Ergasianews.gr Η δυνατή φωνή του κόσμου της μισθωτής εργασίας!
«Phasma/Φάσμα»
«Ζούμε σε μια εποχή που ζητά σαφήνεια, κατηγοριοποίηση – όμως μέσα από τις διαθλάσεις μαθαίνουμε να αγκαλιάζουμε την ασάφεια, την πολυπλοκότητα, το ενδιάμεσο», λέει η χορογράφος Κυριακή Νασιούλα που μαζί με τον Κύπριο εικαστικό Αργύρη Αγγελή εμπνεύστηκαν και δημιούργησαν την παράσταση χορού που φιλοξενείται έως και την Κυριακή στο BIOS.
Την είχαμε ξεχωρίσει ήδη από την προηγούμενη δουλειά της, το «4 +Ενα», που παρουσιάστηκε με πολύ μεγάλη επιτυχία στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, μία παράσταση χορού στην οποία η χορογράφος Κυριακή Νασιούλα μαζί με τους συνεργάτες της είχε συνδυάσει τη φυσική, τη μηχανική, τη φιλοσοφία, τον σύγχρονο χορό και τις καλές τέχνες με τα στοιχεία της Φύσης και τον σύγχρονο χορό. Το αποτέλεσμα ήταν πανέμορφο. Γιατί τα κατάφερε πράγματι να δούμε αυτή την ένωση όλων των παραπάνω μέσω των κινήσεων των σωμάτων των χορευτών, του ήχου και του φωτός, εν πλήρη αρμονία. Τώρα, επανέρχεται στο δικό της συνδυαστικό μοτίβο, βάζοντας το φως στο προσκήνιο.
Η νέα της παράσταση «Phasma/Φάσμα» είναι μία εικαστική χορευτική εξερεύνηση πάνω στη διττή φύση του φωτός. Οπως είναι γνωστό, η επανάσταση στη φυσική επιστήμη και αυτό που άνοιξε τον δρόμο για την κβαντομηχανική ήταν το ότι ανακαλύφθηκε πως το φως είναι και σώμα (ύλη) και κύμα (άυλο) ταυτόχρονα, ωστόσο το γεγονός αυτό επί χρόνια δεν μπορούσαν να το πιστέψουν ούτε όσοι το ανακάλυψαν και το ερεύνησαν. Γιατί; Τι είναι αυτό που μας ξενίζει τόσο σε κάτι με το οποίο ζούμε κάθε μέρα και το έχουμε απόλυτη ανάγκη, ακόμη κι αν δεν το αντιλαμβανόμαστε;
Ο εικαστικός εκ Κύπρου Αργύρης Αγγελή και η χορογράφος Κυριακή Νασιούλα θέτουν περισσότερα ερωτήματα, παρά δίνουν απαντήσεις. Και το κάνουν με τον πιο «φωτεινό» και ολοκάθαρο τρόπο: προσδίδοντας βαθιά υπαρξιακή διάσταση στην παράσταση χορού που παρουσιάζουν για μόνο τέσσερις μέρες στο BIOS. Εχοντας συνεργαστεί και στην προηγούμενη παράσταση, έχουν πλέον τους κώδικες ώστε να μπορούν να επικοινωνήσουν αυτό που πραγματικά θέλουν με το κοινό: «Πώς είναι άραγε το φως; Το βλέπουμε λευκό αλλά αν περάσει μέσα από ένα πρίσμα φανερώνει τα χρώματά του» μας λέει ο Αργύρης Αγγελή. «Τελικά είναι όλα όπως φαίνονται; Ακόμη και όσα νομίζουμε πως είναι αόρατα ή φέρουν μόνο μία φύση: ό,τι ισχύει για το φως, ισχύει και για όλα τα πλάσματα. Είμαστε πολύχρωμοι και φέρουμε πολλά διαφορετικά μοτίβα μέσα μας. Μοτίβα και επιθυμίες και προσωπικότητες - δεν είμαστε μόνο ένα πράγμα. Και όσοι φανερώνουμε την πολυμορφία μας, δεν είμαστε πια “αόρατοι”, αλλά πλήρως ορατοί με τα σώματα και τη δημιουργία μας» καταλήγει.
