναρξη ισχύος του άρθρου 88 του ν. 5003/2022, με την οποία τροποποιήθηκε η παρ. 1 του άρθρου 32 του ν. 4483/2017

NOMOΣ 4483/2017 – ΦΕΚ Τεύχος Α 107/31.07.2017
Ρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου οργάνωσης και λειτουργίας των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) – Ρυθμίσεις σχετικές με την οργάνωση, τη λειτουργία, τα οικονομικά και το προσωπικό των ΟΤΑ – Ευρωπαϊκοί Όμιλοι Εδαφικής Συνεργασίας – Μητρώο Πολιτών και άλλες διατάξεις.

Άρθρο 32
Παροχή κινήτρων σε εργαζόμενους από ΟΤΑ ορεινών και νησιωτικών περιοχών

Νόμος 5003/2022 – ΦΕΚ Τεύχος Α 230/14.12.2022
Δημοτική Αστυνομία, Φορείς Λαϊκών Αγορών, απλούστευση διαδικασιών μεταξύ Ο.Τ.Α. και Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, ρυθμίσεις εξομάλυνσης της εκλογικής διαδικασίας κατοίκων εξωτερικού και λοιπές ρυθμίσεις

Άρθρο 88
Παροχή χρηματικού επιδόματος σε εργαζομένους Ο.Τ.Α. – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 32 ν. 4483/2017

Στην παρ. 1 του άρθρου 32 του ν. 4483/2017 (Α΄ 107) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στο πρώτο εδάφιο διακρίνονται σε περιπτώσεις οι δικαιούχοι δωρεάν σίτισης και καταλύματος, β) στο δεύτερο εδάφιο η λέξη «διευκόλυνση» αντικαθίσταται από τη λέξη «παροχή», γ) στο τέλος της παρ. 1 προστίθενται εδάφια τέταρτο, πέμπτο, έκτο και έβδομο και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Οι ορεινοί δήμοι του άρθρου 1 του ν. 3852/2010 (Α΄ 87), οι δήμοι με πληθυσμό έως 30.000 κατοίκους, των οποίων τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) των δημοτικών ή κοινοτικών ενοτήτων χαρακτηρίζονται ως ορεινές στο Μητρώο Δήμων, Κοινοτήτων και Οικισμών της ΕΛ.ΣΤΑΤ., οι νησιωτικοί δήμοι, τα νομικά πρόσωπα αυτών, καθώς και οι Ο.Τ.Α. β΄ βαθμού στην εδαφική περιφέρεια των οποίων ανήκουν οι προαναφερόμενοι δήμοι, μπορούν να παρέχουν δωρεάν σίτιση και κατάλυμα διαμονής:

α) στους υπάλληλους τους, μονίμους και με σχέση εργασίας ιδιωτικού δίκαιου, αορίστου ή ορισμένου χρόνου,

β) στο ιατρικό, παραϊατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό των κέντρων υγείας και των δημόσιων νοσοκομείων, στο προσωπικό του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας (Ε.Κ.Α.Β.),

γ) στο ένστολο προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας, του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής και του Πυροσβεστικού Σώματος και

δ) στους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και μέλη Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (Ε.Ε.Π.) και Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού (Ε.Β.Π.), οι οποίοι παρέχουν υπηρεσία στις περιοχές δικαιοδοσίας τους.

Η παροχή του προηγουμένου εδαφίου μπορεί να χορηγείται και σε υπαλλήλους που αποσπώνται στους δήμους αυτούς για τη στελέχωση των Υπηρεσιών τους. Ο υπολογισμός του πληθυσμού γίνεται σύμφωνα με τα στοιχεία πραγματικού πληθυσμού της τελευταίας απογραφής.

Η παροχή του πρώτου εδαφίου επιτρέπεται να καταβάλλεται σε είδος και με τη μορφή χρηματικού επιδόματος προς κάλυψη της σχετικής δαπάνης των δικαιούχων. Με την απόφαση του οικείου δημοτικού, περιφερειακού ή Διοικητικού Συμβουλίου της παρ. 2, εξειδικεύεται ο τρόπος παροχής της σίτισης και του καταλύματος διαμονής. Το συνολικό ύψος της παροχής, σε είδος και σε χρήμα, δεν μπορεί να υπερβαίνει τη δαπάνη των δικαιούχων. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών καθορίζεται το ύψος της παροχής σε χρήμα και προσδιορίζεται η δαπάνη ανά δήμο.»