«Το φως είναι σαν φάντασμα. Το κυνηγάμε για να το κατανοήσουμε, να το κρατήσουμε μέσα μας ή πάνω μας, κι εκείνο διαρκώς αλλάζει» παίρνει τον λόγο η Κυριακή Νασιούλα. «Κάθε φορά που νομίζεις ότι το ελέγχεις -μέσα από κάποιο πείραμα, ένα σκηνικό εύρημα ή μια χορευτική κίνηση- ξεγλιστράει. Είναι αδάμαστο. Κι όμως, αυτή είναι και η γοητεία του. Στο PHASMA, αυτή η διαρκής αναμέτρηση μετατρέπεται σε χορογραφικό παιχνίδι· γίνεται σχέση: με τον εαυτό, με τον άλλον, με τον αόρατο και απρόβλεπτο εξωτερικό παράγοντα». Το παιχνίδι και ο πειραματισμός με το φως διατρέχει την παράσταση, ωστόσο το νιώθεις ότι περνάει σε ένα βαθύτερο, πιο προσωπικό, υπαρξιακό επίπεδο: «Οι διαθλάσεις με απασχολούν όχι μόνο ως φυσικό φαινόμενο ή παραστατικό εργαλείο, αλλά και ως μεταφορά. Είναι οι αλλοιώσεις που βιώνουμε όταν ο εαυτός μας περνάει μέσα από τα βλέμματα των άλλων ή τα φίλτρα της κοινωνίας. Στο έργο, η ταυτότητα διαθλάται, διασπάται και επανεφευρίσκεται. Ζούμε σε μια εποχή που ζητά σαφήνεια, κατηγοριοποίηση – όμως μέσα από τις διαθλάσεις μαθαίνουμε να αγκαλιάζουμε την ασάφεια, την πολυπλοκότητα, το ενδιάμεσο. Τις αθέατες πλευρές του εαυτού» συνεχίζει η Κυριακή.
Τη ρωτάμε «τι εστί σκοτάδι». «Το σκοτάδι δεν είναι απλώς η απουσία φωτός. Είναι το έδαφος απ’ όπου γεννιέται η επιθυμία για το φως. Είναι το πλαίσιο που δίνει νόημα στην αναλαμπή. Μέσα στο σκοτάδι ξεκινούν οι αναζητήσεις μου· είναι η στιγμή της άγνοιας, της αβεβαιότητας, αλλά και της βαθιάς σωματικής αλήθειας. Εκεί συναντώ αυτά που δεν λέγονται, δεν περιγράφονται, αλλά μόνο βιώνονται. Ισως γι’ αυτό ενστικτωδώς έχω επιλέξει τη χορογραφία ως πρακτική και το σώμα ως όχημα για να εκφράζομαι. Δεν μου αρέσει να μιλάω πολύ - προτιμώ να δημιουργώ, να κατασκευάζω, να ποιώ» μας λέει...
Τελικά το φως μάς τυφλώνει ή μας θρέφει; «Το φως μάς ζει και μας τυφλώνει. Είναι τροφή και απειλή μαζί» απαντά. «Αυτή η αντίφαση ήταν και ο λόγος που καταπιάστηκα μαζί του. Μέσα από τη χορογραφία ήθελα να το προσεγγίσω όχι μόνο ως μέσο οπτικής, αλλά ως υπαρξιακό πεδίο. Μου θυμίζει το βλέμμα: όταν βλέπουμε, ταυτόχρονα εκθέτουμε και εκτιθέμεθα. Και στο PHASMA, αυτό το βλέμμα -του θεατή, του φωτός- γίνεται εργαλείο αποκάλυψης αλλά και μεταμόρφωσης.
»Ισως το πιο ποιητικό στοιχείο του φωτός είναι η διττή του φύση: δεν είναι “είτε-είτε” αλλά “και-και”. Οπως και ο άνθρωπος. Οπως και η τέχνη. Δεν χρειάζεται να αποφασίσουμε ποια ταυτότητα “είμαστε” και προσδιοριζόμαστε αποκλειστικά μέσω αυτής. Μπορούμε να είμαστε πολλαπλά, αντιφατικά, και ωστόσο υπαρκτά. Το PHASMA στέκεται μέσα σε αυτή την αβεβαιότητα και τη φωτίζει. Το φως ήταν η αφορμή. Αυτό που μας “ακουμπά” είναι η βαθιά ανάγκη όλων μας να γίνουμε ορατοί. Και ταυτόχρονα, η συνειδητοποίηση ότι η ορατότητα είναι μια ρευστή, ασταθής κατάσταση - όπως και η ύπαρξη» καταλήγει.
Πληροφοριες: Από σήμερα έως και την Κυριακή (15-18/05) στις 21.30, στο BIOS (Πειραιώς 84). Τηλ. ομαδικών κρατήσεων: 6939074486. Προπώληση: www.more.com. Επί σκηνής οι χορευτές Ιωάννα Καρατέγου και Αλέξανδρος Νούσκας Βαρελάς. Η πρωτότυπη μουσική σύνθεση ανήκει στον ταλαντούχο Jeph Vanger. Η κατασκευή κοστουμιών στην Σοφία Τάμπλερ, Atelier Τσιούνη και η κατασκευή κινητικών γλυπτών στους Ιωάννη Αγγελή και Αγγελο Ιωνά.
